معنی یکران در فرهنگ فارسی عمید

اسب اصیل و نجیب، اسبی که رنگ او میان زرد و بور باشد، اسبی که یک پا را کوتاه تر از پای دیگر بگذارد

معنی یکران در لغت نامه دهخدا

اسب اصیل و خوب سرآمد را گویند. (از فرهنگ جهانگیری) (برهان) :، مبارز را سر و تن پیش خسرو، چو بگراید عنان خنگ یکران، یکی خوی گردد اندر زیر خوده، یکی خف گردد اندر زیر خفتان.، عنصری.، شهباز به حسرت رسید هین، یکران مرا برنهیدزین.، ابوالفرج.، یکران بادپای تو چون آب خوش رو است، رخش تناور تو چو گردون تکاور است.، شرف الدین شفروه.، پیش یکران ضمیرش عقل را، داغ بر رخ کش به لالایی فرست.، خاقانی.، گیسوی حوا شناس پرچم منجوق او، عطسۀ آدم شناس شیهۀ یکران او.، خاقانی.، بازمریخ ز مهر افکندی، ساخت زر بر تن یکران اسد.، خاقانی.، عنان یکران در جولان این میدان سست گذاشته آید کار از دست تدارک درگذرد. (سندبادنامه ص 216). یکران جست وجویی در جولان آورده. (سندبادنامه ص 216). عنان یکران عبارت دراز کشیده. (سندبادنامه ص 61).، وز آنجا نیزیکران راند یکسر، به قسطنطینیه شد سوی قیصر.، نظامی.، کرد بر گور مرکب انگیزی، داد یکران تند را تیزی.، نظامی.، نشسته آب ز رشک لطافتت بر خاک، چنانکه باد بر آتش ز نعل آن یکران.، کمال الدین اسماعیل (از فرهنگ جهانگیری).، چه خوش گفت بهرام صحرانشین، چو یکران توسن زدش بر زمین.، سعدی.، سم یکران سلطان را در این میدان کسی بیند، که پیشانی کند چون میخ و همچون نعل خم گردد.، سعدی.، از برای سم یکرانش به هر سی روز چرخ، از مه نو نقل و مسمار از ثریاساخته.، مبارکشاه غزنوی (از صحاح الفرس).، اگر از لشکر فتحت بخیزد گرد در هیجا، و گر از سُم ّ یکرانت بیفتد نعل در میدان، کند در چشم چون سرمه جلالت گرد آن لشکر، کند در گوش چون حلقه سعادت نعل آن یکران.، فرزدق (از فرهنگ جهانگیری).، عنان یکران انعطاف داد و به یک ساعت کار قوشتمور را به موجب دلخواه ساختند. (حبیب السیر ج 2 جزو4 ص 431). تا ولایات اسفراین عنان یکران بازنکشید. (حبیب السیر ج 3 جزو3 ص 217). به نفس نفیس عنان یکران به طرف سرخس انعطاف داد. (حبیب السیر ج 3 ص 318).، باد سر دشمنان در سم یکران تو، از خم چوگان تو گوی صفت لطمه خور.، هاتف.،، لونی است میان زرد و بور از رنگ ستور. (از فرهنگ اسدی). بعضی گویند رنگی است میان زرد و سرخ مر اسب را و هر اسبی که به این رنگ باشد یکران خوانند. (برهان). لون اسب است میان زرد و بور. (صحاح الفرس)، بعضی (اسب) به رنگ اشقر گفته اند به شرطی که یال و دمش سفید باشد و اگر چنین نباشد بور گویند. (برهان). اسب اشقر که یال و دمش سفید باشد. (ناظم الاطباء)، اسبی را گفته اند که به هنگام رفتن یک پای پس راتنگ تر نهد از پای دیگر یعنی کوتاه تر گذارد. (برهان). اسبی که در رفتن یک پای را کوتاه تر از پای دیگر گذارد. (ناظم الاطباء)، مطلق اسب بی ملاحظۀرنگ. (آنندراج) (انجمن آرا)

معنی یکران در فرهنگ لغت هوشیار

اسب اصیل، 0 اسبی که بهنگام رفتن پای پس راکوتاه تر از پای دیگرگذارد 0 توضیح مولف برهان این کمله را بوزن مکران وظاهرا بضم اول دانسته است ولی رشیدی بفتح نوشته است، 0 رنگ اسب میان زرد و بور

معنی یکران - جستجوی لغت در جدول جو

یکران

فرهنگ فارسی عمید

یکران

لغت نامه دهخدا

یکران

فرهنگ لغت هوشیار

یکران

فرهنگ فارسی معین

بکران

بنکران، ته دیگ پلو، غذایی که ته دیگ چسبیده و برشته شده باشد، ته دیگ

فرهنگ فارسی عمید

شکران

شکر کردن، شکر گفتن، سپاسگزاری کردن، سپاس داری

فرهنگ فارسی عمید

یکسان

مساوی، برابر، یک جور، همیشه، هم عقیده
یکسان داشتن: برابر کردن مانند هم کردن، یکسان کردن
یکسان شدن: مانند هم شدن
یکسان کردن: برابر کردن مانند هم کردن
یکسان نمودن: برابر کردن مانند هم کردن، یکسان کردن

