معنی گوزک در لغت نامه دهخدا

کعب پا را گویند. (برهان). استخوان برآمدۀ کعب پا است، و معرب آن قوزک است، چه گوز به معنی خمیده و کج است. (انجمن آرا) (آنندراج). کعب پا که بجول نیز گویند. (رشیدی). قوزک (در تداول)، کردی گوزک (استخوان پا)، زازا گوزکه ’ژابا ص 369’، دزفولی گوزک ’امام’. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین) :، گوزک راست گر جهد یک چند، گردد از ناز و کام خشنومند.، ناظم اختلاجات (از رشیدی)، گوزک پنبه. غوزه. (یادداشت مؤلف)

معنی گوزک در فرهنگ گویش مازندرانی

مغرور از خود راضی

معنی گوزک - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی گوزک در فرهنگ گویش مازندرانی

مغرور از خود راضی

گوزک

لغت نامه دهخدا

گوزک

فرهنگ گویش مازندرانی

روزک

(پسرانه)

روز کوتاه، لقب یکی از پسران شاه عباس پادشاه صفوی

فرهنگ نامهای ایرانی

گونک

درختچه ای با برگ های پنجه ای شبیه برگ شاهدانه و گل های زیبا به صورت سنبله به رنگ آبی مایل به بنفش یا سرخ کم رنگ

فرهنگ فارسی عمید

قوزک

برآمدگی استخوان مچ پا

فرهنگ فارسی عمید

یوزک

سگ شکاری، سگ تولۀ شکاری

فرهنگ فارسی عمید

غوزک

قوزک، برآمدگی استخوان مچ پا

فرهنگ فارسی عمید

گوزن

پستانداری شبیه گاو با شاخ های بلند و چند شاخه که از شیر، گوشت و پوست آن استفاده می شود و در جنگل زندگی می کند
گوزن شمالی: در علم زیست شناسی نوعی گوزن که در سرزمین های قطبی به سر می برد و از علف های زیر برف تغذیه می کند و آن را برای کشیدن سورتمه روی برف تربیت می کنند، گوزن قطبی
گوزن قطبی: در علم زیست شناسی نوعی گوزن که در سرزمین های قطبی به سر می برد و از علف های زیر برف تغذیه می کند و آن را برای کشیدن سورتمه روی برف تربیت می کنند

فرهنگ فارسی عمید

بوزک

بورک، کپک نان، بوز

فرهنگ فارسی عمید

گویک

گوی کوچک، تکمه

فرهنگ فارسی عمید

غوزک

(زَ)

غوز خرد. قوز کوچک. برآمدگی و خمیدگی کوچک. رجوع به غوز شود، استخوان برآمدۀ طرف علیای وحشی پای، و توسعاً دست. استخوان برآمدۀ ساق پا. کعب. اشتالنگ. شتالنگ. کوزک. (فرهنگ سروری). قوزک پا.
- غوزک پا، استخوان برآمدۀ پای از طرف وحشی متصل به کف. کعب.
- غوزک دست، استخوان برآمدۀ دست در طرف وحشی زند اعلی چسبیدۀ به کف.
- غوزک گلو، جوزک. برآمدگی حلقوم.
، غوزه. غوزۀ پنبه. رجوع به غوزه شود

غوز خرد. قوز کوچک. برآمدگی و خمیدگی کوچک. رجوع به غوز شود، استخوان برآمدۀ طرف علیای وحشی پای، و توسعاً دست. استخوان برآمدۀ ساق پا. کَعب. اشتالنگ. شتالنگ. کوزک. (فرهنگ سروری). قوزک پا.
- غوزک پا، استخوان برآمدۀ پای از طرف وحشی متصل به کف. کَعب.
- غوزک دست، استخوان برآمدۀ دست در طرف وحشی زند اعلی چسبیدۀ به کف.
- غوزک گلو، جوزک. برآمدگی حلقوم.
، غوزه. غوزۀ پنبه. رجوع به غوزه شود

لغت نامه دهخدا

قوزک

(زَ)

مصغر قوز، استخوان برآمدۀ ساق پا. غوزک. رجوع به غوزک شود

لغت نامه دهخدا

زوزک

(زَ / زُو زَ)

