- Doting
مهرورز، دلتنگی
معنی Doting - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شکّاک، شک کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
کدگذاری (Coding) به فرآیند سیستماتیک تبدیل راه حل های الگوریتمی به دستورالعمل های دقیق و ساخت یافته در یک زبان برنامه نویسی خاص گفته می شود. این مرحله اساسی در چرخه توسعه نرم افزار، پلی بین طراحی مفهومی و محصول نهایی محسوب می شود و نقش کلیدی در پیاده سازی سیستم های نرم افزاری دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توسعه نرم افزارهای کاربردی، برنامه نویسی سیستم عامل، پیاده سازی الگوریتم های هوش مصنوعی، توسعه وب و اپلیکیشن های موبایل، کدگذاری به عنوان هسته اصلی فرآیند توسعه عمل می کند. در حوزه های تخصصی تر مانند امنیت سایبری، کدگذاری امن و در مهندسی معکوس، تحلیل کد از مهارت های اساسی محسوب می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
پیاده سازی یک الگوریتم مرتب سازی در پایتون، توسعه یک صفحه وب با HTML/CSS، نوشتن یک اسکریپت پوسته برای اتوماسیون وظایف سیستم عامل، یا ایجاد یک قرارداد هوشمند در سالیدیتی همگی نمونه هایی از کدگذاری در عمل هستند. در پروژه های بزرگ مقیاس مانند سیستم های بانکی یا پلتفرم های تجارت الکترونیک، کدگذاری دقیق و بهینه اهمیت حیاتی دارد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
کدگذاری مناسب مستقیماً بر کیفیت، کارایی و امنیت سیستم تأثیر می گذارد. در معماری های مدرن مانند میکروسرویس ها، کدگذاری ماژولار و در DevOps، کدگذاری خودکارسازی شده نقش کلیدی ایفا می کند. در سیستم های نهفته، کدگذاری بهینه شده برای سخت افزار خاص ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم کدگذاری به دهه 1940 و اولین برنامه نویسی ماشین های محاسباتی بازمی گردد. در دهه 1950 با ظهور زبان های اسمبلی، کدگذاری سیستماتیک تر شد. دهه 1980 شاهد گسترش زبان های سطح بالا و در دهه 2000، کدگذاری به یک مهارت عمومی تبدیل شد. امروزه با ظهور مفاهیمی مانند Low-Code/No-Code، ماهیت کدگذاری در حال تحول است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
کدگذاری با برنامه نویسی (که شامل طراحی و تحلیل نیز می شود) و اسکریپت نویسی (که معمولاً برای کارهای کوچک تر استفاده می شود) متفاوت است. همچنین با رمزنگاری (Encryption) که هدفش محرمانه سازی داده است، اشتباه گرفته نشود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های شیءگرا مانند جاوا و C++ با ایجاد کلاس ها و متدها، در زبان های تابعی مانند Haskell با ترکیب توابع، در زبان های اسکریپتی مانند پایتون با نوشتن اسکریپت های مستقیم و در زبان های خاص منظوره مانند SQL با نوشتن کوئری ها پیاده سازی می شود. هر زبان پارادایم ها و بهترین روش های خاص خود را برای کدگذاری مؤثر ارائه می دهد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل نوشتن کدهای غیرقابل نگهداری، عدم رعایت اصول امنیتی، بهینه نبودن کدها و مستندسازی ضعیف است. یک سوءبرداشت رایج این است که کدگذاری خوب صرفاً به معنی کارکرد صحیح کد است، در حالی که خوانایی، قابلیت نگهداری و انعطاف پذیری نیز از معیارهای مهم هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
کدگذاری مؤثر ترکیبی از دانش فنی، خلاقیت و نظم است. برای تولید نرم افزارهای باکیفیت، تسلط بر اصول کدگذاری تمیز، آشنایی با الگوهای طراحی و درک عمیق از زبان برنامه نویسی مورد استفاده ضروری است. در متون آموزشی باید بر اهمیت کدگذاری ساخت یافته و اصول مهندسی نرم افزار تأکید شود.
