معنی آغار در فرهنگ فارسی عمید

نم و رطوبت که به زمین یا در چیزی فروبرود و اثر آن باقی بماند، عقیق زار شده ست آن زمین ز بس که ز خون / به روی دشت و بیابان فزون شده ست آغار (عنصری - ۷۵)، نم و رطوبت که از کوزه و مانند آن بیرون تراود، از خاطر پرعلم سخن ناید جز خوب / از پاک سبو پاک برون آید آغار (ناصرخسرو - ۳۷۷)

معنی آغار در لغت نامه دهخدا

نم، زه، ثاد، نداوت، ندا:، عقیق وار شده ست آن زمین ز بس که ز خون، بروی دشت و بیابان فروشده ست آغار،، کسائی یا عنصری،،، آنچه ترابد از کوزه ومانند آن:، از هرچه سبو پر کنی از زیر و ز پهلوش، زآن چیز برون آید و بیرون دهد آغار،، ناصرخسرو،، از خاطرپرعلم سخن ناید جز خوب، از پاک سبو پاک برون آید آغار،، ناصرخسرو،،، اُغُر، آغال،، - بدآغار، بدآغال، شوم، نحس:، یکی زشت روی بدآغار بود، تو گوئی بمردم گزی مار بود،، ابوشکور

معنی آغار در فرهنگ لغت هوشیار

نم، زه، ندا، عقیق وار

معنی آغار در فرهنگ فارسی معین

نم و رطوبت، نم کشیده، خیس شده

معنی آغار - جستجوی لغت در جدول جو

آغار

فرهنگ فارسی عمید

آغار

لغت نامه دهخدا

آغار

فرهنگ لغت هوشیار

آغار

فرهنگ فارسی معین

آذار

(دخترانه)

نام ماه سوم از سال شمسی عربی برابر با مارس یا فروردین، بهار

فرهنگ نامهای ایرانی

آهار

(دخترانه)

گلی مرکب با گل برگهای پیوسته به رنگهای سفید قرمز نارنجی صورتی یا دو رنگ که انواع گوناگون کمپر و پرپر دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

آغاره

دوال یا تسمه که کفش دوز بر درز میان رویه و تخت کفش بدوزد تا آب و خاک درون کفش نرود

فرهنگ فارسی عمید

آوار

گرد و خاک، غبار، برای مثال از آوار اسبان و گرد سپاه / بشد روشنایی ز خورشید و ماه (فردوسی - لغت نامه - آوار)، خاک، سنگ، آجر، گچ، تیر و دیگر مصالح ساختمانی که هنگام خراب شدن بنا فرومی ریزد، ویران
غارت، چپاول، برای مثال باد گویی نافه های تبتستان بر درید / باغ گویی کاروان شوشتر آوار کرد (فرخی - ۴۲۷)، آزار، رنج، ستم، فساد، بی نظم
آواره، برای مثال به من سپرد و ز من بستدند فرعونان / شدم به عجز و ضرورت ز خانمان آوار (مسعودسعد - ۲۲۷)

گرد و خاک، غبار، برای مِثال از آوار اسبان و گرد سپاه / بشد روشنایی ز خورشید و ماه (فردوسی - لغت نامه - آوار)، خاک، سنگ، آجر، گچ، تیر و دیگر مصالح ساختمانی که هنگام خراب شدن بنا فرومی ریزد، ویران
غارت، چپاول، برای مِثال باد گویی نافه های تبتستان بر درید / باغ گویی کاروان شوشتر آوار کرد (فرخی - ۴۲۷)، آزار، رنج، ستم، فساد، بی نظم
آواره، برای مِثال به من سپرد و ز من بستدند فرعونان / شدم به عجز و ضرورت ز خانمان آوار (مسعودسعد - ۲۲۷)

فرهنگ فارسی عمید

تغار

ظرف سفالی بزرگ که در آن ماست می ریزند، ظرفی که آرد گندم یا جو را در آن خمیر کنند، لاوک، کنایه از آذوغه
ممرز، درختی جنگلی که از چوب آن در صنعت و از میوۀ آن برای تهیۀ روغن استفاده می شود، تغر، مرز، جلم

فرهنگ فارسی عمید