معنی کافوربویه - جستجوی لغت در جدول جو

کافوربویه

لغت نامه دهخدا

کافوربیزنده، کافوربار، کنایه از بارندۀ برف، برای مثال هوا کافوربیزی می نماید / هوای ما اگرسرد است شاید (نظامی۲ - ۲۷۸)

آلوده به بوی کافور، بوی کافور دهنده، کافوربو:
سوسن کافوربوی، گلبن گوهرفروش
ز می اردی بهشت کرده بهشت برین،
منوچهری،
اکنون میان ابر و میان سمن ستان
کافوربوی باد بهاری بود سفیر،
منوچهری،
گل کافوربوی مشک نسیم
چون بناگوش یار در زر و سیم،
نظامی،
رجوع به کافوربو شود

لغت نامه دهخدا

کافورموی

کنایه از سفیدموی است:
بیامد یکی پیر کافورموی
ز پس باز شدکودکی خوبروی،
اسدی

لغت نامه دهخدا

کافوربیز

(لَ / لِزَ)

کافور بیزنده، کافوربار،
- ابر کافوربیز، ابری که برف بارد

لغت نامه دهخدا

کافوریه

(ری یَ / یِ)

نوعی از اسپرغم است. (تذکرۀ ضریر انطاکی). ریحان الکافور، و نزد بعضی کافوریه اسم اقحوان است. رجوع به کافوری شود

لغت نامه دهخدا