معنی آگین در فرهنگ فارسی عمید

پشم، پنبه، پَر و امثال آنکه درون تشک، بالش و لحاف را با آن ها پر می کنند، بهر آ گینِ چاربالش اوست / هر پَری کاین کبوتر افشانده ست (خاقانی - ۸۲) بن مضارعِ آگنیدن، پُر، انباشته، پسوند متصل به واژه به معنای، آلوده مثلاً زهرآگین، عبیرآگین، عنبرآگین، مشک آگین، رکیبش دو زرین، دو سیمین بُدی / همان هریکی گوهرآگین بُدی (فردوسی - ۶/۳۷۴)

معنی آگین در لغت نامه دهخدا

حشو، آکنه، جغبوت:، خود پرّ کبوتران مینوست، کآگین چهاربالش اوست،، خاقانی،، بهر آگین چاربالش اوست، هر پری کاین کبوتر افشانده ست،، خاقانی،، و اجزاء میان صدر و عَروض و ابتداو ضرب را حشو خوانند یعنی آگین میانۀ اول و آخر مصاریع، (المعجم)،، و این کلمه را بقیاس به آکندن و آکنه با تداول فعلی، باید بکاف تازی خواند

معنی آگین در لغت نامه دهخدا

مرادف ِ آگِن و گِن و گین، درکلمات مرکبۀ با آن بمعانی آلود و آلوده آید، مانندعبیرآگین، عنبرآگین، مشک آگین، زهرآگین:، بدخمه درون تخت زرین نهند، کله بر سرش عنبرآگین نهند،، فردوسی،، شکسته زلف تو تازه بنفشۀ طبریست، رخ و دو عارض تو تازه لاله و نسرین، تو لاله دیدی شمشادپوش و سنبل تاج، بنفشه دیدی عنبرسرشت و مشک آگین،، فرخی،، ز بس که عنبر و مشک است توده برتوده، دماغ دانش از اندیشه عنبرآگین است،، کمال اسماعیل،،، مرصع، گوهردرنشانیده، گوهرآگین:، همه طشت زرین و سیمین بدی، چو زرین بدی گوهرآگین بدی،، فردوسی،، از آن تختها چند زرین بدی، چه مایه از او گوهرآگین بدی،، فردوسی،، رکابش دو زرین، دو سیمین بدی، همان هر یکی گوهرآگین بدی،، فردوسی،، چنین هم بمشکوی زرین من، چه در خانه گوهرآگین من، پرستار باشد ده و دو هزار، همه پاک با طوق و با گوشوار،، فردوسی،، زآن جام گوهرآگین جمشید خورده حسرت، زآن رمح اژدهاسر ضحاک برده مالش،، خاقانی،،، محشو، انباشته، ممتلی: عقیق آگین:، تا بدان وقتی که همچون گوی سیمین گشت سیب، نار همچون حقۀ گرد عقیق آگین شود،، فرخی،،، مانند، گونه: طلسم آگین:، من بدین راه طلسم آگین همی کردم نگاه، در تفکر خیره مانده همچو شخص بی روان،، فرخی،،، صاحب، دارا، مالک: عثرت آگین:، مر ترادین نبی خاص دبستانیست، دین کند جان ترا زنده و علم آگین،، ناصرخسرو،، کژکژی نفس عثرت آگین راست، راستی عقل عاقبت بین راست،، سنائی،،، اندود، اندوده: زرآگین:، مدخلان را رکاب زرآگین، پای آزادگان نیابد سر،، رودکی،،، پُر، بسیار: پندآگین، سحرآگین، غم آگین:، آن خوانده ای بخوان سخن حجت، رنگین برنگ معنی و پندآگین،، ناصرخسرو

معنی آگین در لغت نامه دهخدا

پُر:، همه کاخ تابوت بد سربسر، غنوده بصندوق در شیر نر، تو گفتی که سام است با یال و سفت، غمین شد ز جنگ اندر آمد بخفت، بپوشید بازش بدیبای زرد، سر تنگ تابوت را سخت کرد، همی گفت اگر دخمه زرین کنم، ز مشک سیه گِردَش آگین کنم، چو من رفته باشم نماند بجای، وگرنه مرا خود جز این نیست رای،، فردوسی،،، فربه، مقابل لاغر، (برهان)

معنی آگین در فرهنگ لغت هوشیار

حشو آکنه آکنش، در کلمات مرکببمعنی آلود (آلوده) مرصع انباشته مانند و گونه دارا و صاحب اندود (اندوده) آید: زهر آگین گوهر آگین عقیق آگین طلسم آگین عشرت آگین زرآگین

معنی آگین در فرهنگ فارسی معین

پُر، انباشته، در ترکیب با کلمات به معنی آلوده، انباشته، اندوده می آید، زهرآگین، گوهرآگین

معنی آگین - جستجوی لغت در جدول جو

آگین

فرهنگ فارسی عمید

آگین

لغت نامه دهخدا

آگین

لغت نامه دهخدا

آگین

لغت نامه دهخدا

آگین

فرهنگ لغت هوشیار

آگین

فرهنگ فارسی معین

آگرین

(دخترانه)

آتشین، به رنگ آتش

فرهنگ نامهای ایرانی

آبگین

(دخترانه و پسرانه)

شیشه، آینه

فرهنگ نامهای ایرانی

آمین

(دخترانه و پسرانه)

قبول کن، بپذیر، چنین باشد

فرهنگ نامهای ایرانی

آوین

(دخترانه)

عشق

فرهنگ نامهای ایرانی

آهین

(پسرانه)

آهن

فرهنگ نامهای ایرانی

آذین

(دخترانه و پسرانه)

تزیین، آرایش، زینت، زیور، نام یکی از فرماندهان سپاه بابک خرم دین، نام پهلوانی در ویس و رامین

فرهنگ نامهای ایرانی

آرین

(پسرانه)

سفید پوست آریائی، آریایی نژاد

فرهنگ نامهای ایرانی

تگین

(پسرانه)

تکین، پهلوان، دلاور

فرهنگ نامهای ایرانی

نگین

(دخترانه)

گوهر قیمتی، سنگ روی انگشتر و جواهرات، سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر گوشواره و جز آنها کار می گذارند

فرهنگ نامهای ایرانی

آیین

(دخترانه و پسرانه)

دین، مذهب، عادت، رسم، روش، طریقت، آذین، زینت، آرایش، نام روستایی در استان فارس

فرهنگ نامهای ایرانی

نگین

آنچه بر روی انگشتری نصب کنند، برای مثال نگین تویی و چو انگشتری ست ملک جهان / بها و قیمت انگشتری بود ز نگین (امیرمعزی - ۵۵۷)، سنگ قیمتی و گوهر که بر روی چیزی نصب کنند

فرهنگ فارسی عمید

آگون

نگون، وارون، سراگون، سرنگون

فرهنگ فارسی عمید

آیین

رسم و عادات، دستور، روش

فرهنگ لغت هوشیار

آتین

بلغت زنده وپازندبمعنی موجود شده وپیدا گردیده وبهم رسیده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

آجین

آجیده آژده: تیرآجین شمع آجین

فرهنگ لغت هوشیار

آذین

زیب، زینت، زیور، آرایش، آیین

فرهنگ لغت هوشیار

آئین

رسم روش ادب، معمول متداول مرسوم، شیوه آهنگ، صفت کردار مانند: بهشت آیین جنت آیین، اندازه حد عدد شمار، قاعده قانون نظم، سامان اسباب، طبیعت نهاد فطرت، آذین شهر آرای جشن، زیب زینت، فر شکوه، شرع شریعت کیش: آیین اسلام، تشریفات اتیکت یا به آیین. چنانکه مرسوم است طبق معمول، چنانکه باید چنانکه ضروری است، زیبا جمیل. یا بر آیین. مثل مانند

فرهنگ لغت هوشیار

تگین

دلاور و بهادر و توانا

فرهنگ لغت هوشیار

آهین

فلزیست که در طبیعت غالبا بشکل اکسید یا کربناتیا سولفور دو فر وجود دارد. آنها را در کوره میگدازند و از آنها آهن خالص بدست میاورند و آن جسمی است سخت و محکم وزن مخصوص آن 8، 7 و در 1530 درجه حرارت گداخته میشود. اهن در هر جا وجود دارد و یکی از مفیدترین عناصر است و با زغال اساس صنعت را تشکیل میدهد یا آهن پولاد. آهن نر ذکر مقابل نرم آهن. یا آهن تر. آهن جوهر دار آهن سبز. یا آهن چکش خور. آهنی که بوسیله چکش قابلیت کشش و تشکیل باشکال مختلف را داشته باشد، یا آهن نر. پولاد روهینا مقابل نرم آهن. یا آهن افسرده کوفتن، کاری بیهوده کردن آهن سرد کوفتن، یا آهن سرد کوفتن، یا مثل دیو از آهن گریختن، سخت از چیزی دوری جستن، یا عصر (دورهء) آهن سومین دوره زندگی صنعتی انسان از لحاظ تقسیمات دیرین شناسی. اکنون نیز انسان در همین دوره زیست میکند آخرین بخش از دوره فلزات. این دوره از زمان پیدایش آهن (یعنی تقریبا 900 ق. م) آغاز میگردد عصر حدید، شمشیر، مطلق سلاح آهنین از درع و جوشن و خود ورانین و جز آنها، زنجیر

فرهنگ لغت هوشیار