معنی اغلاءه - جستجوی لغت در جدول جو

اغلاءه(اِ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اغاره — تصویر اغاره

سرقت ادبی، غارت کردن، تاخت و تاراج کردن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اجلاء — تصویر اجلاء

جلیل ها، بزرگواران، جمع واژۀ جلیل

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اجلاء — تصویر اجلاء

دور شدن از وطن، دور شدن از خانمان

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغلوطه — تصویر اغلوطه

سخنی که با آن کسی را به غلط و اشتباه بیندازند

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغاثه — تصویر اغاثه

به فریاد کسی رسیدن، فریادرسی

فرهنگ فارسی عمید

(اِ)

منسوب است بغلق که معنی چفت در و کلون را افاده میکند و شاید بعض اجداد عرب را که بدان نسبت می کنند شغل کلون سازی داشته است. (از لباب الانساب). و آنکه به وی نسبت کنند: ابوالحسین احمد بن عبداﷲ بن الحسین بن آمدی معروف به ابن اغلاقی از اهل واسط است. وی در اصل آمدی بود و در واسط بدنیا آمد و در همان جا سکونت کرد. او برادر ابوالرضا مبارک بن عبدالله بن حسین و شیخی صالح صدوق و مردی عالم و فاضل بود و سمعانی از هر دو استماع حدیث کرد. (لباب الانساب)

منسوب است بغلق که معنی چفت در و کلون را افاده میکند و شاید بعض اجداد عرب را که بدان نسبت می کنند شغل کلون سازی داشته است. (از لباب الانساب). و آنکه به وی نسبت کنند: ابوالحسین احمد بن عبداﷲ بن الحسین بن آمدی معروف به ابن اغلاقی از اهل واسط است. وی در اصل آمدی بود و در واسط بدنیا آمد و در همان جا سکونت کرد. او برادر ابوالرضا مبارک بن عبدالله بن حسین و شیخی صالح صدوق و مردی عالم و فاضل بود و سمعانی از هر دو استماع حدیث کرد. (لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

(مَ لَ ءَ)

ارض مکلاءه، زمین بسیارگیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(زِ)

نیکو گشادن زن چشم را و تیز نگریستن، دم جنبانیدن آهو برگان و منه: مالألأت الفور بذنبه. دنبال جنبانیدن، افروخته شدن آتش. روشن شدن، گشن خواه گردیدن گوسپند، روان کردن اشک را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اَ ءَ)

جانب دیوار که سایه بوی بازگردد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، مقهورتر: اخنع الاسماء عند اﷲ ملک الاملاک، ای اذلها و اقهرها. (منتهی الارب) (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

(اُ طَ)

سخن غلط. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سخنی که در آن غلط باشد. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(اُ قَ)

قفل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مِ ءَ)

ابزاری که بدان سرمه در چشم می کشند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس) ، ابزاری آهنین که بدان موی و چرک از روی ادیم دور می کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به محلاه شود

لغت نامه دهخدا

(اِ)

مأخوذ از تازی. مخنث. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(عَ رَ)

احلاب. از چراگاه شیر دوشیده بخانه فرستادن.

لغت نامه دهخدا

(اِ ءَ)

راه خون. ج، اسابی: اسابی الدماء، طرائقها. (قطر المحیط). راههای خون. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

شتافتن و شتابی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شتاب کردن در حرکت: اغتلی البعیر اغتلاءً، اسرع فی سیره. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اِتْ تِ)

گران کردن نرخ را. گران خریدن چیز را. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). به این معنی ناقص واوی است. (ناظم الاطباء). گران گردانیدن بهاء: اغلی اغلاء، جعله غالیاً. (از اقرب الموارد). گران بها کردن. گران بها یافتن. گرانبها خریدن. (یادداشت بخط مؤلف).

گران کردن نرخ را. گران خریدن چیز را. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). به این معنی ناقص واوی است. (ناظم الاطباء). گران گردانیدن بهاء: اغلی اغلاء، جعله غالیاً. (از اقرب الموارد). گران بها کردن. گران بها یافتن. گرانبها خریدن. (یادداشت بخط مؤلف).

لغت نامه دهخدا

خواب سبک. (مهذب الاسماء نسخۀ خطی)

لغت نامه دهخدا

(اِ رَ ءَ)

مؤنث امرء. زن. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). همزۀ آن وصل و را در هر حال مفتوح است و در آن لغت دیگری است: مراءه بوزن تمره. جایز است فتحۀ همزه به راء نقل و خود همزه حذف شود و مره بوزن سنه باقی بماند و شکل دیگری نیز از این کلمه گفته اند و آن امروءاست. (از اقرب الموارد). جمع آن بلفظش نیامده. (از منتهی الارب). ج، نساء، نسوه، نسوان. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به مراءه و امروء و اقرب الموارد شود

مؤنث امرء. زن. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). همزۀ آن وصل و را در هر حال مفتوح است و در آن لغت دیگری است: مراءه بوزن تمره. جایز است فتحۀ همزه به راء نقل و خود همزه حذف شود و مره بوزن سنه باقی بماند و شکل دیگری نیز از این کلمه گفته اند و آن امروءاست. (از اقرب الموارد). جمع آن بلفظش نیامده. (از منتهی الارب). ج، نساء، نسوه، نسوان. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به مراءه و امروء و اقرب الموارد شود

لغت نامه دهخدا

(اَ ءَ)

یکی درخت الاء. رجوع به الاء شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از اغلوطه — تصویر اغلوطه

سخن اشتباه و غلط گفتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغاثه — تصویر اغاثه

بفریاد رسیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغاره — تصویر اغاره

غارت کردن، تاراج کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغامه — تصویر اغامه

ابرناکی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغباء — تصویر اغباء

نرمه بارش

فرهنگ لغت هوشیار

مجبور کردن، میان دو شخص اختلاف انداختن، بر آغالیدن تحریک کردن، بر انگیختن، آغالش انگیزش. یا اغراء بجهل. بجهل کشانیدن آغالش بنادانی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغابه — تصویر اغابه

غایب گردیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغلوطه — تصویر اغلوطه

((اُ طِ))

سخن نادرست، سخنی که با آن کسی را گمراه سازند

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغلاء — تصویر اغلاء

((اِ))

گران خریدن، گران کردن قیمت چیزی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ابلاء — تصویر ابلاء

((اِ))

عذر خود را بیان کردن، سوگند خوردن، ادا کردن، پذیرفتن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اخلاء — تصویر اخلاء

((اِ))

خالی یافتن، خالی کردن، در خلوت بردن کسی را، خالی شدن، در جای خلوت و بی مزاحم افتادن، خلوت کردن با

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغاره — تصویر اغاره

((اِ رِ یا رَ))

تاراج کردن، غارت کردن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغاثه — تصویر اغاثه

((اِ ثِ))

به فریاد کسی رسیدن، فریادرسی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اعلاء — تصویر اعلاء

((اِ))

بلند کردن، بالا بردن، برکشیدن

فرهنگ فارسی معین