کدگذاری (Coding) به فرآیند سیستماتیک تبدیل راه حل های الگوریتمی به دستورالعمل های دقیق و ساخت یافته در یک زبان برنامه نویسی خاص گفته می شود. این مرحله اساسی در چرخه توسعه نرم افزار، پلی بین طراحی مفهومی و محصول نهایی محسوب می شود و نقش کلیدی در پیاده سازی سیستم های نرم افزاری دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توسعه نرم افزارهای کاربردی، برنامه نویسی سیستم عامل، پیاده سازی الگوریتم های هوش مصنوعی، توسعه وب و اپلیکیشن های موبایل، کدگذاری به عنوان هسته اصلی فرآیند توسعه عمل می کند. در حوزه های تخصصی تر مانند امنیت سایبری، کدگذاری امن و در مهندسی معکوس، تحلیل کد از مهارت های اساسی محسوب می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
پیاده سازی یک الگوریتم مرتب سازی در پایتون، توسعه یک صفحه وب با HTML/CSS، نوشتن یک اسکریپت پوسته برای اتوماسیون وظایف سیستم عامل، یا ایجاد یک قرارداد هوشمند در سالیدیتی همگی نمونه هایی از کدگذاری در عمل هستند. در پروژه های بزرگ مقیاس مانند سیستم های بانکی یا پلتفرم های تجارت الکترونیک، کدگذاری دقیق و بهینه اهمیت حیاتی دارد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
کدگذاری مناسب مستقیماً بر کیفیت، کارایی و امنیت سیستم تأثیر می گذارد. در معماری های مدرن مانند میکروسرویس ها، کدگذاری ماژولار و در DevOps، کدگذاری خودکارسازی شده نقش کلیدی ایفا می کند. در سیستم های نهفته، کدگذاری بهینه شده برای سخت افزار خاص ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم کدگذاری به دهه 1940 و اولین برنامه نویسی ماشین های محاسباتی بازمی گردد. در دهه 1950 با ظهور زبان های اسمبلی، کدگذاری سیستماتیک تر شد. دهه 1980 شاهد گسترش زبان های سطح بالا و در دهه 2000، کدگذاری به یک مهارت عمومی تبدیل شد. امروزه با ظهور مفاهیمی مانند Low-Code/No-Code، ماهیت کدگذاری در حال تحول است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
کدگذاری با برنامه نویسی (که شامل طراحی و تحلیل نیز می شود) و اسکریپت نویسی (که معمولاً برای کارهای کوچک تر استفاده می شود) متفاوت است. همچنین با رمزنگاری (Encryption) که هدفش محرمانه سازی داده است، اشتباه گرفته نشود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های شیءگرا مانند جاوا و C++ با ایجاد کلاس ها و متدها، در زبان های تابعی مانند Haskell با ترکیب توابع، در زبان های اسکریپتی مانند پایتون با نوشتن اسکریپت های مستقیم و در زبان های خاص منظوره مانند SQL با نوشتن کوئری ها پیاده سازی می شود. هر زبان پارادایم ها و بهترین روش های خاص خود را برای کدگذاری مؤثر ارائه می دهد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل نوشتن کدهای غیرقابل نگهداری، عدم رعایت اصول امنیتی، بهینه نبودن کدها و مستندسازی ضعیف است. یک سوءبرداشت رایج این است که کدگذاری خوب صرفاً به معنی کارکرد صحیح کد است، در حالی که خوانایی، قابلیت نگهداری و انعطاف پذیری نیز از معیارهای مهم هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
کدگذاری مؤثر ترکیبی از دانش فنی، خلاقیت و نظم است. برای تولید نرم افزارهای باکیفیت، تسلط بر اصول کدگذاری تمیز، آشنایی با الگوهای طراحی و درک عمیق از زبان برنامه نویسی مورد استفاده ضروری است. در متون آموزشی باید بر اهمیت کدگذاری ساخت یافته و اصول مهندسی نرم افزار تأکید شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه
مسیریابی یک فرآیند حیاتی در شبکه های کامپیوتری است که تعیین می کند داده ها چگونه از یک مبدا به مقصد خود منتقل شوند. این فرآیند از طریق استفاده از پروتکل ها و دستگاه های مسیریاب (روترها) انجام می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های IP، routing به کمک روترها و الگوریتم هایی مانند RIP و OSPF انجام می شود تا داده ها به بهترین مسیر ممکن هدایت شوند. در برنامه نویسی وب نیز، routing برای مدیریت درخواست های ورودی و هدایت آنها به کنترلرهای مختلف استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در شبکه های ارتباطی، مسیریابی ترافیک اینترنتی بین سرورها، کاربران و تجهیزات مختلف انجام می شود. در سیستم های وب، مسیریابی درخواست های HTTP از URL به کنترلر مناسب انجام می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
مسیریابی در شبکه های کامپیوتری، تنظیمات و دسترسی به منابع سیستم را بر اساس آدرس های IP مدیریت می کند. در معماری های نرم افزاری، مسیریابی URL ها به صفحات وب یا API ها مدیریت می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مسیریابی به عنوان یکی از اصول اساسی شبکه های کامپیوتری از دهه ۱۹۷۰ با ظهور اینترنت و پروتکل های مسیریابی مانند TCP/IP آغاز شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
routing با forwarding متفاوت است؛ forwarding به فرآیند انتقال بسته ها از یک روتر به روتر دیگر گفته می شود، در حالی که routing به فرآیند انتخاب بهترین مسیر برای انتقال بسته ها مربوط است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Linux:
`ip route add 192.168.1.0/24 via 192.168.0.1`
در Express.js:
`app.get(’/home’, function (req, res) { res.send(’Home Page’); });`
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
مردم اغلب فکر می کنند که مسیریابی تنها در شبکه ها اهمیت دارد، اما در برنامه نویسی وب نیز مسیریابی به همان اندازه حائز اهمیت است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک دقیق مسیریابی برای مدیریت ترافیک شبکه و هدایت درخواست ها در نرم افزارهای وب ضروری است.
