معنی ابنم - جستجوی لغت در جدول جو

ابنم(اِ نُ)

لغت نامه دهخدا

شبنم

(دخترانه)

ژاله، رطوبت و قطره ای که شب هنگام روی برگ گل و گیاه می نشیند

فرهنگ نامهای ایرانی

ابنا

فرزندان، جمع ابن
ابنای بشر: آدمیزادگان
ابنای جنس: هم جنسان
ابنای روزگار: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار
ابنای عصر: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، ابنای روزگار
ابنای زمان: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، ابنای روزگار
ابنای دهر: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، ابنای روزگار

فرزندان، جمع ابن
اَبنای بشر: آدمیزادگان
اَبنای جنس: هم جنسان
اَبنای روزگار: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار
اَبنای عصر: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، اَبنای روزگار
اَبنای زمان: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، اَبنای روزگار
اَبنای دهر: کنایه از مردم هم عصر، مردم روزگار، اَبنای روزگار

فرهنگ فارسی عمید

ابنه

دختر، بنت

فرهنگ فارسی عمید

ابام

وام، قرض

فرهنگ فارسی عمید

ابکم

زبان بسته، لال، گنگ، بکم

فرهنگ فارسی عمید

شبنم

رطوبتی که شب روی گیاه ها یا چیزهای دیگر تولید می شود، قطره ای شبیه دانۀ باران که شب در روی برگ گل یا گیاه می نشیند، بشم، بژم، بشک، اپشک، افشک، افشنگ

فرهنگ فارسی عمید

ابکم

(اَ کَ)

گنگ. گنگ لاج. مؤنث: بکماء. ج، بکم:
زیرا که جهان ز آزمایش
بس نادره ناطقی است ابکم.
ناصرخسرو.
کرد عقلم نصیحتی محکم
که نکوگوی باش یا ابکم.
سنائی.
همه گویندۀ فسق و فجوریم
ز هزل و ژاژ گفتن ابکمی کو.
سنائی.
گر فی المثل باکمه و ابکم نظر کنی
بی آنکه در تو معجز عیسی مریم است
بینا شود بهمت تو آنکه اکمه است
گویا شود بمدحت تو آنکه ابکم است.
سوزنی

گنگ. گنگ لاج. مؤنث: بَکْماء. ج، بُکم:
زیرا که جهان ز آزمایش
بس نادره ناطقی است ابکم.
ناصرخسرو.
کرد عقلم نصیحتی محکم
که نکوگوی باش یا ابکم.
سنائی.
همه گویندۀ فسق و فجوریم
ز هزل و ژاژ گفتن ابکمی کو.
سنائی.
گر فی المثل باکمه و ابکم نظر کنی
بی آنکه در تو معجز عیسی مریم است
بینا شود بهمت تو آنکه اکمه است
گویا شود بمدحت تو آنکه ابکم است.
سوزنی

معنی ابنم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما