- اسده (اَ سِ دَ)
محوطه ای که از چوب و نی سازند. (منتهی الارب). محوطه از چوب و نی برای بودن گوسفندان و غیره. حظیره. (تاج العروس).
معنی اسده - جستجوی لغت در جدول جو
- اسده (اَ سِدْ دَ)
جمع واژۀ سدّ
- اسده
ماده شیر آغل (جایگاهی که برای گوسپندان سازند، گوشتخوار جانور، گشت زمین پرهونی که زمین در یک سال می پیماید
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بی پیرایه، بی نقش و نگار، بی آلایش، بی زینت وزیور، هموار، یکسان، آسان، خالص، بی غش، بی آمیغ، پسری که هنوز موی در چهره اش پیدا نشده
سنان ها، قطعه های آهن نوک تیز که بر سر چوب دستی یا نیزه نصب کنند، سرنیزه ها، جمع واژۀ سنان
(سِ دَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث کاسد. سلعهٌ کاسده، متاع ناروان. و سوق کاسده، بازار ایستاده. (دهار). بازار ناروان. (ناظم الاطباء). و رجوع بکاسد شود
گلابه کاهگل، در ترکیب بجای (انداینده) استعمال شود: بام اندا. اندوه، جمع انده ها اندهان
در ترکیبهایی چون دو اسپه (با در اسپ به وسیله دو اسپ) و سه اسپه (با سه اسپ به وسیله سه اسپ) بکار میرود. سپاه لشکر عسکر قشون