مسیریابی یک فرآیند حیاتی در شبکه های کامپیوتری است که تعیین می کند داده ها چگونه از یک مبدا به مقصد خود منتقل شوند. این فرآیند از طریق استفاده از پروتکل ها و دستگاه های مسیریاب (روترها) انجام می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های IP، routing به کمک روترها و الگوریتم هایی مانند RIP و OSPF انجام می شود تا داده ها به بهترین مسیر ممکن هدایت شوند. در برنامه نویسی وب نیز، routing برای مدیریت درخواست های ورودی و هدایت آنها به کنترلرهای مختلف استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در شبکه های ارتباطی، مسیریابی ترافیک اینترنتی بین سرورها، کاربران و تجهیزات مختلف انجام می شود. در سیستم های وب، مسیریابی درخواست های HTTP از URL به کنترلر مناسب انجام می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
مسیریابی در شبکه های کامپیوتری، تنظیمات و دسترسی به منابع سیستم را بر اساس آدرس های IP مدیریت می کند. در معماری های نرم افزاری، مسیریابی URL ها به صفحات وب یا API ها مدیریت می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مسیریابی به عنوان یکی از اصول اساسی شبکه های کامپیوتری از دهه ۱۹۷۰ با ظهور اینترنت و پروتکل های مسیریابی مانند TCP/IP آغاز شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
routing با forwarding متفاوت است؛ forwarding به فرآیند انتقال بسته ها از یک روتر به روتر دیگر گفته می شود، در حالی که routing به فرآیند انتخاب بهترین مسیر برای انتقال بسته ها مربوط است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Linux:
`ip route add 192.168.1.0/24 via 192.168.0.1`
در Express.js:
`app.get(’/home’, function (req, res) { res.send(’Home Page’); });`
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
مردم اغلب فکر می کنند که مسیریابی تنها در شبکه ها اهمیت دارد، اما در برنامه نویسی وب نیز مسیریابی به همان اندازه حائز اهمیت است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک دقیق مسیریابی برای مدیریت ترافیک شبکه و هدایت درخواست ها در نرم افزارهای وب ضروری است.
