- Conceit
تفاخر، غرور
معنی Conceit - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
رقابت کردن، مسابقه
تفاخر، خودپسندی
مقدمه مفهومی درباره واژه
لوله (Conduit) در علوم کامپیوتر به ساختاری اطلاق می شود که امکان انتقال اطلاعات بین فرآیندها، ماژول ها یا سیستم ها را فراهم می کند. این مفهوم از لوله کشی فیزیکی الهام گرفته شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، لوله ها برای ارتباط بین پردازش ها (IPC)، در شبکه برای انتقال بسته ها، و در معماری نرم افزار برای ارتباط بین لایه ها استفاده می شوند. در سیستم های عامل یونیکس، لوله ها یکی از اصلی ترین روش های IPC هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
خط لوله دستورات در ترمینال یونیکس (/)، لوله های انتقال داده در میکروسرویس ها، کانال های ارتباطی در Docker، و ارتباط بین کامپوننت ها در فریم ورک های مدرن.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، لوله ها امکان ایجاد جریان داده های یکطرفه یا دوطرفه را فراهم می کنند. در الگوهای طراحی مانند Pipes and Filters، لوله ها نقش اصلی را ایفا می کنند. در سیستم های توزیع شده، لوله های پیام رسانی پایه ارتباطات هستند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم لوله در سیستم های عامل از دهه 1970 با ظهور یونیکس معرفی شد. در دهه 1990 با گسترش شبکه ها، این مفهوم به ارتباطات بین ماشینی گسترش یافت. امروزه در معماری های رویدادمحور و stream processing کاربرد وسیعی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
لوله با سوکت (Socket) تفاوت دارد: لوله ها معمولاً برای ارتباطات محلی و سوکت ها برای ارتباطات شبکه ای استفاده می شوند. همچنین با صف (Queue) متفاوت است که ساختار ذخیره سازی موقت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C با تابع pipe()، در Python با ماژول subprocess، در Go با chan، در Java با PipedInputStream/PipedOutputStream. در فریم ورک های مدرن مانند Node.js با streamها پیاده سازی می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
مسدود شدن لوله ها (blocking)، از دست رفتن داده ها در صورت بسته شدن زودهنگام، و اشتباه گرفتن لوله با کانال های ارتباطی دیگر از چالش های رایج هستند. برخی توسعه دهندگان گمان می کنند لوله ها همیشه دوطرفه هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از لوله ها و الگوهای مرتبط با آن برای طراحی سیستم های ماژولار و قابل توسعه ضروری است. استفاده مناسب از لوله ها می تواند کارایی سیستم را بهبود بخشد.
لوله (Conduit) در علوم کامپیوتر به ساختاری اطلاق می شود که امکان انتقال اطلاعات بین فرآیندها، ماژول ها یا سیستم ها را فراهم می کند. این مفهوم از لوله کشی فیزیکی الهام گرفته شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، لوله ها برای ارتباط بین پردازش ها (IPC)، در شبکه برای انتقال بسته ها، و در معماری نرم افزار برای ارتباط بین لایه ها استفاده می شوند. در سیستم های عامل یونیکس، لوله ها یکی از اصلی ترین روش های IPC هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
خط لوله دستورات در ترمینال یونیکس (/)، لوله های انتقال داده در میکروسرویس ها، کانال های ارتباطی در Docker، و ارتباط بین کامپوننت ها در فریم ورک های مدرن.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، لوله ها امکان ایجاد جریان داده های یکطرفه یا دوطرفه را فراهم می کنند. در الگوهای طراحی مانند Pipes and Filters، لوله ها نقش اصلی را ایفا می کنند. در سیستم های توزیع شده، لوله های پیام رسانی پایه ارتباطات هستند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم لوله در سیستم های عامل از دهه 1970 با ظهور یونیکس معرفی شد. در دهه 1990 با گسترش شبکه ها، این مفهوم به ارتباطات بین ماشینی گسترش یافت. امروزه در معماری های رویدادمحور و stream processing کاربرد وسیعی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
لوله با سوکت (Socket) تفاوت دارد: لوله ها معمولاً برای ارتباطات محلی و سوکت ها برای ارتباطات شبکه ای استفاده می شوند. همچنین با صف (Queue) متفاوت است که ساختار ذخیره سازی موقت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C با تابع pipe()، در Python با ماژول subprocess، در Go با chan، در Java با PipedInputStream/PipedOutputStream. در فریم ورک های مدرن مانند Node.js با streamها پیاده سازی می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
مسدود شدن لوله ها (blocking)، از دست رفتن داده ها در صورت بسته شدن زودهنگام، و اشتباه گرفتن لوله با کانال های ارتباطی دیگر از چالش های رایج هستند. برخی توسعه دهندگان گمان می کنند لوله ها همیشه دوطرفه هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از لوله ها و الگوهای مرتبط با آن برای طراحی سیستم های ماژولار و قابل توسعه ضروری است. استفاده مناسب از لوله ها می تواند کارایی سیستم را بهبود بخشد.
