- اقتضا کردن
در خور بودن در خور بودن مناسب بودن، لازم بودن واجب بودن
معنی اقتضا کردن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ مَ شَ)
لغت نامه دهخدا
انتساب یافتن. ارتباط یافتن. (فرهنگ فارسی معین). خود را بکسی نسبت دادن و بدو منسوب ساختن: اردشیر بن بابک بپارس خروج کرد و انتما بساسان بن بهمن کرد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 60). جمعی حادث شده اند و با صاحب مصر انتما میکنند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 398).
بجز بخدمت تو بنده انتما نکند
بهر کجا که پژوهش رود زنسل و نژاد.
کمال اسماعیل (از آنندراج)
بجز بخدمت تو بنده انتما نکند
بهر کجا که پژوهش رود زنسل و نژاد.
کمال اسماعیل (از آنندراج)
در خواستن آرزو کردن، خواستن (مال و جز آن)، پرسیدن، بی اندیشه سخن گفتن، بقریحه خود امری تازه آوردن نو پیدا کردن، بر گزیدن چیزی را اختیار کردن، مسئله ای را در معرض افکار دیگران گذاشتن و نظر آنانرا خواستن، پرسش، جمع اقتراحات
تقلید کردن، پیروی کردن، متابعت کردن، پشت سر امام جماعت نماز گزاردن، پیروی کردن، پس نمازیدن
فراستدن فایده گرفتن از کسی. فرا گرفتن، گرفتن دانشی از کسی، گرفتن مطلبی از کتابی یا مجله ای
آغاز کردن شروع کردن، بدء، پیش دستی کردن سبقت گرفتن تبادر مبادرت، انشا