مقدمه مفهومی درباره واژه
Rating یا درجه بندی به فرآیند اختصاص یک مقدار عددی، ستاره یا نماد دیگر به یک موجودیت برای نشان دادن کیفیت، اهمیت یا رضایت از آن اشاره دارد. این سیستم ها در بسیاری از حوزه های فناوری اطلاعات از جمله تجارت الکترونیک، برنامه های کاربردی، محتوای دیجیتال و خدمات آنلاین استفاده می شوند. Ratingها معمولاً در مقیاس های مختلفی مانند 1-5، 1-10 یا درصدی ارائه می شوند و ممکن است به صورت ستاره، امتیاز یا سایر نشانه های بصری نمایش داده شوند. در سیستم های پیچیده، Ratingها ممکن است از ترکیب چندین فاکتور محاسبه شوند و نقش مهمی در الگوریتم های توصیه گر، سیستم های رتبه بندی و تصمیم گیری های کاربران ایفا کنند. تحلیل و پردازش Ratingها بخش مهمی از سیستم های مدیریت محتوا و پلتفرم های مشارکتی است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در تجارت الکترونیک، Rating محصولات برای راهنمایی خریداران استفاده می شود. در سیستم های توصیه گر، Ratingهای کاربران برای پیشنهاد محتوا کاربرد دارد. در برنامه های کاربردی موبایل، Rating عملکرد برنامه را نشان می دهد. در شبکه های اجتماعی، Rating محبوبیت محتوا را مشخص می کند. در بازی های آنلاین، Rating مهارت بازیکنان را اندازه گیری می کند. در سیستم های مدیریت کیفیت، Rating معیاری برای ارزیابی است. در تحلیل داده ها، Ratingها برای شناسایی روندها استفاده می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در آمازون، Rating محصولات از 1 تا 5 ستاره است. در Google Play، Rating برنامه ها بر اساس نظرات کاربران است. در IMDb، Rating فیلم ها بر اساس رأی کاربران محاسبه می شود. در Uber، Rating رانندگان و مسافران ثبت می شود. در Stack Overflow، Rating پاسخ ها بر اساس votes است. در Netflix، Rating نمایش ها برای شخصی سازی پیشنهادها استفاده می شود. در سیستم های CRM، Rating مشتریان بر اساس ارزش آنهاست.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری تجارت الکترونیک، سیستم های Rating بخش اصلی هستند. در سیستم های توصیه گر، لایه Rating محاسبات پیچیده ای انجام می دهد. در معماری های مشارکتی، Ratingها انگیزه کاربران را افزایش می دهند. در سیستم های توزیع شده، Ratingها ممکن است بین گره ها هماهنگ شوند. در معماری های یادگیری ماشین، Ratingها داده های آموزشی هستند. در سیستم های تحلیلی، Ratingها معیارهای کلیدی محسوب می شوند. در معماری های پیچیده، سیستم های ضد تقلب Ratingها را نظارت می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم Rating به سیستم های نظرسنجی قدیمی برمی گردد. در دهه 1990، Ratingهای آنلاین در سایت های اولیه ظاهر شدند. در دهه 2000، سیستم های ستاره ای رایج شدند. در دهه 2010، Ratingهای اجتماعی اهمیت یافتند. امروزه، Ratingهای هوشمند با یادگیری ماشین پیشرفته تر شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Rating با Review متفاوت است -后者 کیفی است. Rating با Ranking فرق می کند -后者 نسبی است. Rating با Score متفاوت است -后者 محاسباتی است. Rating با Feedback فرق می کند -后者 بازخورد است. Rating با Poll متفاوت است -后者 نظرسنجی است. Rating با Assessment فرق می کند -后者 ارزیابی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python، می توان از کتابخانه هایی مانند pandas برای تحلیل Rating استفاده کرد. در JavaScript، کتابخانه های نمایش Rating مانند rateYo وجود دارد. در SQL، ذخیره Ratingها در جداول انجام می شود. در PHP، سیستم های Rating با پایگاه داده پیاده سازی می شوند. در Java، کلاس هایی برای مدیریت Rating وجود دارد. در C#، می توان سیستم های Rating را با Entity Framework پیاده سازی کرد. در Ruby on Rails، gems برای سیستم های Rating موجود است.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که Ratingها همیشه عینی هستند. چالش دیگر، مدیریت تقلب در Ratingهاست. برخی تصور می کنند همه سیستم های Rating یکسان هستند. در سیستم های بزرگ، پردازش Ratingهای واقع گرا چالش برانگیز است. در مستندسازی، عدم شفافیت در محاسبه Ratingها مشکل ساز است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
سیستم های Rating ابزارهای قدرتمندی برای ارزیابی و تصمیم گیری هستند. در آموزش، باید هم جنبه های فنی و هم انسانی Ratingها پوشش داده شود. در مستندات فنی، الگوریتم های محاسبه Rating باید شفاف باشند. با رشد سیستم های مشارکتی، اهمیت Ratingها در حال افزایش است.
