معنی الاچیق - جستجوی لغت در جدول جو

الاچیق

لغت نامه دهخدا

آلاچیق

نوعی از خیمه یا خانۀ چوبی و سایبانی از برگ و ساقۀ درختان که در باغ یا صحرا درست کنند، الاچق، الجوق، الچوق، ابّه

فرهنگ فارسی عمید

بلاچین

بلاگردان، چیزی که بلا را از انسان بگرداند و دور کند، صدقه، قربانی، بلاچین

فرهنگ فارسی عمید

اباریق

ابریق ها، ظروف سفالی یا بلوری لوله دار و دارای دسته که در آن مایعات می ریختند، جمع واژۀ ابریق

فرهنگ فارسی عمید

الاچق

آلاچیق، نوعی از خیمه یا خانۀ چوبی و سایبانی از برگ و ساقۀ درختان که در باغ یا صحرا درست کنند، الجوق، الچوق، ابّه

فرهنگ فارسی عمید

نالایق

بی لیاقت، بی ارزش، کم بها

فرهنگ فارسی عمید

اتالیق

مربی، لله، نگهبان، محافظ

فرهنگ فارسی عمید

آلاچیق

آلاجق، کوخ، کوله، رجوع به آلاجق شود

لغت نامه دهخدا

الاچوق

(اَ)

خانه ای است که ترکمانان و اهل دشت سازند مشتمل بر چند چوب که به زمین نصب کرده سرهای آن را به هم بندند و درآن بسر برند. ترکی است. رجوع به الاچق و آلاجق شود

لغت نامه دهخدا

الاچی

(اِ)

هیل را گویند و به عربی قاقلۀ صغار خوانند و به زبان هندی نیز هیل را لاچی گویند. (برهان). سانسکریت الیکا. (حاشیۀبرهان چ معین از اشتینگاس). و رجوع به الایچی شود

لغت نامه دهخدا

الاچق

(اُ چُ)

خانه صحرائیان که از مو سازند و آن را الاچوق هم گویند. (آنندراج) (غیاث). آلاچق ترکی الاجو بمعنی سراپرده و سایبان دوستونی است. (حاشیۀ برهان چ معین). رجوع به آلاجق و آلاچیق شود

لغت نامه دهخدا

الچیق

(اَ)

الاچق. رجوع به الاچق و الچوق شود

لغت نامه دهخدا

آلاچیق

ترکی سراپرده، تاژ (خیمه) سراپرده و سایبان دو ستونی نوعی خیمه که از جامه ستبر و ضخیم سازند، کلبه ای که بصورت خیمه های تارتار باشد

فرهنگ لغت هوشیار

نالایق

بی گربزه ناشایند آنکه لیاقت نداردبی کفایت، بی ارزش کم بها: گر بسوی ضعفایت زتفقد نظری است جان نالایق من پیشکش مختصری است. (شمس ملک آرالغ)، نامناسب بی مناسبت بی مورد: هرچه میگوید موافق چون نبود چون تکلف نیک نالایق نمود. (مولوی لغ)، ناشایسته نامعقول. بی لیاقت، بی عرضه، بی کفایت

فرهنگ لغت هوشیار