- اخصاب (اَ)
جمع واژۀ خصب و خصب.
معنی اخصاب - جستجوی لغت در جدول جو
- اخصاب (غَ چَ / چِ فِ / فِ)
فراخ سال شدن.
- اخصاب
باروری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غُ لُمْ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
اخلاب کرم، برگ برآوردن تاک، اخلاط قوم، کسانی که از قوم نباشند و درآن گروه مداخلت کنند، گروههای مختلفه. گروه هر جنس مردم بهم آمیخته. و واحد آن نیامده است.
- اخلاط لزجه، مایعها که چسبند.
، داروهای خوشبو. (غیاث اللغات) (آنندراج)
- اخلاط لزجه، مایعها که چسبند.
، داروهای خوشبو. (غیاث اللغات) (آنندراج)
(بِ لَ)
لغت نامه دهخدا
کوشش نمودن در سیر. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کوشش کردن شتر در حرکت: اعصبت الابل، جدت فی السیر. (از اقرب الموارد)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عصب، یعنی پی. مفاصل. (آنندراج) (دهار) (ازناظم الاطباء). جمع واژۀ عصب، بمعنی پی مفاصل و درخت پیچک و برگزیدگان قوم. و یکی آن عصبه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پیها و عصبها. (ناظم الاطباء)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ خنب، بمعنی باطن زانو و اسفل و اطراف رانها و اعلای ساقها و گشادگی میان استخوانهای پهلو و میان انگشتان
(عِ گَ)
لغت نامه دهخدا
پویانیدن. (تاج المصادر بیهقی) : اخب ّ فرسه، پویانید اسب خود را و منه قولهم: جأوا مخبین
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ خب ّ، در مقابل اصولی و مجتهد. در اصطلاح فقهای شیعه کسی است که فقط بظاهر احادیث تمسک کند و به ادلۀ عقلیه نکند، در زمان و زبان ابن الندیم یعنی عالم بتاریخ و تراجم. مورخ. ج، اخباریون، اخباریین
(اَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است به نجد. (منتهی الارب). و ثغور و حدود را اخراب گویند واخراب غرور موضعی است در شعر جمیل. (مراصدالاطلاع) ، اخراط شاه، خرط گوسفند. چشم زخم رسیدن به پستان گوسفند، منجمد و یا زردآب بیرون آمدن شیر بجهت نشستن گوسفند بر زمین نمناک
جمع نصب، سنگهائی که گرداگرد کعبه بر پا میکردند و می پرسیدند و بر آنها ذبح و قربانی میکردند
جمع خشب، در تازی بی پیشینه است چوب های خوشبو، جمع خشب. چوبها، چوبهای خوشبو. توضیح این جمع در لغت عرب دیده نشده و ظاهرا تصرف ایرانیان است