تخم یک نوع لوبیایی معروف به لوبیای خوک، نام علفی. (ناظم الاطباء). رجوع به لسان العجم شعوری ج 2 ورق 34 شود

لغت نامه دهخدا

توزک

(زُ)

ترکی است به معنی سامان و آرایش و انتظام و ترتیب لشکر و مجلس و دربار. (غیاث اللغات) (آنندراج). تعلیم و تربیت و انتظام و بند و بست و سامان و آرایش. (ناظم الاطباء). رجوع به تزک در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

چوزک

(زَ)

چشمه چوزک، از ناحیه نوئی کوه کیلویه و در 2500 گزی شرقی سرفاریاب واقع شده است و این چشمه از درز سنگی درآید که مانند شرم زنان باشد. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

بوزک

(بَ زَ)

بوز است. و آن سبزیی باشد که بسبب رطوبت بر روی نان و گلیم و پلاس و امثال آن بندد. (برهان). بوز. (آنندراج). سبزیی یا سپیدیی پنبه مانند، که از هوای سرد بر نان کهنه یا آچار نشیند. (غیاث). سبزیی که بر نان و جزآن بواسطۀ رطوبت و نم نشیند. (رشیدی) :
تا تواند گفت نان را می خورم با نان خورش
میگذارد تا بر آن از کهنگی بوزک فتد.
(از رشیدی).
_ (رجوع به بوز شود.

لغت نامه دهخدا

کوزک

(زَ)

کعب پا باشد. (فرهنگ سروری). قوزک. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : موسی چهل گز بود و عصای چهل گز بود و چهل گز برجست و عصا بر کوزک پای او توانست زد. (ترجمه تفسیر طبری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به قوزک شود

لغت نامه دهخدا

گورک

ترکی زیبایی حسن زیبایی

فرهنگ لغت هوشیار

گوزو

کسی که بسیار گوزد آنکه بسیار تیز دهد

فرهنگ لغت هوشیار

جوزک

سیب آدم

فرهنگ لغت هوشیار

توزک

ترکی تزکش تیر دان، سامان

فرهنگ لغت هوشیار

سوزک

سوزنده سوزا، یکی از امراض مقاربتی است که در بادی امر عبارتست از التهاب قسمت انتهایی مجرای بول موسوم به پیشاب راه به واسطه میکروب مخصوصی به نام گونوکوک. گونوکوک از دسته باکتری های کروی و دوقلو است و رنگ گرم را به خود نمیگیرد. سوزاک مصونیت ندارد و مبتلایان ممکن است مجددا مبتلا شوند. هیچکس در برابر این بیماری مصون نیست. در زنان و مردان بالغ بیماری مزبور به وسیله مقاربت سرایت میکند

فرهنگ لغت هوشیار

غوزک

برآمدگی استخوان مچ پا غوز خرد خمیدگی کوچک، زایده سطح داخلی انتهای تحتانی استخوان درشت نی و زایده سطح خارجی انتهای تحتانی استخوان نازک نی که اولی تشکیل غوزک داخلی را می دهد و دومی تشکیل غوزک خارجی را در پا می دهد قوزک

فرهنگ لغت هوشیار

قوزک

پارسی است غوزک کوژک برآمدگی غوزک پای

فرهنگ لغت هوشیار

گوزه

غلاف پنبه گوزغه: بقای جانش باد و دو چشم حاسد او برون کشیده از سر چو پنبه از گوزه. (سوزنی)، غلاف و غوزه خشخاش غوزه کو کنار، پیله ابریشم

فرهنگ لغت هوشیار

گوزن

گاو کوهی

فرهنگ لغت هوشیار

یوزک

یوزپلنگ، سگ شکاری

فرهنگ لغت هوشیار

گویک

گوی کوچک گویچه: بر جیب و کله نهند پس تر آن قوقه لعل و گویک زر. (تحفه العراقین)، تکمه گوی گریبان، گویی که بر سر فرج باشد: سیلی خورد از گویک زهدانی خاتون هر نطفه افسرده که جست از کمر تو. (سنائی)، زهدان رحم، سرگین چهار پایان که جعل آن را میگرداند

فرهنگ لغت هوشیار