معنی کوفان در لغت نامه دهخدا

ریگ تودۀ گرد و انبوه. (منتهی الارب) (آنندراج). ریگ تودۀ گرد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، درهم پیچیده از نی وچوب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). چوب درهم پیچیدۀ گرد و انبوه. (ناظم الاطباء)، امر مستدیر. منه: ترکهم فی کوفان، ای لاوجه له. (منتهی الارب) (از آنندراج). امر مستدیر. (از اقرب الموارد)، کار شدید و سخت. (ناظم الاطباء)، رنج و تعب. (ناظم الاطباء). عناء. (اقرب الموارد)، ارجمندی و شوکت و بلندی. (منتهی الارب) (آنندراج). ارجمندی و عزت و شوکت. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، کار دشوار یا ناخوش و ناپسندیده یا بدی یا نیکی یا سختی و رنج و اختلاط و آمیزش. یقال:ظلوا فی کوفان، ای فی عصف کعصف الریح. (منتهی الارب) (از آنندراج). ظلوا فی کوفان و ای فی عصف کعصف الریح، و یا در آمیزش و یا در بدی و حیرانی و یا در مکروه و یا در کار دشوار. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ج 6 ص 240)، استداره و دوران. (ناظم الاطباء)

معنی کوفان در لغت نامه دهخدا

گرد گشتن. (منتهی الارب). گردگشتن ریگ توده. (ناظم الاطباء). تکوف الرمل و القوم تکوفاً و کوفاناً علی غیرقیاس، ریگ توده و قوم فراهم آمدند و گرد گشتند. (از اقرب الموارد)، با کوفیان مانند کردن خود را و نسبت نمودن با ایشان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی کوفان در لغت نامه دهخدا

کوفه که دار هجرت مسلمانان است. (منتهی الارب) (از آنندراج). کوفه را کوفان نیز گویند. (از اقرب الموارد). رجوع به کوفه شود

معنی کوفان در فرهنگ لغت هوشیار

رنج، گردالو، ارج ارجمندی، ریگتوده

معنی کوفان - جستجوی لغت در جدول جو

کوفان(کو / کَ / کَوْ وَ / کُوْ وَ)

لغت نامه دهخدا

کوفان(زَ یَ)

لغت نامه دهخدا

کوفان(کو / کَ)

لغت نامه دهخدا

کوفان

فرهنگ لغت هوشیار

طوفان

(پسرانه)

باد سخت، معرب از آرامی، جریان هوای بسیار شدید، هیاهو و غوغا

فرهنگ نامهای ایرانی

توفان

(دخترانه)

طوفان، معرب از آرامی، جریان هوای بسیار شدید، هیاهو و غوغا

فرهنگ نامهای ایرانی

کوشان

(پسرانه)

کوشا

فرهنگ نامهای ایرانی

کوفجان

قفس، جای تنگ

فرهنگ فارسی عمید

توفان

طوفان، جریان شدید هوا، باد سخت و تند، تندباد، دومان، کولاک
غران، غرش کنان، جوش و خروش کنان، شور و غوغا کنان

فرهنگ فارسی عمید

طوفان

جریان شدید هوا، باد سخت و تند، توفان، تندباد، دومان، کولاک
کنایه از هر نوع اتفاق ناخوشایند
کنایه از همهمه
آب فراوان یا سیل شدید که ناگهان مساحت زیادی از زمین را فراگیرد و غرق کند

فرهنگ فارسی عمید

کوفتن

کوبیدن، چیزی را با سنگ یا چوب یا آلت دیگر زدن و خرد کردن
آسیب رساندن

فرهنگ فارسی عمید

کوهان

برآمدگی پشت شتر که از پیه و چربی انباشته شده، برآمدگی روی شانۀ گاو

فرهنگ فارسی عمید

کلوفان

جسمی سخت، شکننده و نیمه شفاف که در الکل و اتر حل می شود و مصرف دارویی و صنعتی دارد و برای مالیدن بر روی آرشۀ ویولون به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

شکوفان

(شُ)

صفت حالیه، در حال شکفتگی. شکوفا. شکفته. رجوع به شکوفاشود

لغت نامه دهخدا

کوران

جاری، رایج

فرهنگ لغت هوشیار

کوسان

موسیقی دان خنیاگر: (بهرام گور) همواره از احوال جهان خبر و کس را هیچ رنج و ستوه نیافت جز آنک مردمان بی رامشگر شراب خوردندی. پس بفرمود تا بملک هندوان نامه نوشتند و از وی کوسان (گوسان) خواستند و کوسان (گوسان) بزبان پهلوی خنیاگر بود پس از هندوان دوازده هزار مطرب بیامد زن و مرد و لوریان که هنوز بجایند از نژاد ایشانند و ایشان را ساز و چهار پا داد تا رایگان پیش اندک مردم رامشی کنند

فرهنگ لغت هوشیار

کوفتن

کوبیدن خرد کردن: لشکریان بفراغت غله ها بدریدند و بکوفتند و ریع برداشتند، بضرب زدن: سلطان را بر آن لشکری خشم آمد... درویش آمد و سنگ در سرش کوفت. (گلستان)، آسیب رسانیدن، ساییدن سحق کردن: دانه ها را کوبید، نواختن طبل و مانند آن: در میان لشگر طبل بکوفتند

فرهنگ لغت هوشیار

کوشان

در حال کوشیدن سعی کنان

فرهنگ لغت هوشیار

کوهان

قسمت برآمدگی پشت شتر و گاو که عبارت از نسج چربی ذخیره یی حیوان است: افزون ز که کوهان او از عاج تردندان او از تیر ها مژگان او از نوک سو فارش دهان. یا کوهان ثور. برآمدگی پشت گاو، پروین ثریا

فرهنگ لغت هوشیار