- گمار
گماشتن، کسی را بر سر کاری گذاشتن، گماریدن، گماردن، برگماردن، برگماشتن
معنی گمار - جستجوی لغت در جدول جو
- گمار (گُ)
چمچه. (جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). کفگیر بزرگ. (ناظم الاطباء) :
اگر از طعامش دهد یک گمار
نهد بار منت به دوشت هزار.
میرنظمی (از شعوری ج 2 ورق 318)
اگر از طعامش دهد یک گمار
نهد بار منت به دوشت هزار.
میرنظمی (از شعوری ج 2 ورق 318)
- گمار (گُ غُ)
دهی است از دهستان گیلان بخش گیلان شهرستان شاه آباد که در 14000گزی شمال باختری و گیلان 2000گزی جنوب راه شوسۀ گیلان به قصرشیرین واقع شده است. هوای آن گرم و سکنه اش 150 تن است. آب آنجا از رود خانه گیلان تأمین میشود. محصول آن غلات، برنج، توتون، حبوبات، صیفی و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. اهالی ده ازطایفۀ کلا هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
- گمار (گُ)
تیره ای از طایفۀ ملمع هفت لنگ بختیاری. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 74)
- گمار
گمارنده
- گمار
چمچه، کفگیر بزرگ
- گمار ((گُ))
جای ناآشنا، به ویژه در جنگل انبوه که موجب گمراه شدن شخص شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مالی که امید به وصول آن نباشد، وام و وعده ای که به آن امید نتوان داشت، وام بی مدت، پنهان، نهان، مال پنهان
جمع سامر، افسانه گویان افسانه سرایان داستان پردازان شیرآبکی، دوخ (گیاهی که از آن بوریا بافند) گونه ای نی بوریاست اسل، علف حصیر، خرزهره سم الحمار
می زده، شراب زده، مخمور که در چشم و سر بر اثر شراب آثاری می ماند جماعت مردم و انبوهی آنها
برانگیخته