معنی کبریاء در لغت نامه دهخدا

عظمت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بزرگی. (منتهی الارب) (غیاث اللغات). تجبر. (اقرب الموارد). عظمت و ملک. (لسان العرب) (اقرب الموارد). و قیل: هی عباره عن کمال الذات و کمال الوجود و لا یوصف بها الا اﷲ تعالی. (لسان العرب) (اقرب الموارد). کبریا، بزرگواری. (دهار) (ترجمان علامه جرجانی ص 81) (السامی فی الاسامی). بزرگ منشی. (منتهی الارب). و رجوع به کبریا شود

معنی کبریاء در فرهنگ لغت هوشیار

غرور، تکبر، عظمت بزرگی بزرگمنشی

معنی کبریاء - جستجوی لغت در جدول جو

کبریاء(کِ)

لغت نامه دهخدا

کبریاء

فرهنگ لغت هوشیار

کبریاء((کِ))

فرهنگ فارسی معین

کبریا

عظمت، بزرگی

فرهنگ فارسی عمید

کبیداء

(کُ بَ)

کبد. کبد. کبداء. کبیداه. میانۀ آسمان. (منتهی الارب). وسط آسمان. (از اقرب الموارد). و رجوع به کبد و کبداء و کبیداه شود

لغت نامه دهخدا

کابریا

(بُ)

موضعی در آسیای صغیر قدیم: مهرداد بمحل کابریا عقب نشست. در این جا او دو شکست خورد با دو هزار نفر فرار کرده به ارمنستان رفت و به تیگران پادشاه ارمنستان که دامادش بود پناهنده شد. (ایران باستان ج 3 ص 2141). همینکه مردم پنت از مراجعت او (مهرداد آگاه شدند همه مانند یک تن به کمک او قیام کردند و بر اثر این احوال تری یاریوس رئیس ساخلوی رومی در پنت، فرار کرده به کابریا رفت ولی در آنجا قبل از اینکه لوکولوس به کمک او برسد با تمامی سپاهش معدوم گشت. (از ایران باستان ج 3 ص 2143)

لغت نامه دهخدا

تبریان

(تَ بَ)

دهی از دهستان چری بخش و حومه شهرستان قوچان که در چهل و هفت هزارگزی باختر قوچان و چهار هزارگزی باختر راه مالرو عمومی شیرغان به خرق واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 476 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات است. شغل مردم آن سامان زراعت است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

حذریاء

(حِ)

پشتۀ زمین سخت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اسریاء

(اَ)

جمع واژۀ سری ّ. مهتران. جوانمردان. اسخیاء

لغت نامه دهخدا

احریاء

(اَ)

جمع واژۀ حری ّ

لغت نامه دهخدا

اکریاء

(اَ)

جمع واژۀ مکاری. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اجریاء

(اَ)

جمع واژۀ جری ٔ و جری ّ

لغت نامه دهخدا

غبیراء

(غُ بَ)

رجوع به غبیرا شود

لغت نامه دهخدا

کاریان

یکی از قلاع مشهورۀ فارس بوده که بر فراز کوهی واقع گردیده و آتشکده ای در آنجا معظم و معتبر ساخته بوده اند و آتش از آنجا به اطراف میبرده اند وقتی عمرو لیث صفار قصد تسخیر آن قلعه کرد و میسر نگردید و از آن در گذشت. (انجمن آرا) (آنندراج). شهری در ایالت فارس است که در نیمۀ راه بین بندر سیراف و دارابجرد بوده است و در آنجا امروزهم آثار ویرانۀ معبد قدیمی پدیدار است. ظاهراً آتش مقدس آنجا را بوسیلۀ یک منبع نفتی افروخته نگاه میداشته اند بموجب روایت مسعودی این معبد را آذرجوی میخوانده اند یعنی نهر آتش و مسلماً این همان آتشکده است که در تاریخ بیرونی به نام آذرخوره مذکور است. (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی، تألیف محمد معین ص 221). و رجوع به ص 222، 224، 227، 242 از کتاب مذکور شود. شهرکی است به ناحیت پارس از داراگرد، اندر حصاری است صعب و محکم و اندر وی آتشکده ای است که آن را بزرگ دارند. (حدود العالم در ذکر ناحیت پارس). قریه ای است شش فرسنگ و نیمی میانۀ شمال و مغرب بیدشهر (فارسنامه) و هرم و کاریان از این اعمال است [کارزین. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 135). به کارزین قلعه ای محکم است و از رودزکان آب بدانجا برده اند و هرم و کاریان و مواضع بسیار از توابع صحرای این عمل است. (نزهه القلوب، چ گای لیسترانج، المقاله الثالثه ص 118). و رجوع به یشتهاتفسیر استاد پورداود ج 1 ص 513 و ج 2 ص 240 و 312 و خرده و اوستا ص 130 و سبک شناسی ج 1 ص 32 و 41 شود

