معنی کثح - جستجوی لغت در جدول جو

کثح

لغت نامه دهخدا

(رَ)

چیره شدن بر قوم به بسیاری. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چیره و غالب شدن بر کسی در بسیاری. (ناظم الاطباء). ببسیاری غلبه کردن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

کبح

(رُ وَ)

لگام بازکشیدن ستور را تا بازایستد از رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). کبح دابه به لگام، کشیدن آن به لگام و زدن لگام بدهان وی تا بازایستد و ندود و بقولی کشیدن عنان دابه تاسر را راست نگاه دارد. (از اقرب الموارد) ، به شمشیر زدن. (منتهی الارب) (آنندراج). به شمشیر زدن کسی را و بقولی زدن در گوشت کسی بی آنکه به استخوان آسیب رسد. (از اقرب الموارد) ، برگردانیدن کسی را از حاجت وی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، نپذیرفتن و دفع کردن (دیوار تیر و مانند آنرا) ، اصابت شدید کردن (سنگ بدست و پای حیوان) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کتح

(کَ)

خراش سنگ ریزه کمتر از کدح. (منتهی الارب). خراشی که بجلد رسد کمتر از کدح. (ناظم الاطباء). و رجوع به کدح شود

لغت نامه دهخدا

کتح

(رَ رَ غَ)

سیر خوردن. (آنندراج). سیرخوردن طعام را. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد) ، برداشتن و انداختن بر کسی گرد و خاک را یا درکشیدن جامه را از وی. (آنندراج). برداشتن و انداختن بر کسی گرد و خاک را باد و کشیدن جامه را از وی. (منتهی الارب) ، خوردن ملخ آنچه بر زمین بود، رسیدن چیزی به پوست پس اثر کردن در آن. (آنندراج) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کثف

(کَ / کَ ثَ)

گروه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جماعت. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثع

(رَ)

سرخ گردیدن لب یا افزون شدن خون آن چندان که قریب برگردیدن گردد. کثع شفه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). کثوع. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به کثوع شود

لغت نامه دهخدا

کثر

(کُ / کِ)

بسیاری. یقال الحمد ﷲ علی القل و الکثر، ای علی القلیل و الکثیر. (منتهی الارب) ، سپاس مر خداوند را در کمی و بسیاری مال. (ناظم الاطباء) ، مال بسیار. (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). یقال: ماله قل و لاکثر، ندارد او نه مال کم و نه مال بسیار. (ناظم الاطباء) ، بسیار از چیزی و معظم آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثج

(رَ)

به اندازۀکفایت خوردن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد) ، بسیار از طعام از جایی به جایی بردن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کبح

حیوانی شبیه به بوقلمون. (دزی ج 2 ص 437)

لغت نامه دهخدا

کثث

(رَ قَ)

کثاثه. کثوثه. (منتهی الارب). رجوع به کثاثه و کثوثه شود

لغت نامه دهخدا

کثب

(کُ ثُ)

جمع واژۀ کثیب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کثیب شود

لغت نامه دهخدا

کثب

(کُ ثَ)

جمع واژۀ کثبه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کثبه شود

لغت نامه دهخدا

کثب

(کُ بَ)

موضعی است به دیار طی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کثب

(کَ ثَ)

نزدیکی. یقال رماه من کثب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثب

(رِ)

حمله کردن بر کسی، نگون ساختن (ترکش را). (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). برگردانیدن. (آوند و جز آن را). (ناظم الاطباء) ، کم شیر گردیدن شتر. (آنندراج). کم شیر گردیدن شتران. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، گرد آوردن. (منتهی الارب). جمع کردن. (ناظم الاطباء). فراهم آوردن. (تاج المصادر بیهقی) ، نزدیک شدن صید به کسی. (از اقرب الموارد) ، فراهم آمدن. (منتهی الارب). گرد آمدن. فراهم شدن. (ناظم الاطباء) ، ریختن، درآمدن به چیزی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کبح

(کُ)

نوعی از ترف سیاه یا رخبین است. (منتهی الارب) (آنندراج). رخبین. قره قروت. لور کشک. (یادداشت مؤلف). نوعی از کشک سیاه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کاح

سرکوه، بن کوه، کیح مثله، ج، اکیاح و کیوح، (منتهی الارب)، وسعت کوه، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثحه

(کَ حَ)

گروهی اندک از مردم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فثح

(فَ ثِ)

هزار خانه شکنبه. ج، افثاح. (منتهی الارب). فحث. (اقرب الموارد) ، مازی است گران و کلان که به انبان ماند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کثحم

(کُ حُ)

مرد ستبرریش و کوتاه و مرغول آن. رجل کثحم اللحیه. (منتهی الارب) (آنندراج). ریش انبوه درهم پیوسته. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تکثح

(تَ ثَوْ وُ)

حرکت دادن: تکثح بالحصی، حرکت داد آن را. (منتهی الارب). به سنگ ریزه زدن. (از اقرب الموارد). سنگریزه انداختن و زدن به آن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثا

(کَ)

منداب. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به منداب شود

لغت نامه دهخدا

کشح

تهیگاه، شبه سفید از سنگهای گرانبها که چون چشم پنام بر گردن آویزند، رویگردانی بریدن پیوند، پایداری: در کار درد پهلو تهیگاه جمع کشوح بیماری تهیگاه که با داغ کردن به شود، درد پهلو ذات الجنب

فرهنگ لغت هوشیار

کلح

یکی از گونه های انگدان است که بنام قنا کف عروس کلح نیز خوانده میشود

فرهنگ لغت هوشیار