معنی اعاد - جستجوی لغت در جدول جو

اعاد(اَ دِنْ)

لغت نامه دهخدا

معاد

(پسرانه)

جای بازگشت، بازگشتن

فرهنگ نامهای ایرانی

اعادی

عدوها، خصم ها، دشمن ها، جمع واژۀ عدو

فرهنگ فارسی عمید

اعاده

بازگردانیدن، برگردانیدن، چیزی را به جای خود بازگردانیدن، از سر گرفتن، دوباره گفتن سخن، تکرار

فرهنگ فارسی عمید

اعاده

(هََ زَ / زِ دَ)

بازگردانیدن. (ترجمان القرآن ترتیب عادل ص 15). چیزی را بجای خود بازگردانیدن. (ناظم الاطباء). اعاده چیزی به جایی، بازگردانیدن آن. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). بازبردن چیزی را. برگردانیدن به جایی. (از متن اللغه).

لغت نامه دهخدا

لاعاد

مرکّب از: لا + عاد، به معنی نه درگذرندۀ از سد رمق، (ترجمان القرآن علامۀ جرجانی)

لغت نامه دهخدا

اعادت

(هََ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ)

اعاده. اعاده. رجوع به دو صورت مذکور شود. و با لفظ کردن و شدن مستعمل. (آنندراج). رجوع به ترکیبات کلمه شود: سخن که از دهان برون رفت و تیر که از قبضۀ کمان گذر یافت و مرغ که از دام پرید اعادت آن صورت نبندد. (مرزبان نامه).
مرا بروز قیامت مگر حساب نباشد
چو هجر و وصل تو دیدم بسم ز موت و اعادت.
سعدی (طیبات).
- اعادت کردن، اعاده کردن: برخی از آنچه بر سر او رفته بود اعادت کرد. (گلستان). و رجوع به اعاده کردن شود.
، بی شیر شدن. یقال: اعامه اﷲ، ای ترکه بغیر لبن فاعام هو. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغه). بی شیر بگذاشتن. (تاج المصادر بیهقی) ، کم شیر گردیدن قوم. (منتهی الارب). کم شیر شدن قوم. (ناظم الاطباء). اعامۀ قوم، کم شدن شیر آنان. (از اقرب الموارد) ، اعامۀ قوم، هلاک شدن شتران آنان و در نتیجه بدست نیاوردن شیر. (از متن اللغه) ، اعامۀ خانه، گذشتن سالهابر آن. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

اعاده

(هََ زَ / زِ دُ)

مکرر کردن. (فرهنگ نظام). دوباره. (ناظم الاطباء). مکرر کردن: دیروز هرچه مطلب خود را اعاده کردم کسی گوش نداد. (فرهنگ نظام). تکرار کردن. از نو کردن. از سر کردن. بار دوم کردن. باز کردن. (یادداشت مؤلف) : یکی از ملوک را مرضی هائل بود که اعادۀ ذکر آن ناکردن اولیتر. (گلستان).

لغت نامه دهخدا

رعاد

پرگوی، غرنده، اژدر ماهی

معنی اعاد - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما