- افواه
فم ها، دهان ها، جمع واژۀ فم
معنی افواه - جستجوی لغت در جدول جو
- افواه(اَفْ)
ج فوه، بمعنی دندان.
- افواه
دهانها
- افواه
جمع فوه، دهان ها، اصناف، ادویه های خوشبو که در اغذیه ریزند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَفْ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ فوج، بمعنی گروه. (آنندراج) (از منتهی الارب). جماعات. گروهها. طوائف: افواج ترکمانان پیدا آمدند که مگر بدانجا مقام کرده است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 627). و رجوع به فوج شود
(اَفْ وِ قَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ فیاق، بمعنی مرد بلندقامت. (منتهی الارب). جمع واژۀ فواق و فواق. (ناظم الاطباء) ، شتربچۀ از مادر جداشده. مؤنث: افیله. ج، افال، افائل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). شتر خرد. (مهذب الاسماء نسخۀ خطی). شتر جوان. (شرح نصاب از غیاث اللغات)
(اُ فَ)
لغت نامه دهخدا
بسیار اف گوینده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بسیار اف گفتن. (کذا). (آنندراج) ، فریب خورده از رأی خود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَفْ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ فیقه، بمعنی شیری که میان دو دوشیدن گردآید در پستان. فیق. فیقات. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). و رجوع به فیقه شود.
(اَلْ)
لغت نامه دهخدا
گیاهی است بهاری که آنرا اگر و در عربی وج ّ گویند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 128 ب). رجوع به ’اگر’ و ’وج’ شود
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
دفزک و سطبر گردیدن شیر ناقه از خوردن گیاه بهاری قبل از زائیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(اِ زَ)
لغت نامه دهخدا
آموزانیدن و آگاه کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). فهماندن و تعلیم دادن. تفقیه. (از اقرب الموارد). دریابانیدن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
طعامی است که بجهت محبوسان پزند. (برهان) (آنندراج). طعامی که ازبرای محبوسان پزند. (لغت فرس) (اوبهی). طعامی است مخصوص محبوسین در زندان. (شعوری). طعامی که در میان محبوسان و زندانیان توزیع کنند. (ناظم الاطباء)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
خداوند ستور و کشت آفت رسیده شدن. (آنندراج). خداوند ستور و کشت آفت رسیده گردیدن. (ناظم الاطباء). همان اعاهه است که بالتصحیح (بدون اعلال) آمده بمعنی خداوند ستور و کشت آفت رسیده گردیدن قوم. (از منتهی الارب). آفت رسیدن بکشت و ستور قوم. اعاهه: اعاه القوم اعاههً و اعواهاً، اصابت ماشیتهم او زرعهم العاهه. (از اقرب الموارد). آفت بمال رسیده شدن مردم. (یادداشت بخط مؤلف)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
درمانده گردانیدن بسخن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کندزبان کردن. (مؤید). کندزفان گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی).
(اَیْ / اِیْ)
لغت نامه دهخدا
وای. آه. تأسف. (اشتینگاس). کلمه تعجب و تأسف. (ناظم الاطباء) ، آخر روز در هر ماه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، روز بسیار روشن. (ناظم الاطباء)
(اَمْ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ماء. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). آبها. رجوع به ماء و میاه و امواء شود
(اِ بَ)
لغت نامه دهخدا
بآب رسیدن چاه کن. (منتهی الارب). اماهه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گویند اماه اماههً و اموه امواهاً. (از ناظم الاطباء)
(اَفْ)
لغت نامه دهخدا
نسبت به افواه. (ناظم الاطباء). منسوب به دهان.
- خبر افواهی، خبری که صدق و کذب آن معلوم نیست. (ناظم الاطباء)
- خبر افواهی، خبری که صدق و کذب آن معلوم نیست. (ناظم الاطباء)
شایعه