- گرگین (پسرانه)
- منسوب به گرگ، پسر میلاد از پهلوانان زمان کیخسرو، از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوانی ایرانی پسر میلاد در زمان کیکاووس پادشاه کیانی
معنی گرگین - جستجوی لغت در جدول جو
- گرگین
- دلیر و گستاخ مانند گرگ
- گرگین
- حیوانی که به بیماری جرب مبتلا باشد، گرگ
- گرگین
- آنکه جرب دارد اجرب گرگن: بوجهل را از سگ گرگین کمتر دانیم
- گرگین ((گَ))
- کسی که بیماری گر دارد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
منسوب به گرگ، پوست گرگ، نوعی از پوستین: صید گاهش زخون دریا جوش گاه گرگینه گه پلنگی پوش. (نظامی)
شاهی آبی: سپندان و گندنا و پیاز و سیر و سداب و گرگیر وسپند و ترب و باتنگان
آنکه به جرب مبتلی است گرگین: گر نخواهی رنج گراز گرگنان پرهیز کن جهل گراست ای پسر پرهیز کن زین زشت گر. (ناصر خسرو) غله ای که هنوز خوب نرسیده باشد و آنرا گاه در آتش بریان کنند و خورند دلمل
چرمی که از پوست گرگ تهیه کنند و بر طبل کشند: دهلهای گرگینه چرم از خروش در آورده مغز جهان را بجوش. (نظامی)
