- آشوبگر
آشوب کننده، فتنه انگیز، فتنه جو
معنی آشوبگر - جستجوی لغت در جدول جو
- آشوبگر
فتنه جوی شورش خواه، فتان: دلبر آشوبگر
- آشوبگر((گَ))
فتنه جوی، شورش خواه، فتان
- آشوبگر
آشوب طلب، اخلالگر، بلواطلب، شورشگر، فتنه جو، مخل، مفتن، مفسده جو، هلالوش جو، دلبر، دلفریب، فتان، فتنه انگیز
متضاد: آشتی طلب، سازشگر، مصلح
متضاد: آشتی طلب، سازشگر، مصلح
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بی نظمی، شلوغی، ازدحام، شور و غوغا، انقلاب، شورش، برهم خوردن اوضاع و شرایط، کثرت جمعیت، شلوغی، ازدحام، بن مضارع آشوبیدن و آشفتن و آشوفتن، پسوند متصل به واژه به معنای آشوبنده مثلاً دل آشوب، شهرآشوب، لشکرآشوب، آسیب
پرغوغاتر، پرفتنه تر، برای مثال بلایی زاین جهان آشوب تر نیست / که رنج خاطر است ار هست ور نیست (سعدی - ۹۸)
تخلص شاعری پارسی گوی از مردم هندوستان، و او خط نستعلیق را نیز بغایت نیکو می نوشته است
(رَ گَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان ماهیدشت پایین بخش مرکزی شهرستان کرمان. سکنۀ آن 260 تن. آب آن از دو رشته قنات. محصولات آنجا غلات و حبوب و صیفی و لبنیات. راه اتومبیل رو. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
فتنه، فساد، مایه فتنه، موجب فساد، شور و غوغا، هرج و مرج، انقلاب، شورش، ازدحام
شورشگری، فتانی، فتنه انگیزی، فتنه جویی
متضاد: سلامت جویی
متضاد: سلامت جویی
