- اله
خدا، ایزد، معبود
معنی اله - جستجوی لغت در جدول جو
- اله(اَلْ لَ)
نیزۀ سخت کوتاه. (مهذب الاسماء). ج، ال ّ، الال. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (ذیل اقرب الموارد). نیزۀ کوچک که پیکان آن پهن باشد. (منتهی الارب). سلاح جنگی آهنین که کوتاه و سر آن تیز است. (از اقرب الموارد). ورجوع به آله شود.
- اله(اَ لُهْ / اَلْ لُهْ)
عقاب. (از فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). در فرهنگ رشیدی و برهان قاطع بتشدید و تخفیف لام هر دو آمده، و هاء آخر نیز ملفوظ است. و غالباً مخفف استعمال شده است. عقاب و آن پرنده ای است معروف که پرآنرا بر تیر نصب کنند. (برهان قاطع). آله. (برهان قاطع). له. (جهانگیری). جزء اول کلمه الموت همین ’اله’ است. و نیز ’اله’ لقب عمادالدین کاتب اصفهانی است. (وفیات ابن خلکان، ذیل ترجمه احمد بن حسن عزیزالدین). دکتر معین در حاشیۀ برهان قاطع آرند: حمزۀ اصفهانی در کتاب ’التنبیه علی حدوث التصحیف’ (نسخۀ خطی) و میدانی در کتاب ’السامی فی الاسامی’ و همچنین بیرونی در التفهیم عقاب را به ’آله’ ترجمه کرده اند. حکیم مؤمن در تحفه گوید: ’عقاب را بفارسی الوه و بترکی قراقوش گویند’. در فرهنگ جهانگیری آمده: ’له با اول مضموم مرغی باشد ذی مخلب که بر کوههای بلند آشیانه کند و بغایت قوی و بزرگ بود و آنرا آله نیز خوانند و به تازی عقاب گویند. حکیم فرقدی راست:
مثل دشمنان تو با تو
حیلۀ کبک و حمله های له است’.
در همه فرهنگها آله بمعنی عقاب آمده و در بسیاری از لهجه های کنونی ایران نیز چنین است چنانکه ’هلو’ در کردی، ’اله’ در مازندرانی و ’آلغ’ در گیلکی. در کارنامۀ اردشیر بابکان (14:12) آلوه بمعنی عقاب بکار رفته است و نیز در بندهشن (14:23) اروا بمعنی عقاب آمده، در طبری اله، مازندرانی کنونی الّه و اله. (حاشیۀ برهان قاطع، ذیل آله). رجوع به آله و له و عقاب شود
مثل دشمنان تو با تو
حیلۀ کبک و حمله های له است’.
در همه فرهنگها آله بمعنی عقاب آمده و در بسیاری از لهجه های کنونی ایران نیز چنین است چنانکه ’هلو’ در کردی، ’اله’ در مازندرانی و ’آلغ’ در گیلکی. در کارنامۀ اردشیر بابکان (14:12) آلوه بمعنی عقاب بکار رفته است و نیز در بندهشن (14:23) اروا بمعنی عقاب آمده، در طبری اله، مازندرانی کنونی الّه و اله. (حاشیۀ برهان قاطع، ذیل آله). رجوع به آله و له و عقاب شود
- اله(اَ لَ / لِ)
به هاء مختفی، مقل ازرق. (از فرهنگ جهانگیری). آن صمغمانندی است دوائی. (برهان قاطع) (آنندراج). ازرق. (فرهنگ رشیدی) :
هست طراز یاسمین لالۀ لؤلؤ قرین
کرده لبش چو انگبین تعبیه در شکر اله.
فلکی (از جهانگیری).
، آغاز کردن شتربچه بشیر خوردن، تحریص. حریص کردن. واداشتن. (از اقرب الموارد)
هست طراز یاسمین لالۀ لؤلؤ قرین
کرده لبش چو انگبین تعبیه در شکر اله.
فلکی (از جهانگیری).
