معنی آگین
- آگین
- حشو، آکنه، جغبوت:
خود پرّ کبوتران مینوست
کآگین چهاربالش اوست،
خاقانی،
بهر آگین چاربالش اوست
هر پری کاین کبوتر افشانده ست،
خاقانی،
و اجزاء میان صدر و عروض و ابتداو ضرب را حشو خوانند یعنی آگین میانۀ اول و آخر مصاریع، (المعجم)،
و این کلمه را بقیاس به آکندن و آکنه با تداول فعلی، باید بکاف تازی خواند