معنی آشگر
- آشگر((گَ))
- دباغ، پوست پیرا
واژههای مرتبط با آشگر
آشگر
- آشگر
- کسی که پیشه اش آش دادن پوست حیوانات باشد دباغ
آشگر
- آشگر
- دباغ، کسی که کارش آش دادن و دباغت کردن پوست حیوانات است
آشور
- آشور
- برهم زننده، تغییر دهنده، نام دومین فرزند سام که نینوا را بنا نهاد
بشگر
- بشگر
- شکار، شکارگاه، شکاری صیاد
آتشگر
- آتشگر
- خالق آتش
چشگر
- چشگر
- چاشنی گیر
آشور
- آشور
- گوشه ای است در دستگاه راست ماهور و دستگاه راست پنجگاه
بشگر
- بشگر
- دهی از دهستان مؤمن آباد بخش در میان شهرستان بیرجند. 272 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات، شلغم. شغل اهالی آن مالداری. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9) ، نان کوچک را گویند که بزبان انگریزی بسکت خوانندبتای هندی. (آنندراج). بقسمات. خبز رومی. (یادداشت مؤلف). در تداول مردم مغرب نان بیسکویت. (از دزی ج 1ص 90). و رجوع به بشمط شود. کعک. (یادداشت مؤلف)
آشور
- آشور
- نام پسر دوم سام بن نوح، و مملکت آشور به نام او خوانده شده است
نام رب النوع بزرگ آسوریان