مقدمه مفهومی درباره واژه
محتوا (Content) در حوزه فناوری اطلاعات به مجموعه ای از اطلاعات ساخت یافته یا بدون ساختار اطلاق می شود که می تواند متنی، تصویری، ویدیویی یا ترکیبی از این موارد باشد. این مفهوم هسته اصلی سیستم های مدیریت محتوا (CMS) و برنامه های کاربردی وب است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توسعه وب برای تولید صفحات پویا، در سیستم های مدیریت محتوا مانند وردپرس، در سئو و بازاریابی دیجیتال، و در ذخیره سازی داده های چندرسانه ای کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
مقالات وبلاگ ها در وردپرس، ویدیوهای یوتیوب، پست های شبکه های اجتماعی، محصولات در فروشگاه های آنلاین و مستندات فنی همگی نمونه هایی از محتوا هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، محتوا از منطق برنامه جدا می شود (اصل جداسازی نگرانی ها). در سیستم های مدرن، محتوا به صورت APIهای محتوا ارائه می شود. در معماری Headless CMS، این جداسازی به اوج خود می رسد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم محتوا از اولین روزهای وب در دهه 1990 مطرح شد. در دهه 2000 با ظهور وب 2.0 و سیستم های مدیریت محتوا اهمیت آن افزایش یافت. امروزه با ظهور مفاهیمی مانند محتوای هوشمند، این مفهوم پیچیده تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
محتوا با داده (Data) تفاوت دارد: محتوا برای مصرف انسان طراحی شده، در حالی که داده برای پردازش ماشین است. همچنین با زمینه (Context) که به محیط معنایی محتوا اشاره دارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در PHP با سیستم هایی مانند وردپرس، در JavaScript با فریم ورک هایی مانند Gatsby، در Python با Django CMS. در معماری های مدرن از استانداردهایی مانند JSON API برای ارائه محتوا استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن محتوا با ظاهر (Presentation)، عدم درک تفاوت بین محتوای ساخت یافته و بدون ساختار، و تصور اینکه همه محتواها باید در پایگاه داده ذخیره شوند از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت مؤثر محتوا یکی از مهارت های کلیدی در توسعه برنامه های کاربردی مدرن است. درک عمیق از چرخه حیات محتوا می تواند به طراحی سیستم های مقیاس پذیر کمک کند.
محتوا (Content) در حوزه فناوری اطلاعات به مجموعه ای از اطلاعات ساخت یافته یا بدون ساختار اطلاق می شود که می تواند متنی، تصویری، ویدیویی یا ترکیبی از این موارد باشد. این مفهوم هسته اصلی سیستم های مدیریت محتوا (CMS) و برنامه های کاربردی وب است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توسعه وب برای تولید صفحات پویا، در سیستم های مدیریت محتوا مانند وردپرس، در سئو و بازاریابی دیجیتال، و در ذخیره سازی داده های چندرسانه ای کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
مقالات وبلاگ ها در وردپرس، ویدیوهای یوتیوب، پست های شبکه های اجتماعی، محصولات در فروشگاه های آنلاین و مستندات فنی همگی نمونه هایی از محتوا هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، محتوا از منطق برنامه جدا می شود (اصل جداسازی نگرانی ها). در سیستم های مدرن، محتوا به صورت APIهای محتوا ارائه می شود. در معماری Headless CMS، این جداسازی به اوج خود می رسد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم محتوا از اولین روزهای وب در دهه 1990 مطرح شد. در دهه 2000 با ظهور وب 2.0 و سیستم های مدیریت محتوا اهمیت آن افزایش یافت. امروزه با ظهور مفاهیمی مانند محتوای هوشمند، این مفهوم پیچیده تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
محتوا با داده (Data) تفاوت دارد: محتوا برای مصرف انسان طراحی شده، در حالی که داده برای پردازش ماشین است. همچنین با زمینه (Context) که به محیط معنایی محتوا اشاره دارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در PHP با سیستم هایی مانند وردپرس، در JavaScript با فریم ورک هایی مانند Gatsby، در Python با Django CMS. در معماری های مدرن از استانداردهایی مانند JSON API برای ارائه محتوا استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن محتوا با ظاهر (Presentation)، عدم درک تفاوت بین محتوای ساخت یافته و بدون ساختار، و تصور اینکه همه محتواها باید در پایگاه داده ذخیره شوند از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت مؤثر محتوا یکی از مهارت های کلیدی در توسعه برنامه های کاربردی مدرن است. درک عمیق از چرخه حیات محتوا می تواند به طراحی سیستم های مقیاس پذیر کمک کند.