فرهنگ فارسی عمید

سکران

مست، آنکه در اثر خوردن نوشابۀ الکلی از حال طبیعی خارج شده، خمارآلود

فرهنگ فارسی عمید

اکران

پردۀ سینما، نشان دادن فیلم در سینما

فرهنگ فارسی عمید

بیکران

بی کرانه، بی پایان، نامحدود

فرهنگ فارسی عمید

شیکران

شوکران، مادۀ سمّی خطرناک که از ریشه گیاهی شبیه جعفری با شاخه های چتری و گل های سفید به همین نام به دست می آید، دورس، تفت، بیخ تفت، تودریون، شبیبی

فرهنگ فارسی عمید

پیکران

(پَ / پِ کَ)

جمع واژۀ پیکر. صور، صور فلکیه

لغت نامه دهخدا

سیکران

(سَ کَ)

بنج. (تحفۀ حکیم مؤمن) (از اقرب الموارد). شوکران. شیکران. (یادداشت مؤلف). بزرالبنج. (الفاظ الادویه). گیاهی است پیوسته سبز و دانۀ آن را میخورند. (منتهی الارب). و تخم آن بزرالبنج و ماش عطار و خداع الرجال و ریشه آن تب انگیز است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شیکران

(شَ کُ)

گیاهی است، یا صواب به سین است. (منتهی الارب). گیاهی است کشنده، و بعضی سیکران نیز گفته اند، و شوکران هم آمده. (آنندراج). شوکران. (ناظم الاطباء). نوعی است از نبات. (مهذب الاسماء). شوکران. سیکران. (یادداشت مؤلف). رجوع به شوکران شود

لغت نامه دهخدا

شیکران

گیاهی است علفی و دو ساله از تیره چتریان به ارتفاع 8، تا 5، 1 متر که به حد وفور در اماکن سایه دار و در کنار رودخانه های نقاط مختلف می روید. ساقه اش راست و بدون کرک است و بر روی ساقه و دمبرگ لکه هایی برنگ قهوه یی قرمز دیده می شود. برگهایش متناوب و بزرگ و شفاف و دارای بریدگی های بسیار است ولی وضع متناوب برگها به تدریج که به انتهای ساقه می رسد به هم خورده به صورت متقابل در می آید رنگ برگها در سطح فوقانی پهنک سبز شفاف و در سطح تحتانی سبز کم رنگ است. گلهایش کوچک و سفید رنگند. در شوکران 5 آلکالوئید یافت می شود. میوه شوکران در استعمال داخلی دارای اثر آرام کننده و ضد تشنج است. این گیاه در اکثر نقاط آسیا و اروپا و افریقا به فراوانی می روید و در تمام نقاط ایران نیز (خصوصا خراسان و فارس) بوفور دیده می شود شوکران یونانی دورس طحما شیکران صرو بالداران قونیون بیوک بالدیران شورکران آنتنی درست بسبس بری شوکیران. توضیح 1 سقراط حکیم یونانی به وسیله عصاره میوه این گیاه مسموم شد، توضیح 2 در برخی کتب بیخ تفت را مرادف با شکران یا ریشه شوکران ذکر کرده اند در حالی که تفت گیاه دیگریست و ارتباطی با شوکران ندارد. یا شوکران آبی. گونه ای شوکران که علفی و پایاست و ارتفاعش تا 3، 1 متر میرسد و در مردابها و نواحی آبگیر مناطق شمالی نیمکره می روید. ریزوم آن متورم و بیضوی و حجیم است و چون عرضا قطع شود شیره نا مطبوعی برنگ مایل به زرد از آن خارج می شود. از اختصاصات این گیاه آنست که اولا بر خلاف شوکران کبیر ساقه اش فاقد لک است و ثانیا پایه اشعه چتر اصلی آن بدون گریبانه است. بوی آن شبیه کرفس و طعمش جعفری است. گلهایش کوچک و سفید رنگند. ساقه زیرزمینی این گیاه سمی و خطرناک است مسمومیت حاصل از عصاره این گیاه مزبور عوارض شدیدی را در انسان تولید می کند که منجر به مرگ می شود جقوطه فیروزا صوبالدیرانی قاتل البقر شیکران آبی شیکران مائی شوکران مائی. یا شوکران باغی. شوکران صغیر. یا شوکران نابستانی. شوکران صغیر. یا شوکران صغیر. گونه ای شوکران که ارتفاعش از شورکان آبی کمتر و ریشه اش دوکی شکل و ساقه اش شفاف و بی کرک و دارای خطوط قابل تشخیص است. به علاوه گاهی بر روی آن خطوط یا لکه های برنگ قرمز دیده می شوند. برگهایش نرم برنگ سبز تیره و گلهایش سفید رنگ است. برای این گیاه اثر دارویی شناخته نشده و نیز بر خلاف شوکران کبیر فاقد مواد سمی است اگر چه دارای مقادیر بسیار کمی کونیسین می باشد کزبره الثعلب کرفس الکلاب جعفری زهری شوکران بستانی شوکران باغی بقدونس کاذب. یا شوکران مائی. شوکران آبی

فرهنگ لغت هوشیار