معنی گلدر - جستجوی لغت در جدول جو

گلدر

لغت نامه دهخدا

گلسر

(دخترانه)

آنکه سر و رویی چون گل دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

گلبر

(دخترانه)

آنکه سینه و آغوشش چون گل لطیف و نازک است

فرهنگ نامهای ایرانی

گودر

بچۀ گاو و گوزن، کودر

فرهنگ فارسی عمید

گلمر

نام گلی، برای مثال از آن گلمر که دل بردوزد آن هم / ز هر تن لاله رست و ارغوان هم (امیرخسرو- مجمع الفرس - گلمر)، نوعی پیکان تیر

فرهنگ فارسی عمید

قلدر

مرد پرزور، گردن کلفت و خودسر

فرهنگ فارسی عمید

گردر

کردر، دره، زمین پشته پشته، بیابان

فرهنگ فارسی عمید

گلغر

غنچۀ گل
کرک، پشم یا پر بسیار نرم با پرز های نرم و لطیفی که از بن مو های بز می روید و آن ها را با شانه می گیرند و پس از ریسیدن در بافتن پارچه های کرکی به کار می برند و از آن شال و پارچه های لطیف می بافند، پت، تبت، تبد، بزشم، بزوشم، بزوش، تفتیک

غنچۀ گل
کُرک، پشم یا پر بسیار نرم با پرز های نرم و لطیفی که از بن مو های بز می روید و آن ها را با شانه می گیرند و پس از ریسیدن در بافتن پارچه های کرکی به کار می برند و از آن شال و پارچه های لطیف می بافند، پَت، تِبِت، تِبِد، بُزَشم، بُزوَشم، بُزوَش، تَفتیک

فرهنگ فارسی عمید

گلگر

گلکار، کارگری که در کارهای ساختمانی کار می کند، بنا، والادگر، گل گرو

فرهنگ فارسی عمید

گلپر

گیاهی با برگ های بزرگ و بریده و ساقه های میان تهی که جوانه های برگ و شکوفه های آن خوش بو است

فرهنگ فارسی عمید

گزدر

(گِ دِ)

ده کوچکی است از دهستان حومه شهرستان بم، واقع در 9000گزی باختر بم به کرمان و دارای 35 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

قلدر

(قُ دُ)

خشن و تنومند. گردن کلفت. زورمند. قلچماق. رجوع به قلچماق شود

لغت نامه دهخدا

کلدر

(کُ دَ)

کل دار. کلدره. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کل دار شود

لغت نامه دهخدا

گلغر

(گِ غَ)

مرکّب از: گل (به کسر، + غر گر، پسوند شغل)، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، بنّا و گلکار. (برهان)، گل گر. رجوع به گلکار و گل گر شود

لغت نامه دهخدا

گلغر

(گُغَ)

پشم نرمی باشد که از بن موی بز به شانه برآرند و از آن شال بافند. (الفاظ الادویه) (برهان) (آنندراج). آن موی را کرک و کلک و تبت و تبد، نیز گویند. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج) (جهانگیری) :
نه از شالبافان این روزگارم
که گلغر ندانند باز از بریشم.
نزاری قهستانی (از (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گلدور

(گُ رَ)

دهی است از دهستان سکمن آباد بخش حومه شهرستان خوی واقع در 37هزارگزی شمال باختری خوی و پانصدگزی شمال خاوری راه شوسۀ سیه چشمه به خوی. هوای آن سرد و دارای 244 تن سکنه است. آب آن از آقچای و چشمه و محصول آن غلات و حبوبات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه آن ارابه رو است و اتومبیل نیز می توان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

گلدم

(گُ دُ)

بلبل. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گلدار

(چَ)

منقوش به صورت گل و غیره: اطلس گلدار منقوش. مخمل گلدار. منقوش به نقوش از گل و غیر آن. مقابل ساده

لغت نامه دهخدا

گلپر

(گُ)

دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 62هزارگزی شمال باختری الیگودرز و 14هزارگزی باختری راه شوسۀ شاه زندیه به ازنا. هوای آن معتدل و دارای 356 تن سکنه است. آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات، لبنیات، چغندر و پنبه است. شغل اهالی زراعت و گله داری است و راه مالرو دارد. در تابستان اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

گلدنر

(گِ نِ)

کارل فردریک. متولد 1852 و متوفی 1929 میلادی شرق شناس آلمانی که در زبانهای باستانی کار کرده است

لغت نامه دهخدا

گلمر

(گُ مَ)