مقدمه مفهومی درباره واژه
متن (Context) در برنامه نویسی به مجموعه ای از متغیرها، حالت ها و محیطی اطلاق می شود که در آن یک عملیات یا تابع اجرا می شود. این مفهوم در زبان های مختلف برنامه نویسی و معماری سیستم ها نقش حیاتی دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی شیءگرا برای مدیریت محدوده متغیرها، در برنامه نویسی تابعی برای حمل حالت، در توسعه وب برای مدیریت درخواست ها و در سیستم های توزیع شده برای پیگیری تراکنش ها استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
متن درخواست در وب سرورها، متن تراکنش در سیستم های بانکی، متن اجرا در زبان هایی مانند Go و Rust، و متن امنیتی در سیستم های احراز هویت همگی نمونه های کاربردی این مفهوم هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، متن به عنوان حامل اطلاعات بین لایه های مختلف عمل می کند. در میکروسرویس ها، متن درخواست بین سرویس ها منتقل می شود. در سیستم های رویدادمحور، متن رویدادها را همراهی می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم متن از اولین روزهای برنامه نویسی وجود داشته است. در دهه 1990 با ظهور برنامه نویسی شیءگرا رسمیت یافت. امروزه در زبان های مدرن مانند Go و Rust، متن نقش مرکزی در مدیریت همزمانی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
متن با محدوده (Scope) تفاوت دارد: محدوده به دیدپذیری متغیرها اشاره دارد، در حالی که متن به محیط اجرای کلی اشاره می کند. همچنین با حالت (State) که فقط به مقادیر جاری اشاره دارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Java با کلاس Context، در Go با context.Context، در Python با شیء request در فریم ورک های وب، در JavaScript با closureها. هر زبان شیوه خاص خود را برای مدیریت متن دارد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن متن با محدوده متغیرها، عدم پاک سازی متن پس از استفاده که به نشت حافظه منجر می شود، و تصور اینکه متن فقط در برنامه نویسی وب کاربرد دارد از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفهوم متن و مدیریت صحیح آن می تواند به نوشتن کدهای قابل اطمینان تر و کارآمدتر کمک کند. این مفهوم به ویژه در سیستم های توزیع شده اهمیت ویژه ای دارد.
متن (Context) در برنامه نویسی به مجموعه ای از متغیرها، حالت ها و محیطی اطلاق می شود که در آن یک عملیات یا تابع اجرا می شود. این مفهوم در زبان های مختلف برنامه نویسی و معماری سیستم ها نقش حیاتی دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی شیءگرا برای مدیریت محدوده متغیرها، در برنامه نویسی تابعی برای حمل حالت، در توسعه وب برای مدیریت درخواست ها و در سیستم های توزیع شده برای پیگیری تراکنش ها استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
متن درخواست در وب سرورها، متن تراکنش در سیستم های بانکی، متن اجرا در زبان هایی مانند Go و Rust، و متن امنیتی در سیستم های احراز هویت همگی نمونه های کاربردی این مفهوم هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، متن به عنوان حامل اطلاعات بین لایه های مختلف عمل می کند. در میکروسرویس ها، متن درخواست بین سرویس ها منتقل می شود. در سیستم های رویدادمحور، متن رویدادها را همراهی می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم متن از اولین روزهای برنامه نویسی وجود داشته است. در دهه 1990 با ظهور برنامه نویسی شیءگرا رسمیت یافت. امروزه در زبان های مدرن مانند Go و Rust، متن نقش مرکزی در مدیریت همزمانی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
متن با محدوده (Scope) تفاوت دارد: محدوده به دیدپذیری متغیرها اشاره دارد، در حالی که متن به محیط اجرای کلی اشاره می کند. همچنین با حالت (State) که فقط به مقادیر جاری اشاره دارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Java با کلاس Context، در Go با context.Context، در Python با شیء request در فریم ورک های وب، در JavaScript با closureها. هر زبان شیوه خاص خود را برای مدیریت متن دارد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن متن با محدوده متغیرها، عدم پاک سازی متن پس از استفاده که به نشت حافظه منجر می شود، و تصور اینکه متن فقط در برنامه نویسی وب کاربرد دارد از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفهوم متن و مدیریت صحیح آن می تواند به نوشتن کدهای قابل اطمینان تر و کارآمدتر کمک کند. این مفهوم به ویژه در سیستم های توزیع شده اهمیت ویژه ای دارد.
تبدیل کردن
راضی بودن، محتوا
اتّصال دادن، اتّصال
رضایت دادن، رضایت
پنهان کردن
تسلیم کردن، تسلیم شدن
تصوّر کردن، حامله شدن
نگران بودن، نگرانی
آماده کردن، سرهم کن
کنسرت دادن، کنسرت
مغرورانه