، آغاز کردن شتربچه بشیر خوردن، تحریص. حریص کردن. واداشتن. (از اقرب الموارد)
- اله(اُلْ لَ)
ماشیه که چراگاه آن دور باشد. ج، الل. (منتهی الارب). چارپایی که چراگاه آن دور است. (از اقرب الموارد) ، باز کردن گوشت از استخوان. (منتهی الارب)
- اله(اِ)
سرگشته شدن. تحیر. (از اقرب الموارد) (از المنجد).
- اله(اِ ضِ)
امان و زنهار دادن. پناه دادن. (ذیل اقرب الموارد) (اقیانوس). و رجوع به اله شود
- اله(اِ لِ)
نام شهری قدیم در لوکانی از کشور ایتالیا، این شهر کلنی اهالی فوسه ووطن زنون و پارمنید بود و فلاسفۀ ایلیون بدین شهرمنسوبند. و رجوع به ایران باستان ص 846 و 861 شود
- اله(اِ لاه)
پرستیده. بمعنی مألوه است، و هر پرستیده اله باشد نزد پرستندۀ آن. (منتهی الارب) (آنندراج). معبود مطلقاً، بحق یا بباطل. ج، آلهه. (از اقرب الموارد) :
ما در این گفتگو که از یک سو
شد ز ناقوس این ترانه بلند
که یکی هست و هیچ نیست جزاو
وحده لااله الاهو.
هاتف.
، خوار داشتن و حقیر شمردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). پست شمردن کسی را، خمیدن بر زمین از گرانی. (منتهی الارب) (آنندراج). متمایل شدن بزمین بسبب سنگینی. (از اقرب الموارد) ، گرفتن مردی را و گذاشتن بر وی دیگری را تا وی را مقاتله کند. (از منتهی الارب) (از آنندراج). گرفتن یکی از دو مرد را و ترک کردن دیگری را که با وی جنگ کند. (از اقرب الموارد)
ما در این گفتگو که از یک سو
شد ز ناقوس این ترانه بلند
که یکی هست و هیچ نیست جزاو
وحده لااله الاهو.
هاتف.
، خوار داشتن و حقیر شمردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). پست شمردن کسی را، خمیدن بر زمین از گرانی. (منتهی الارب) (آنندراج). متمایل شدن بزمین بسبب سنگینی. (از اقرب الموارد) ، گرفتن مردی را و گذاشتن بر وی دیگری را تا وی را مقاتله کند. (از منتهی الارب) (از آنندراج). گرفتن یکی از دو مرد را و ترک کردن دیگری را که با وی جنگ کند. (از اقرب الموارد)
- اله(اِلْ لَ)
هیئت نالندگی. (منتهی الارب). نوعی از نالیدن. ال ّ بمعنی نالیدن بیمار و بنای نوع از آن قیاساً الّه است.
- اله((اِ لا هْ))
خدا، خداوند
- اله
خدا
- اله
عقاب، شاهین، مسخره، بیماری برص، حشره ای است که بر اثر گزش آن تاولهای چرکین، مانند زردآب در.، از زیربار مسئولیت و کارشانه خالی کردن، لکه های سفید روی پوست، برص، آبله، تاول، لاشخور، لاشخور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آلک، گیاهی صحرایی با برگ های دراز خوش بو و گل های کوچک که در جاهای مرطوب می روید و مصرف خوراکی و دارویی دارد، والک
ترکی تاراجیده: داراک و خواسته ای که از تاراج به دست آید مال و جنس و اسیری که پس از تاخت و تاز و غارت از دشمنی گیرند چپاول
ابزار، مایه، اندام، زین و برگ، زهار، گاهوک (تابوت) عقاب شاهین، پرنده ایست از دسته شکاریان روزانه دارای قدی متوسط و سری کشیده و منقار و پنجه های نسبه ضعیف
جمع دلیل، فرنودها (فرنود دلیل) گواهان پروهانان، جمع دلیل راهنمایان حجتها برهانها. یا ادله اربعه. دلیلهای چهارگانه: کتاب و سنت و اجماع و عقل
جمع ذلیل، نرم دلان، خواران خوارشدگان، جمع ذلیل ذلیل شدگان خوار شدگان خواران،جمع ذلول نرم شوندگان نرم دن
