معنی گودار در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان کوهدشت بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع در یک هزارگزی باختر کوهدشت در کنار باختری اتومبیل رو خرم آباد به کوهدشت، جلگه و معتدل مالاریایی است، سکنۀ آن 27 تن است، آب آن از رود گودارپهن تأمین میشود، محصول آن غلات و لبنیات و پشم و شغل اهالی زراعت و گله داری است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

معنی گودار در لغت نامه دهخدا

بنیامین (1849- 1895 میلادی). آهنگساز فرانسوی متولد در پاریس. وی سازندۀ لاویواندیر است

معنی گودار در فرهنگ گویش مازندرانی

فرمی از اجرا در موسیقی مازندرانی که با دخالت فرهنگ و لهجه

معنی گودار - جستجوی لغت در جدول جو

گودار

لغت نامه دهخدا

گودار

لغت نامه دهخدا

گودار

فرهنگ گویش مازندرانی

گودال

جای گود، چاله

فرهنگ فارسی عمید

گوداب

دوشاب، شیرۀ انگور، نوعی آش که با گوشت و برنج طبخ کنند و در آن سرکه و شیره بریزند

فرهنگ فارسی عمید

بودار

چیزی که دارای بو باشد، دارندۀ بو

فرهنگ فارسی عمید

گاودار

کسی که گاو نگهداری کند و گاو پرورش بدهد

فرهنگ فارسی عمید

گوگار

سرگین گردان، حشره ای سیاه و پردار، بزرگ تر از سوسک های خانگی که در بیابان های گرم پیدا می شود و بیشتر روی سرگین حیوانات می نشیند و آنرا با چرخاندن حمل میکند، سرگین غلتان، سرگین گردانک، خروک، خبزدو، خبزدوک، خزدوک، کوزدوک، چلاک، چلانک، کستل، گوگال، تسینه گوگال، گوگردانک، بالش مار، کوز، جعل، قرنبا

سِرگین گَردان، حشره ای سیاه و پِردار، بزرگ تر از سوسک های خانگی که در بیابان های گرم پیدا می شود و بیشتر روی سرگین حیوانات می نشیند و آنرا با چرخاندن حمل میکند، سِرگین غَلتان، سِرگین گَردانَک، خَروَک، خَبَزدو، خَبَزدوک، خَزدوک، کَوَزدوک، چَلاک، چَلانَک، کَستَل، گوگال، تسینه گوگال، گوگَردانَک، بالش مار، کَوَز، جُعَل، قُرُنبا

فرهنگ فارسی عمید

تودار

کسی که راز خود یا دیگری را در دل نگاه دارد و به کسی اظهار نکند، رازدار

فرهنگ فارسی عمید

رودار

(مُ اَ)

رودارنده، در تداول عامه، بیحیا، بیشرم، شوخ، شوخ دیده، شوخ چشم، وقح، رجوع به رو و رو داشتن شود

لغت نامه دهخدا

تودار

(تَ خوا / خا رَ / رِ)

کسی که افکار خود را پوشیده دارد، که اسرار خود به کس نگوید، (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)، رازدار، خلاف تنک حوصله و تنک دل: چهرۀاو جوان و تودار بود، (سایه روشن صادق هدایت ص 13)

لغت نامه دهخدا

تودار

دهی از دهستان کولی وند است که در بخش سلسلۀ شهرستان خرم آباد واقع است و 120 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی از دهستان انگوران است که در بخش ماه نشان شهرستان زنجان واقع است و 175 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
دهی از دهستان حشمت آباد است که در بخش دورود شهرستان بروجرد واقع است و 112 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

چودار

(چَ)

مخفف چاودار. قسمی گندم وحشی. بارنج. کارناوار. جودر. جودره. گودر. گودره. طمج. دیوک. دیو گندم. دیله. دیبک. گنگران. (یادداشت مؤلف).
، دوسر. (ناظم الاطباء). رجوع به دوسر و چاو دار شود

لغت نامه دهخدا

بودار

(اَ دَ)

بوی دار، دارندۀ بو، آنچه دارای رایحه باشد، چیزی که دارای بو و رایحه باشد، آزمودن، (المصادر زوزنی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، کاسد شدن: بارت السوق، کاسد شد بازار و بارت السلعه، بواراً کذلک، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، عرضه کردن ماده شتر را بر نر تا ببینند که باردار است یا نه، زیرا که اگر باردار باشد، بر روی نر پیشاب می کند، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، باطل شدن کار، و قوله تعالی: ’و مکر اولئک هو یبور’، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، بوئیدن نر شتر ماده را تا بشناسد که بار دارد یا نه، (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)، ادعا کردن فلان فجوری را که کرده بود، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گلدار

(چَ)

منقوش به صورت گل و غیره: اطلس گلدار منقوش. مخمل گلدار. منقوش به نقوش از گل و غیر آن. مقابل ساده

لغت نامه دهخدا

گدوار

گنبد گردنده، آسمان، دستار

فرهنگ لغت هوشیار

گردار

آنکه مبتلی به جرب است، آنکه بدنش خارش دارد

فرهنگ لغت هوشیار

بودار

دارنده بو آنچه که دارای رایحه باشد، سخن کنایه آمیز که دارای معنیی غیر معنی ظاهر باشد

فرهنگ لغت هوشیار

چودار

چاودار

فرهنگ لغت هوشیار

تودار

رازدار، کسی که افکار خود را پوشیده دارد

فرهنگ لغت هوشیار

گودال

زمین پست و جای عمیق، حفره، چاله

فرهنگ لغت هوشیار

گویار

نگاهبان گاو پرورنده گاو محافظ گاو گاویار: پس بگاوبان گفت که این فرزند (فریدون) را بتو خواهم سپرد

فرهنگ لغت هوشیار

گوگار

جعل

فرهنگ لغت هوشیار

گوداب

دوشاب: نتوان ساخت از کدو گوداب نه ز ریکاسه جامه سنجاب. (عنصری)، آشی است که از گوشت و برنج و نخود و مغز گردکان پزند و قاتق آنرا سرکه و دوشاب کنند آش حبشی: گندمم امید دادی و کرنجم وعده داد کز تو هم وز تخیل می پزم گوداب و کشک. (سوزنی)، لکه زردی که بهنگام خشک کردن لباس بر اثر عدم مواظبت برآن افتد اشگو، لکه زردی که در گچ دیوار افتد

فرهنگ لغت هوشیار

گاودار

کسی که گاو را نگهدارد و تربیت کند

فرهنگ لغت هوشیار

گلدار

آنچه که دارای نقش گل و بوته باشد مقابل ساده: جامه گلدار پارچه گلدار مخمل گلدار

فرهنگ لغت هوشیار

بودار

سخنی که در آن کنایه و منظوری غیر از ظاهر سخن، نهفته باشد

فرهنگ فارسی معین

گودال

((گُ))

چاله، جای گود

فرهنگ فارسی معین

گوداب

دوشاب. آشی است که از گوشت و برنج و نخود و مغز گردکان پزند و قاتق آن را سرکه و دوشاب کنند، آشی حبشی، لکه زردی که به هنگام خشک کردن لباس بر اثر عدم مواظبت بر آن افتد، اشگو، لکه زردی که در گچ دیوار افتد

فرهنگ فارسی معین