معنی ابرنجن در لغت نامه دهخدا

حلقه ای از زر یا سیم و مانند آن که زنان برمچ و بند دست یا مچ و بند پای کنند زینت را. و آنرااورنجن و اورنجین نیز نامند. آنچه را بر دست کنند دست ابرنجن و دست آبرنجن و دست آورنجن و دست اورنجن و دست اورنجین و دست بند نامند، و عرب سِوار گوید. و آنچه را بر پای کنند پای ابرنجن و پای آبرنجن و پای ابرنجین وپای اورنجن و پای اورنجین گویند، و عرب خلخال نامد

معنی ابرنجن - جستجوی لغت در جدول جو

ابرنجن

لغت نامه دهخدا

ابرنجن

فرهنگ لغت هوشیار

ابرنجن

فرهنگ فارسی معین

پارنجن

خلخال، حلقۀ فلزی که زنان برای زینت به مچ پای خود می اندازند، پاورنجن، پااورنجن

فرهنگ فارسی عمید

پاورنجن

خلخال، حلقۀ فلزی که زنان برای زینت به مچ پای خود می اندازند، پااورنجن، پارنجن

فرهنگ فارسی عمید

پابرنجن

حلقۀ فلزی از جنس طلا یا نقره که زنان به مچ پا می بندند، خلخال، پای رنجن

فرهنگ فارسی عمید

برنجن

النگو، دستبند، حلقه ای که به مچ دست می بندند، آورنجن، سوار، دستیاره، اورنجن، ایّاره، دستینه، دست برنجن، ورنجن، یارج، یاره

فرهنگ فارسی عمید

ابرنجک

برق، رعد و برق، صاعقه، برای مثال صحرای بی نبات پر از خشکی / گویی که سوخته ست به ابرنجک (دقیقی - ۱۰۳)

فرهنگ فارسی عمید

اورنجن

النگو، دستبند، حلقه ای که به مچ دست می بندند، یارج، دست برنجن، ورنجن، ایّاره، آورنجن، دستینه، یاره، سوار، برنجن، دستیاره

فرهنگ فارسی عمید

ابرنجین

(اَ رَ)

ابرنجن

لغت نامه دهخدا

ابرجن

(اَ رَ جَ)

ابرنجن

لغت نامه دهخدا

افرنجن

(اَ رَ جَ)

دست...، همان دست ابرنجن و دست ابرنجین و دست اورنجن. ابوریحان آرد: ماه دلالت دارد بر مروارید... دست افرنجنها و انگشترها. (از التفهیم). دست آورنجن. دست ابرنجن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

اورنجن

(اَ رَ جَ)

میلی باشداز طلا و نقره و امثال آن که زنان بر دست و پای کنند. آنچه در دست کنند دست اورنجن و آنچه در پای کنند پای اورنجن خوانند. (برهان) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ابرنجک

(اَ رَ جَ)

برق:
صحرای بی نبات بر، از خشکی
گوئی که سوخته ست به ابرنجک.
دقیقی (از اسدی)

لغت نامه دهخدا

برنجن

(بَ رَ جَ)

حلقه ای باشد ازطلا و نقره و امثال آن که زنان در دست و پای کنند، آنچه در دست کنند دست برنجن و آنچه در پای کنند پای برنجن خوانند. (برهان) (از آنندراج). اورنجن. برنجین. ورنجن.

لغت نامه دهخدا

اربنجن

(اَ بِ جَ)

شهرکیست از نواحی سغد از اعمال سمرقند و اغلب همزه را ساقط کنند و ربنجن گویند. از آنجاست ابوبکر احمد بن محمد بن موسی بن رجاء الأربنجنی که فقیه حنفی بود و بسال 369هجری قمری وفات کرده است. (معجم البلدان). و رجوع به ربنجن شود

لغت نامه دهخدا

ابرنج

(اَ رَ)

برنج کابلی

لغت نامه دهخدا

پابرنجن

(بِ رَ جَ)

پابند. خلخال. رجوع به پاآورنجن و پااورنجن شود

لغت نامه دهخدا

پارنجن

پا آورنجن

فرهنگ لغت هوشیار

پاورنجن

پا آورنجن

فرهنگ لغت هوشیار

برنجین

حلقه ای فلزی که زنان بمچ دست یا پا کنند: دست برنجن پای برنجن. برنجی

فرهنگ لغت هوشیار

اسبرنج

پارسی تازی شده اسپرنگ: مهره اسپ درشترنگ

فرهنگ لغت هوشیار

ابرناک

ابری دارای ابر پوشیده از ابر

فرهنگ لغت هوشیار

افرنجی

فرنگی اروپایی

فرهنگ لغت هوشیار

آورنجن

دست بند دست آبرنجن دست برنجن، خلخال پای آورنجن

فرهنگ لغت هوشیار

برنجن

حلقه ای فلزی که زنان بمچ دست یا پا کنند: دست برنجن پای برنجن

فرهنگ لغت هوشیار

ابرجن

حلقه ای از زر یا سیم و مانند آن که زنان برای زینت بر مچ و بند دست یا مچ و بند پای کنند و آنرا اورنجن و اورنجین نیزنامند و آنچه را بر دست کنند دست آبرنجن و دست آورنجن و دست اورنجن و دست اورنجین و دست بند گویند و عرب سوار گوید. و آنچه را بر پای کنند ابرنجن و پای آبرنجن و پایابرنجین و پای اورنجن و پای اورنجین گویند و عرب خلخال نامد

فرهنگ لغت هوشیار

ابرنجک

برق صاعقه

فرهنگ لغت هوشیار

ابرنجین

حلقه ای از زر یا سیم و مانند آن که زنان برای زینت بر مچ و بند دست یا مچ و بند پای کنند و آنرا اورنجن و اورنجین نیزنامند و آنچه را بر دست کنند دست آبرنجن و دست آورنجن و دست اورنجن و دست اورنجین و دست بند گویند و عرب سوار گوید. و آنچه را بر پای کنند ابرنجن و پای آبرنجن و پایابرنجین و پای اورنجن و پای اورنجین گویند و عرب خلخال نامد

فرهنگ لغت هوشیار