Rating یا درجه بندی به فرآیند اختصاص یک مقدار عددی، ستاره یا نماد دیگر به یک موجودیت برای نشان دادن کیفیت، اهمیت یا رضایت از آن اشاره دارد. این سیستم ها در بسیاری از حوزه های فناوری اطلاعات از جمله تجارت الکترونیک، برنامه های کاربردی، محتوای دیجیتال و خدمات آنلاین استفاده می شوند. Ratingها معمولاً در مقیاس های مختلفی مانند 1-5، 1-10 یا درصدی ارائه می شوند و ممکن است به صورت ستاره، امتیاز یا سایر نشانه های بصری نمایش داده شوند. در سیستم های پیچیده، Ratingها ممکن است از ترکیب چندین فاکتور محاسبه شوند و نقش مهمی در الگوریتم های توصیه گر، سیستم های رتبه بندی و تصمیم گیری های کاربران ایفا کنند. تحلیل و پردازش Ratingها بخش مهمی از سیستم های مدیریت محتوا و پلتفرم های مشارکتی است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در تجارت الکترونیک، Rating محصولات برای راهنمایی خریداران استفاده می شود. در سیستم های توصیه گر، Ratingهای کاربران برای پیشنهاد محتوا کاربرد دارد. در برنامه های کاربردی موبایل، Rating عملکرد برنامه را نشان می دهد. در شبکه های اجتماعی، Rating محبوبیت محتوا را مشخص می کند. در بازی های آنلاین، Rating مهارت بازیکنان را اندازه گیری می کند. در سیستم های مدیریت کیفیت، Rating معیاری برای ارزیابی است. در تحلیل داده ها، Ratingها برای شناسایی روندها استفاده می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در آمازون، Rating محصولات از 1 تا 5 ستاره است. در Google Play، Rating برنامه ها بر اساس نظرات کاربران است. در IMDb، Rating فیلم ها بر اساس رأی کاربران محاسبه می شود. در Uber، Rating رانندگان و مسافران ثبت می شود. در Stack Overflow، Rating پاسخ ها بر اساس votes است. در Netflix، Rating نمایش ها برای شخصی سازی پیشنهادها استفاده می شود. در سیستم های CRM، Rating مشتریان بر اساس ارزش آنهاست.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری تجارت الکترونیک، سیستم های Rating بخش اصلی هستند. در سیستم های توصیه گر، لایه Rating محاسبات پیچیده ای انجام می دهد. در معماری های مشارکتی، Ratingها انگیزه کاربران را افزایش می دهند. در سیستم های توزیع شده، Ratingها ممکن است بین گره ها هماهنگ شوند. در معماری های یادگیری ماشین، Ratingها داده های آموزشی هستند. در سیستم های تحلیلی، Ratingها معیارهای کلیدی محسوب می شوند. در معماری های پیچیده، سیستم های ضد تقلب Ratingها را نظارت می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم Rating به سیستم های نظرسنجی قدیمی برمی گردد. در دهه 1990، Ratingهای آنلاین در سایت های اولیه ظاهر شدند. در دهه 2000، سیستم های ستاره ای رایج شدند. در دهه 2010، Ratingهای اجتماعی اهمیت یافتند. امروزه، Ratingهای هوشمند با یادگیری ماشین پیشرفته تر شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Rating با Review متفاوت است -后者 کیفی است. Rating با Ranking فرق می کند -后者 نسبی است. Rating با Score متفاوت است -后者 محاسباتی است. Rating با Feedback فرق می کند -后者 بازخورد است. Rating با Poll متفاوت است -后者 نظرسنجی است. Rating با Assessment فرق می کند -后者 ارزیابی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python، می توان از کتابخانه هایی مانند pandas برای تحلیل Rating استفاده کرد. در JavaScript، کتابخانه های نمایش Rating مانند rateYo وجود دارد. در SQL، ذخیره Ratingها در جداول انجام می شود. در PHP، سیستم های Rating با پایگاه داده پیاده سازی می شوند. در Java، کلاس هایی برای مدیریت Rating وجود دارد. در C#، می توان سیستم های Rating را با Entity Framework پیاده سازی کرد. در Ruby on Rails، gems برای سیستم های Rating موجود است.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که Ratingها همیشه عینی هستند. چالش دیگر، مدیریت تقلب در Ratingهاست. برخی تصور می کنند همه سیستم های Rating یکسان هستند. در سیستم های بزرگ، پردازش Ratingهای واقع گرا چالش برانگیز است. در مستندسازی، عدم شفافیت در محاسبه Ratingها مشکل ساز است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
سیستم های Rating ابزارهای قدرتمندی برای ارزیابی و تصمیم گیری هستند. در آموزش، باید هم جنبه های فنی و هم انسانی Ratingها پوشش داده شود. در مستندات فنی، الگوریتم های محاسبه Rating باید شفاف باشند. با رشد سیستم های مشارکتی، اهمیت Ratingها در حال افزایش است.
اندازه گیری
برخورد
خسته کننده
متحرّک، در حال حرکت
خر و پیش کننده، غوغا کردن
اظهار، بیان
با محبّت، با دلسوزی
زننده، گاز گرفتن
دوست داشتنی
مسکن، خانه
جسور، جسورانه
شایعه، شایعات
یاری کننده
در حال فساد، پوسیده شدن
چرت زدن
نیش زدن