معنی کورکور در لغت نامه دهخدا

تیره ای از طایفۀ شهی هفت لنگ بختیاری است و خود دارای شعبی است به شرح زیر: خدر سرخ، خدری، گرگه، باپیر، سیف الدین وند، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73)، از طوایف هفت لنگ بختیاری است که در مال امیر سوسن سکنی ̍ دارند، (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 74)

معنی کورکور در لغت نامه دهخدا

به معنی غلیواج باشد که مرغ گوشت رباست و آن را به عربی حِداءَه خوانند ... (برهان)، کلاغ، غلیواز، (آنندراج)، پرنده ای که غلیواج نیز گویند، (ناظم الاطباء)، کورکوره، (حاشیۀ برهان چ معین)، غلیواج، مرغ گوشت ربا، زغن، (فرهنگ فارسی معین)، خرجل، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :، تیری که هر کجا که یکی پشم توده دید، حالی چو کورکور دراو آشیان کند،، کمال الدین اسماعیل (از فرهنگ رشیدی)

معنی کورکور - جستجوی لغت در جدول جو

کورکور

لغت نامه دهخدا

کورکور

لغت نامه دهخدا

زورآور

پرزور، قوی، کسی که با دیگری به زور و قهر رفتار کند

فرهنگ فارسی عمید

شورمور

مورچۀ ریز و ضعیف، مورچۀ خرد، حقیر، ضعیف، درمانده، ناتوان، شور، غوغا، آشوب

فرهنگ فارسی عمید

کارآور

کاردان، کارفرما

فرهنگ فارسی عمید

مورمور

حالتی که پیش از بروز تب و لرز عارض می شود و شخص احساس سرما و خارش پوست بدن می کند

فرهنگ فارسی عمید

کورذوق

کسی که ذوق و سلیقۀ خوب ندارد، بی ذوق

فرهنگ فارسی عمید

کورمار

نوعی مار بی زهر که حشرات را می خورد

فرهنگ فارسی عمید

کرکور

(کُ رَ)

ضیعه ای است از ضیاع سفاقس و سفاقس شهری است از نواحی افریقیه بر ساحل و در سه روزه راه تا مهدیه. ابوالحسن علی بن محمد کرکوری ادیب منسوب به آن است. (از معجم البلدان ذیل کرکور و سفاقس)

لغت نامه دهخدا

کهرکور

(کُ)

دهی از بخش قصرقند شهرستان چاه بهار است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کورکوره

(کَ)

دهی از دهستان کرانی شهرستان بیجار است و 540 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

کورکوره

(رَ / رِ)

کورکور. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کورکور شود

لغت نامه دهخدا

کورکتر

ظاهراً نام یکی از عیاران و سرغوغاهای سیستان است. (از حاشیۀ تاریخ سیستان ص 307) : و کورکتر حکم کرده (بود) که کثیر را اندر این روز بکشند و با یعقوب را شتاب گرفته بود نماز دیگر به سرای کورکتر شد... (تاریخ سیستان ص 307 و 308)

لغت نامه دهخدا

کورکوز

ازجانب ’اوکتای قاآن’ والی خراسان بود و در زمان توراکینا خاتون از حکومت معزول و محبوس و امیر ارغون به جای وی منصوب شد، (از تاریخ جهانگشای جوینی ص 199)

لغت نامه دهخدا

کورمکور

(مَ)

چشم کم سو و معیوب و واسوخته و مریض. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

کواتور

لاتینی چهاره زبانزدی در خنیا قطعه ای موسیقی مرکب از چهار جزو خواندنی یا نواختنی

فرهنگ لغت هوشیار

نورخور

خورشیت خورشید

فرهنگ لغت هوشیار

کور کوره

غلیواج مرغ گوشت ربا زغن: تیری که هر کجا که یکی پشم توده دید حالی چو کور کور درو آشیان کند. (کمال اسماعیل)، (نرد) (یک یک تک تک) آوردن دو طاس که هر یک یک خال داشته باشد دو تک خال دو کور

فرهنگ لغت هوشیار

نورآور

ظرفی باشد برنجین که آنرا مانند دبه روغن سازند

فرهنگ لغت هوشیار

کرکوره

دره ژرف

فرهنگ لغت هوشیار

کارآور

کاردان

فرهنگ لغت هوشیار

کور کور

غلیواج مرغ گوشت ربا زغن: تیری که هر کجا که یکی پشم توده دید حالی چو کور کور درو آشیان کند. (کمال اسماعیل)، (نرد) (یک یک تک تک) آوردن دو طاس که هر یک یک خال داشته باشد دو تک خال دو کور

فرهنگ لغت هوشیار