لغت نامه دهخدا

باریاء

حصیر بافته، حصیر، بوریا، (آنندراج)، آنچه از گیاه بافند برای گستردن، حصیری که از نی بافته باشند، بوریا و حصیر بافته، (ناظم الاطباء)، معرب بوریا، رجوع به باری و المعرب جوالیقی ص 46 س 31 شود

لغت نامه دهخدا

کبراء

(کُ بَ)

جمع واژۀ کبیر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). بزرگان. (آنندراج) (غیاث اللغات) : و وی از محتشمان اهل تصوف بود (سهل بن عبداﷲ تستری) و کبرای ایشان. (کشف المحجوب). ارواح طیبۀ مشایخ طریقت و کبراء حقیقت قدس اﷲ ارواحهم. (انیس الطالبین ج 2 ص 3 نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف). حواشی اسوار به افراد امراء و آحاد کبراء لشکر سپرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 256). و رجوع به کبیر شود

جَمعِ واژۀ کبیر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). بزرگان. (آنندراج) (غیاث اللغات) : و وی از محتشمان اهل تصوف بود (سهل بن عبداﷲ تستری) و کبرای ایشان. (کشف المحجوب). ارواح طیبۀ مشایخ طریقت و کبراء حقیقت قدس اﷲ ارواحهم. (انیس الطالبین ج 2 ص 3 نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف). حواشی اسوار به افراد امراء و آحاد کبراء لشکر سپرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 256). و رجوع به کبیر شود

لغت نامه دهخدا

غبریال

(غَ)

نقولا و یعقوب. او راست: کتاب الجاث المجتهدین فی الخلاف بین النصاری و المسلمین. (معجم المطبوعات ج 2 چ مصر 1912 میلادی ص 1406)
جرجس. او راست: ترجمه حیاه الاب تکلاهیمانوت. (معجم المطبوعات ج 2 چ مصر 1912م. ص 1406)

لغت نامه دهخدا

کبریتی

(کِ)

منسوب به کبریت وگوگرد. (ناظم الاطباء) ، نام رنگ زرد مانند کبریت. (آنندراج). هر چیز که برنگ گوگرد باشد. (ناظم الاطباء). گوگردی. (دزی ج 2 ص 438) :
نور خورشید جمالش چشم می دوزد مرا
جامۀ کبریتیش چون شمع می سوزد مرا.
میرزاطاهر وحید (از آنندراج).
، که همچون چوبهای کبریت مخطط باشد (پارچه). میل میل. دارای راههای برجسته (پارچه). که برجستگیهای موازی دارد (پارچه، خاصه مخمل).
- آبهای کبریتی، آبهای گوگردی. (یادداشت مؤلف). رجوع به آبهای گوگردی شود

لغت نامه دهخدا

کبریائی

(کِ)

منسوب به کبریاءبمعنی عظمت خداوند. عظمت خداوندی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ابریاء

(اَ)

جمع واژۀ بری ٔ

لغت نامه دهخدا

ابرٔاء

(اَ رِ)

جمع واژۀ بری ٔ

لغت نامه دهخدا

کرویاء

زیره سیاه

فرهنگ لغت هوشیار

کثیراء

سریانی تازی گشته کتیرا بنگرید به کتیرا

فرهنگ لغت هوشیار

کبیداء

کبیداه: میانه آسمان

فرهنگ لغت هوشیار

کابیاء

لاتینی تازی گشته خوکچه هندی از جانوران

فرهنگ لغت هوشیار

غبیراء

سنجد از گیاهان، می گاورس، چوبدانه، بارانک (گویش گرگان) از گیاهان پستنک، گیاهی است از تیره فرفیون که از عصاره آن ماده رنگینی جهت رنگ کردن پارچه ها به دست می آید و چون این ماده در برابر نور خورشید تغییر رنگ می دهد به نام تورنسل نیز معروف است نیل گیاه تورنسل. توضیح این تورنسل را با ماده ای که در شیمی به عنوان معرف رنگین به کار می برند نباید اشتباه کرد زیرا ماده اخیر را از یک نوع لیکن به نام روسلاتنکتوریا به دست می آورند، سنجد، شراب گاورس آب ارزن که مست می کند. یا غبیراء بری. تیس، یکی از گونه های درخت پستنک که شباهت کاملی بدرخت تیس دارد و در تداول اهالی گرگان و نور به نام بارانک خوانده می شود و در رامسر و شهسوار آن را گارن می نامند

فرهنگ لغت هوشیار

باریاء

حصیر، بوریاء، دوخبافت (دوخ علفی است بلند که از آن حصیر بافند) زیغ پلاچ

فرهنگ لغت هوشیار