نام گلی است بغایت خوشبو. (برهان) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی) :
ز سوری کآن نه کم بود از کتاره
جگر میشد چو سوری پاره پاره
از آن گلمر که دل برد و روان هم
ز هر تن لاله رست و ارغوان هم.
امیرخسرو (از جهانگیری).
، نام نوعی از پیکان تیر. (برهان) (آنندراج) (فرهنگ رشیدی) :
گشت رعنایان بود در زیر بید و پای گل
بوستان شیرمردان برگ بید و گلمر است.
امیرخسرو (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

گلدره

(گُ دَ تَ)

دهی است جزء دهستان لواسان بخش افجۀ شهرستان تهران واقع در 19هزارگزی جنوب خاوری گلندوک و 3هزارگزی شمال راه شوسۀ دماوند. هوای آن سرد و دارای 282 تن سکنه است. آب آن از رود خانه لواسان و محصول آن غلات و بنشن است. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

گودر

بچه گاو گوساله، بچه گاو کوهی بچه گوزن، پوست گوساله، نوعی غله خودرو که در میان زراعت گندم و جو روید و آنرا جودر و جودره خوانند، مرغی است کوچک از نوع مرغابی که گوشت آن بغایت بد بو میباشد

فرهنگ لغت هوشیار

گلپر

گیاهی است از تیره چتریان که دو ساله است و دارای برخی گونه های پایا نیز میباشد. این گیاه در همه اماکن کوهستانی معتدل نیمکره شمالی میروید و در ایران نیز فراوان است. ساقه های آن ضخیم است و دارای برگهای پهن میباشد. گلهایش زرد رنگند. میوه های گلپر پس از رسیدن بشکل فلسهای نازکی میباشند که دانه کم ضخامتی را در بردارند و آنها را کوبیده و بعنوان چاشنی خوشبو و تا حدی تند برای برخی خوراکیها (باقلای جوشیده و سیب زمینی جوشیده) بکار میبرند. از ساقه های آن ترشی گلپر میسازند و برگهای آنرا جهت خوشبو کردن برخی مشروبات الکلی استعمال میکنند گل پر کوله پر گیاه حلتیت طیب انجدان طیب انجدان سفید اسفندلیون

فرهنگ لغت هوشیار

گلدار

آنچه که دارای نقش گل و بوته باشد مقابل ساده: جامه گلدار پارچه گلدار مخمل گلدار

فرهنگ لغت هوشیار

گلدم

بلبل

فرهنگ لغت هوشیار

گلغر

بنا گل کار. پشم نرمی که از بن موی بز بوسیله شانه برآورند و از آن شال بافند کرک: کلک: نه از شال بافان این روزگارم که گلغر ندانند باز از بریشم. (نزاری قهستانی)

فرهنگ لغت هوشیار

گلمر

گلی است خوشبوی: ازان گلمر که دل برد و روان هم زهر بن لاله است و ارغوان هم. (امیر خسرو) توضیح هویت این گل شناخته نشد، نوعی از پیکان تیر: گشت رعنایان بود در زیر بیدو روی گل بوستان شیر مردان برگ بید و گلمر است. (امیر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

گردر

زمین سخت که در دامن کوه قرار دارد، زمین پشته پشته و دارای کوه و دره: تا مغز مخالفانش بینی خرمن خرمن بکوه و گردر. (عمادی سندبادنامه)

فرهنگ لغت هوشیار

قلدر

خشن و تنومند، گردن کلفت، زورمند

فرهنگ لغت هوشیار

گلپر

((گُ پَ))

گیاهی دو ساله از تیره چتریان. این گیاه ساقه های ضخیم و برگ های بزرگ دارد و از برگ ها و جوانه ها و دانه های آن جهت ادویه استفاده می شود

فرهنگ فارسی معین

گلغر

((گِ غَ))

گل گر، بنا، گل کار

فرهنگ فارسی معین

گودر

بچه گاو، گوساله، بچه گاو کوهی، بچه گوزن، پوست گوساله، نوعی غله خودرو که در میان زراعت گندم و جو روید و آن راجدور یا جودره خوانند، نام مرغی است کوچک از نوع مرغابی که گوشت آن به غایب بدبو می باشد

فرهنگ فارسی معین

قلدر

((قُ دُ))

قوی، گردن کلفت

فرهنگ فارسی معین

گلغر

((گُ غَ))

کرک، پشم نرم

فرهنگ فارسی معین

معنی گلدر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما