- اسیوطی(اُسْ)
منسوب به اسیوط. (انساب سمعانی)
معنی اسیوطی - جستجوی لغت در جدول جو
- اسیوطی(اُسْ)
ابومحمد عبدالله بن علی بن عبدالله بن میمون، قاضی اسیوط. وی از عبدالرحمن بن داود الاسکندرانی و محمد بن عبدالله بن عبدالحکم و بکیر بن یحیی و علی بن عبدالعزیز و محمد بن ادریس وراق الحمیدی و جز آنان حدیث گفته و در سیوط در محرم سنۀ 310 هجری قمری درگذشت و مولد او به سیوط بسال 325 هجری قمری بود. (انساب سمعانی)
- اسیوطی(اُسْ)
رجوع به سیوطی و معجم المطبوعات ج 1 ستون 450 شود، پرهیز کردن. (منتهی الارب). پرهیزیدن. (مقدمۀ لغت میرسید شریف جرجانی). حذر کردن، جد کردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). کوشیدن در امری. کوشش کردن در کار و دوام کردن بر آن: اشاح علی الشی ٔ. (منتهی الارب) ، فروهشتن دم را (چنانکه اسب) : اشاح الفرس بذنبه. و بالمهمله ایضاً، او هو الصواب. (منتهی الارب) ، اعراض کردن: اشاح بوجهه. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
یکی از مشاهیر دانشمندان ایسلاند. مولد وی سال 1178 میلادی در شهرک داله سیسل از کشور ایسلاند. وی به سال 1241 بقتل رسید. دو تصنیف راجع به اساطیر و ضروب امثال جزیره مزبور در زبان ایسلاند دارد که کراراً طبع ونشر و بزبان های سوئدی و لاتینی نیز ترجمه شده است
(اَفْ)
لغت نامه دهخدا
تریاکی باشد که به افیون خوردن عادت دارد. (آنندراج). تریاکی. منسوب به افیون. (ناظم الاطباء). معتاد به استعمال افیون. (یادداشت مؤلف)
(اُ)
لغت نامه دهخدا
شیخ ابراهیم. خطیب مسجد نبوی. او راست: مزدوجه فی فاخره بین و ابورالبحر و وابورالبر، و آن در مطبعهالحسینیه بسال 1324 هجری قمری بطبع رسیده است. (معجم المطبوعات)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ماتیو د. وقایعنگار فرانسوی. مولد وی کسنوا ل کنت در حدود 1420م. و متوفی در حدود 1483. او راست: کرنیک که تاریخی است نفیس شامل وقایع 1444 تا 1464
(اُ)
لغت نامه دهخدا
طایفه ای از ایل بچاقچی، از طوایف کرمان و بلوچستان. مرکب از 40 خانوار است. سردسیر، اسطور. گرمسیر، مزرج. یکی از قراء سیرجان میباشد. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 95)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
قصبه ای از قضاهای لوای اسلمیه در ولایت ادرنه از روم ایلی، واقع بر کنار خلیج برغوس بحر اسود و آن 27 ساعت از ادرنه و 15 ساعت از اسلمیه مسافت دارد. عدد سکنۀ آن بالغ بر 5000 تن است و در آن مرکز تلگراف است و این ناحیه را 63 قریه است مشتمل بر 2607 خانه و 23498 تن سکنه که 9874 تن آن مسلمانان باشند. (ضمیمۀ معجم البلدان) ، رمز. اشاره. (غیاث اللغات) :
هرچه در خاطر عاشق گذرد میدانی
خوش ادایاب و ادافهم و ادادان شده ای.
صائب.
، حالتی چون خشم و کراهت بتصنع.
- امثال:
آدم گدا اینهمه ادا !
گاهی به ادا گاهی به اصول، گاهی به خدا گاهی به رسول.
، آواز. (غیاث اللغات).
- ادا درآوردن، بتصنع حالتی چون خشم و کراهت و مانند آن نمودن.
- ادای کسی را درآوردن، او را بازخمانیدن. بازخمانیدن او. شکلک ساختن بر کسی. لوچانیدن او را. والوچانیدن او را. تقلید کردن کسی را به استهزاء
هرچه در خاطر عاشق گذرد میدانی
خوش ادایاب و ادافهم و ادادان شده ای.
صائب.
، حالتی چون خشم و کراهت بتصنع.
- امثال:
آدم گدا اینهمه ادا !
گاهی به ادا گاهی به اصول، گاهی به خدا گاهی به رسول.
، آواز. (غیاث اللغات).
- ادا درآوردن، بتصنع حالتی چون خشم و کراهت و مانند آن نمودن.
