- کارطلب
کسی که در جستجوی شغل و کار است، خواهان کارزار، کارزار طلب، جنگ جو
معنی کارطلب - جستجوی لغت در جدول جو
- کارطلب (پَ رَ / رِ)
کنایه از شجاع و بهادر. (غیاث) (آنندراج). کسی که در جستجو و تلاش کار باشد. (ناظم الاطباء). کارجو. کارخواه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شراب خواری، می خوارگی به افراط، برای مثال بس بس ای دل ز کار آب که عقل / هست از آب کار او بیزار (خاقانی - ۱۹۷)
کسی که به میل و ارادۀ خود حاضر شود کاری را بر عهده بگیرد، داوخواه. داوطلبین غلط است
کار خواه دلیر آنکه در جستجو و تلاش کار است، کار زار طلبی شجاعت بهادری
کار خواهی دلیری جنگجویی جستجوی برای کار، کار زار طلبی شجاعت بهادری
آنکه در طلب مراد و مقصود خویش است کامجوی: (این هوس پیشگان کام طلب همه دوشاب دل تو شکر لب) (ضیاء اصفهانی)، عشر طلب عیاش
دادخواه، نامزد، خواستار، پیشی جوینده در امری بر دیگران، خواستار چیزی
