معنی یافع در لغت نامه دهخدا

کودک بالیده. (آنندراج). جوان بلندبالا. (کنز اللغات). مردآسا شده. (السامی فی الاسامی). کودک که هیئت مردان گرفته باشد. (دهار). غلام یافع، کودک بالیده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مردآسا شده و انثی یافعه. (السامی فی الاسامی). گوالیده. بالیده. نزدیک بلوغ رسیده. (یادداشت مؤلف). ج، یَفَعَه، یُفعان. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)، میوۀ پخته. (دهار)

معنی یافع در لغت نامه دهخدا

ناحیتی به جنوب عمان و عمان مملکتی است واقع در جنوب بحر فارس که آن را بحر عمان نیز گویند حد شرقی آن که کوه راس الحدید باشد متصل به بحر هند و حد جنوبی از طرف بحر به بنادر بلاد یافع که عبارت از مطرقه و مصیره و مرباطو حضرموت و ثریم و قس و شحر و ظفار است و واقع بین بلاد عمان و یمن و حد غربی آن متصل به بلاد نجد. (مجمعالتواریخ میرزا خلیل مرعشی چ اقبال آشتیانی ص 33)

معنی یافع در فرهنگ لغت هوشیار

کودکی که نزدیک به سن بلوغ رسیده باشد

معنی یافع - جستجوی لغت در جدول جو

یافع

لغت نامه دهخدا

یافع

لغت نامه دهخدا

یافع

فرهنگ لغت هوشیار

رافع

(دخترانه)

بالا برنده، اوج دهنده

فرهنگ نامهای ایرانی

یافا

(دخترانه)

زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه

فرهنگ نامهای ایرانی

نافع

نفع رساننده، سودمند، سود کننده، از نام های باری تعالی

فرهنگ فارسی عمید

شافع

شفاعت کننده، خواهشگر

فرهنگ فارسی عمید

رافع

بردارنده، بلند کننده، بالا برنده
تقدیم کنندۀ شکایت یا عریضه برای دادخواهی، شاکی
از نام های خداوند
جاسوس، خبرچین، کسی که اخبار و اسرار کسی یا اداره ای یا مملکتی را به دست بیاورد و به دیگری اطلاع بدهد، جستجوکنندۀ خبر، زبان گیر، منهی، آیشنه، ایشه، هرکاره، راید، متجسّس، خبرکش

بردارنده، بلند کننده، بالا برنده
تقدیم کنندۀ شکایت یا عریضه برای دادخواهی، شاکی
از نام های خداوند
جاسوس، خبرچین، کسی که اخبار و اسرار کسی یا اداره ای یا مملکتی را به دست بیاورد و به دیگری اطلاع بدهد، جستجوکنندۀ خبر، زَبان گیر، مُنهی، آیِشنِه، ایشِه، هَرکارِه، رایِد، مُتَجَسِّس، خَبَرکِش

فرهنگ فارسی عمید

یافت

یافتن، پیدا کردن، دریافتن، حس کردن
یافت شدن: پیدا شدن

فرهنگ فارسی عمید

دافع

دفع کننده، پس زننده،، دور کننده

فرهنگ فارسی عمید

یانع

رسیده، ویژگی میوۀ رسیده

فرهنگ فارسی عمید

یفاع

تل، پشته، زمین بلند

فرهنگ فارسی عمید

یافه

یاوه، هرزه، بیهوده، بی معنی، ناپدید، گم شده، سردرگم، پریشان، برای مثال خواسته تاراج گشته سر نهاده بر زیان / لشکرت همواره یافه چون رمۀ رفته شبان (رودکی - ۵۲۶)

فرهنگ فارسی عمید

یافعه

(فِ عَ)

تأنیث یافع. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

یافعی

(فِ)

قاضی ابوبکر یافعی یمنی، قاضی جند است و او را کتابی است به نام ’المفتاح’ در نحو. (معجم البلدان). قاضی ابوبکر بن محمد عبدالله جندی یافعی متوفی به سال 953 هجری قمری را دیوانی است به نام ’دیوان الیافعی’ و شعر وی نیکو و شگفت آورو محتوی بر جد و هزل باشد. (کشف الظنون ج 1 ص 526)
عبدالله بن اسعد، عفیف الدین، و رجوع به عبدالله بن اسعد و ابوالسعادات عبدالله بن اسعد در همین لغت نامه و الدرر الکامنه ج 2 صص 247- 249 و معجم المطبوعات ج 2ستون 1952 و روضات الجنات ص 407 و کشف الظنون شود

لغت نامه دهخدا

یافعی

(فِ عی ی)

منسوب است به یافع. (الانساب سمعانی). میوه فروش. (دهار)

لغت نامه دهخدا