معنی کدرا - جستجوی لغت در جدول جو

کدرا

لغت نامه دهخدا

(پسرانه)

بالا برنده، ارج دهنده، مرکب از صدر (عربی به معنای بالا) + الف فاعلی (فارسی)، نام حکیم محمدبن ابراهیم بن یحیی شیرازی معروف به ملاصدرا

فرهنگ نامهای ایرانی

کسرا

(پسرانه)

کسری، معرب از فارسی، خسرو، نام انوشیروان پادشاه ساسانی، فرزند قباد

فرهنگ نامهای ایرانی

کبرا

(دخترانه)

کبری، بزرگ، کبیر

فرهنگ نامهای ایرانی

کمرا

اتاقی برای نگه داری چهارپایان، طاق، گنبد، دیوار بلند، کمربند

فرهنگ فارسی عمید

کدرت

تیره شدن، تیرگی

فرهنگ فارسی عمید

غدرا

تاریکی، شب تاریک

فرهنگ فارسی عمید

کبرا

بزرگ، مقابل صغری، در علم منطق قضیۀ بزرگ یا قضیۀ دوم

فرهنگ فارسی عمید

کدراک

(کَ)

کفش چوبی که آن را باتسمۀ متصل به آن بر پای بندند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کدراء

(کَ)

مؤنث اکدر. (اقرب الموارد). رجوع به اکدر شود

لغت نامه دهخدا

کدری

زرد گلو گونه ای سنگخوارک از پرندگان کدری که گونه ای پارچه نخی است پارسی است نوعی مرغ سنگخوار تیره رنگ پشت ابلق زرد گلو: (در دامی کوه کبک شبگیران در رفت بهم برقص با کدری) (منوچهری) نوعی پارچه نخی

فرهنگ لغت هوشیار

کدره

ابر نازک، بافه، گل و لای تیرگی

فرهنگ لغت هوشیار

کدرم

غله ایست مانند ارزن که در میان زراعت گندم و برنج روید. خوردن بعضی اقسام آن تولید نشاه کند و بیهوشی آرد: (گرسنه نیز تا بفرماید کدرم و جو کرنج و ارزن خویش)

فرهنگ لغت هوشیار