معنی کنجلک در لغت نامه دهخدا

قالی و پلاس و امثال آن را گویند. (برهان). پلاس و قالی و جز آن. (ناظم الاطباء)

معنی کنجلک در لغت نامه دهخدا

چین و شکنج رو و اندام. (برهان) (ناظم الاطباء). چین و شکنج و آن را کنجک نیز گفته اند. (آنندراج) (انجمن آرا). چین و شکنج. (فرهنگ رشیدی) (جهانگیری) (فرهنگ نظام) :، چهرۀشان دبّۀ نم یافته، جای بجا کنجلک و خم یافته.، امیرخسرو (از فرهنگ جهانگیری و رشیدی)

معنی کنجلک - جستجوی لغت در جدول جو

کنجلک(کُ جُ لَ / کُ لَ)

لغت نامه دهخدا

کنجلک(کُ جُ لَ)

لغت نامه دهخدا

کنجلک

فرهنگ لغت هوشیار

کنجک

تازه، نو، بدیع، طرفه

فرهنگ فارسی عمید

کنجل

هر چیز پیچیده و درهم کشیده شده مانند خمیر نان که در تنور بیفتد و در هم کشیده و گلوله شود، ویژگی دست یا پایی که انگشتان آن درهم کشیده و کج وکوله باشد

فرهنگ فارسی عمید

کنجک

درخت پشه غال، نارون

فرهنگ فارسی عمید

انجلک

دانۀ امرود جنگلی درشت تر از دانۀ امرود که دارای پوست سیاه رنگ و مغز سفید و شیرین است و آن را تف می دهند و می خورند و در طب هم به کار می رود، انجکک، دانج ابروج، انچوچک، انچکک

فرهنگ فارسی عمید

کنگلک

(کُ گَ لَ)

پیراهن. قمیص. (فرهنگ فارسی معین) :
گل کنگلک به دست حسد چاک می زند
برتو چو دید زینت ترلیک زرکشی.
وصاف الحضره (ازفرهنگ فارسی معین).
و رجوع به کنکلک شود

لغت نامه دهخدا

کنکلک

(کُ کَ لَ)

پیراهن و پوشاکی که ملصق ببدن باشد و بتازی شعار گویند. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس). به مغولی پیراهن را گویند. (آنندراج). رجوع به کنگلک شود

لغت نامه دهخدا

کنجدک

(کُ جِ دَ)

کلفه ای را گویند که بر روی مردم به هم می رسد یعنی روی مردم افشان می شود و آن را به عربی برش می گویند. (برهان) (آنندراج) (از جهانگیری). کلفی که بر روی افتد و به تازی برش گویند. (فرهنگ رشیدی). کک مک. برش. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خال. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) ، نام صمغی است که آن را عنزروت خوانند و در دواهای چشم و ریشهاو زخمها به کار برند. (برهان) (آنندراج) (از فرهنگ رشیدی) (از جهانگیری). رجوع به کنجده شود، پازهر. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) (رشیدی)

لغت نامه دهخدا

کنجشک

(کُ جِ)

طائرمعروف. (غیاث) (آنندراج). عصفور و گنجشک. (ناظم الاطباء). سوادیه. (منتهی الارب). رجوع به گنجشک شود، نام چوبی است در ساز. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خنجلک

(خَ جُ لَ)

نشگون، بشکنج در اصطلاح مردمان گناباد و کاخک. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کنجله

(کُ جُ لَ / لِ)

در هم فرورفته و پیچیده شده. در هم کشیده و چین و شکن به هم رسانیده. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

انجلک

(اَ جُ لَ)

نام میوه ای است که مزه ندارد و بی لام (انجک) هم بنظر آمده. (هفت قلزم). نام میوه ای است که لطافت ندارد. (مؤید الفضلاء). میوه ای که لذت و لطافت نداشته باشد. (از شعوری ج 1 ورق 114 ب)

لغت نامه دهخدا

کنجل

(کُ جُ)

هر چیز درهم کشیده شده وچین و شکنج به هم رسانیده، دست و پایی را گویند که انگشتان آن در هم کشیده شده باشد، خمیر نانی که در تنور افتاده و در میان آتش پخته شده باشد. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کنجک

(کُ جَ)

هر چیز غریب و تازه و نو را گفته اند که دیدن آن مردم را خوش آید و به عربی طرفه گویند. (برهان). بسیار بدیع که آدمی را از دیدنش خوش آید. (انجمن آرا) (آنندراج). چیزی تازه که دیدنش خوش آید و بلکنجک یعنی بسیار بدیع. (رشیدی). طرفه و هر چیز غریب و تازه و نو که دیدن آن مردم را خوش آید. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کنجک

(کَ جَ)

نام درختی است که آن را پشه غال گویند. (برهان). درخت پشه. (انجمن آرا) (آنندراج). درخت پشه غال که از گونه های نارون است. (فرهنگ فارسی معین). نام درختی است که آن را سارشک دار و درخت پشه نیز خوانند. (جهانگیری). اسم فارسی شجرهالبق است. (فهرست مخزن الادویه). درختی است که پشه غال نیز گویند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کنجک

درخت پشه غال که از گونه های نارون است

فرهنگ لغت هوشیار

کنجل

هر چیز در هم کشیده و چین و شکن بهم رسانیده، دست و پایی ک انگشتانش در هم کشیده شده باشد، خمیرنانی که در تنور افتاده و در میان آتش پخته شده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

کنجدک

کلفه ای که برروی آدمی بهم رسد، خال

فرهنگ لغت هوشیار

کنجتک

لکه های کوچک و بزرگ نقطه مانند قهوه یی که بر روی پوست صورت و گردن و دست و پا (نقاطی از پوست که در معرض تابش نور خورشید قرار میگیرد) پدید میاید. این عارضه که از سن سه سالگی ببالا در اشخاص سفید پوست که دارای مو های بور هستند دیده میشود بهیچوجه ناراحتی و درد ندارد و ساری نیز نیست و تقریبا معالجه پذیر نمیباشد کنجودک کنجتک

فرهنگ لغت هوشیار