- کناز
کاناز، قسمت انتهایی خوشۀ خرما که به شاخه چسبیده است، کنز
معنی کناز - جستجوی لغت در جدول جو
- کناز (زَ)
درودن خرما را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، گنجینه نهادن بهر سرما. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ذخیره نهادن خرما از بهر زمستان. (از اقرب الموارد)
- کناز (کَ)
بن خوشۀ خرما باشد و آن را کاناز و کنز نیز گویند. (جهانگیری). بن و بیخ خوشۀ خرما. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). کنز و کناز به معنی کاناز باشد یعنی بن خوشۀ رطب. (صحاح الفرس)
- کناز (کَنْ نا)
جمعکننده طلا و نقره. (از اقرب الموارد)
- کناز (کَنْنا)
ابن حصین، مکنی به ابی مرثد الغنوی. صحابی و او حلیف حمزه بن عبدالمطلب است. رجوع به ابومرثد و امتاع الاسماع ج 1 ص 52 و الاعلام زرکلی ج 3 ص 816 شود
- کناز (کِ)
پر و آگنده گوشت سخت اندام. یقال: ناقه کناز و جاریه کناز. ج، کنز و کناز (علی لفظ الواحد). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
- کناز
آگنده گوشت سخت اندام: مرد از ریشه پارسی گنجگر گنج اندوز بن و بیخ خوشه خرما
- کناز ((کَ))
بن و بیخ خوشه خرما. کاناز هم گویند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
جای آهو، آرامگاه آهو، جایی در میان درختان که آهو در آنجا خود را پنهان می کند
میوۀ سدر، درخت سدر، درختی گرمسیری و تناور با برگ های ریز و میوۀ کوچک و خوردنی که برگ آن برای شستشوی مو به کار می رود، شجر النبق، سدره، سدرة المنتهیٰ
قسمت انتهایی خوشۀ خرما که به شاخه چسبیده است، کنز، کناز، برای مثال من بدان آمدم به خدمت تو / که برآید رطب ز کانازم (رودکی - ۵۲۵)
جایگاه حیوانات چرنده و درنده، شبگاه دد و دام، برای مثال چو یک پاس بگذشت درنده شیر / به سوی کنام خود آمد دلیر (فردوسی - ۲/۲۲) ، چراگاه، آشیانه
(کُ وِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از بخش نمین است که در 16هزارگزی شهرستان اردبیل واقع است و 232 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
تنگ کوزه سر تنگ باژن نخزار نهاز قچقار که خرجینه شبان بر دارد. شیشه و کوزه سر تنگ که مسافر ان با خود برند: (با نعمتی تمام بدر گاهت آمدم امروز با کراز و چوبی همی روم) (فاخری)
بیماری که از سردی پیدا گردد و یا لرزه و ترنجیدگی از سرما، دردی است که از سختی سرما در بندگاه گردن و سینه به سبب تشنج و انجماد اعصاب پیدا می شود، مرضی عفونی است که سبب سم میکربی حاصل می شود
بن خوشه خرما آنجا که بنخل چسبیده: (من بدان آمدم بخدمت تو که بر آید رطب ز کانازم) (رودکی)