- ادای کسی را درآوردن، او را بازخمانیدن. بازخمانیدن او. شکلک ساختن بر کسی. لوچانیدن او را. والوچانیدن او را. تقلید کردن کسی را به استهزاء
(اُ وَ)
لغت نامه دهخدا
شعبه ای از هفت لنگ بختیاری. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73). و آن جزو طایفۀ دودکی از ایل بختیاری است و دارای شعب ذیل میباشد: بردین، پل، خواجه، گاودوشی، شهماروند
محمدعلی بسیونی بی بانی مالکی، یکی از علمای الازهر بود. او راست: 1- حسن الصنیع فی علم المعانی والبیان والبدیع. چ 1301 هجری قمریمطبعۀ دیوان المعارف. 2- خاتمه حسنه علی شرح ابی الحسن المسمی کفایه الطالب الربانی علی رساله ابی زیدالقیروانی. پایان تألیف 1285 هجری قمری چ سنگی، 1387 هجری قمری در مصر. (از معجم المطبوعات ج 1 ستون 565)
(سُ)
لغت نامه دهخدا
ابوالحسن. از عرفای قرن سوم هجری است. نقل شده است که ابوعلی رودباری گفت که هارون مصاحب سهل حکایت کرده که وقتی در بادیه با شیخ ابوالحسن سیوطی بودیم چون گرسنگی با ما چیره میشد و پی به چیزی نمیتوانستیم بریم، وی بانگی برمیکشید تا جایی که سگی بودی آواز دادی، وی به آن آواز دانستی که در آنجا آبادی است، برفتی و یاران را خوردنی آوردی. شیخ علی رودباری در حق اوگفته است که هیچکس در عطف و مهربانی یاران مانند ابوالحسن سیوطی نبود. (از نامۀ دانشوران ج 3 ص 33)
(اُسْ)
لغت نامه دهخدا
سیوط. دهی است به صعید مصر. (منتهی الارب). شهرکی است در دیار مصر از ریف اعلی به صعید، و بعضی الف را از کلمه ساقط کنند و سیوط گویند. (انساب سمعانی: اسیوطی). و رجوع به سیوطی و معجم البلدان و ابن جبیر و عیون الانباء ج 1 ص 82 شود، خداوند فرزند پیر شدن. (تاج المصادر بیهقی). صاحب فرزندان پیر شدن: اشاب الرجل. (از منتهی الارب) ، پیر کردن
(اِ تُ)
لغت نامه دهخدا
استنی. استونیا. مملکتی در اروپا بساحل بحر بالتیک. از طرف شمال بخلیج فنلاند، از سمت مغرب ببحر بالتیک، از جانب جنوب با ایالت و خلیج لتونی و از سوی مشرق بروسیه محدود است. مساحت سطح آن 47550 گز مربع و سکنۀ آن 1200000 تن است. پایتخت آن تالین (روال قدیم). اراضی آن چندان حاصلخیز نیست ولی بقدر رفع حاجت سکنه حاصل میدهد. محصولاتش عبارت است از: چاودار، جو، ارزن، کتان، کنف، تنباکو و رزک (گیاه آبجو = هوبلون). قسمت اعظم این سرزمین از جنگلها مستور است و گاو، اسب، گوسفند و بز فراوان دارد. صادراتش عبارت است از: پوست و ماهی شور. اراضی آن مسطح و سواحل سنگلاخ و ریگزار می باشد. نهر نارووه حدود مشرقی این قطعه را مجزا کرده و غیر از این رودخانه نهر قابل ذکر دیگری در استونی نیست فقط چند وادی در اینجا دیده میشود. چه اهالی این ایالت و چه اهالی ایالت لتونی که همسایۀ آن میباشند با تمام سکنۀ اطراف منسوب به نژاد تاتارهای موسوم به فینوا میباشند ولی آلمانها و سوئدیها و دانمارکیها از زمانهای قدیم در این سرزمین اقامت کرده بومیان را در قید رقیت خود درآورده و بدهقانی و برزگری داشته اند. این قوم در ازمنۀ سالفه بنام ’استی’ معروف به ودند و در بعض کتب یونانی و لاتینی نام آنان آمده است. افراد این قوم کوتاه قد، با موی زرد و یا سرخند، در زمستان پوستین های معمول از پوست گوسفند در بر کنند. و رجوع به استنی شود
اپیونی دودی شیره ای کسی که عادت بخوردن یا کشیدن تریاک دارد تریاکی عملی
تریاکی، معتاد، وافوری
سوراخ میان سنگ آسیاب، نوعی نامن شبیه به سنگ آسیاب
سبکی، سبک
