معنی کارآزمودگی در فرهنگ فارسی عمید

عمل کارآزموده، کارآزموده بودن، ز تدبیر پیر کهن برمگرد / که کارآزموده بُوَد سالخورد (سعدی۱ - ۷۴)

معنی کارآزمودگی در لغت نامه دهخدا

عمل کارآزموده. رجوع به کارآزموده شود

معنی کارآزمودگی - جستجوی لغت در جدول جو

کارآزمودگی

فرهنگ فارسی عمید

کارآزمودگی(زْ / زِ دَ / دِ)

لغت نامه دهخدا

کارناآزمودگی

بی تجربه بودن در کار

فرهنگ فارسی عمید

کارآزموده

کاردیده، تجربه دیده

فرهنگ فارسی عمید

کارناآزمودگی

(زْ / زِ دَ / دِ)

غراره. (منتهی الارب). عدم تجربه و عدم وقوف. (ناظم الاطباء). بی تجربگی در کار

لغت نامه دهخدا

کارآزموده

(یِ تَ / تِ)

مجرب. کاردیده. تجربه دیده. صاحب تجربه. کارآزمود. کارآزمای:
برفتند کارآزموده سوار
پس پشت ایرانیان چل هزار.
فردوسی.
یکی انجمن ساخت (افراسیاب) از بخردان
هشیوار و کارآزموده ردان.
فردوسی.
شمردند بر میمنه سه هزار
زره دار و کارآزموده سوار.
فردوسی.
تنی چند از مردان واقعه دیده و کارآزموده بفرستادند. (گلستان).
ز تدبیر پیر کهن برمگرد
که کارآزموده بود سالخورد.
سعدی (بوستان)

لغت نامه دهخدا

ناآزمودگی

(زِ / زْ دَ / دِ)

مقابل آزمودگی. ناآزموده کاری. ناشیگری. ناپختگی. غرّه. غمری. غرارت. بی تجربگی: الغراره. غافل شدن و ناآزمودگی. (دهّار)

لغت نامه دهخدا

کارآمدگی

(مَ دَ / دِ)

عمل کارآمد: من (معتصم) او را (افشین) هیچ اجابت نمیکردم از شایستگی و کارآمدگی بودلف. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 170).
- به کارآمدگی، مهارت و ورزیدگی و کاردانی: من نیز آنچه دانستم از شهامت و به کار آمدگی تو باز نمودم. (ایضاً ص 69). و چون نصر گذشته شد از شایستگی و بکارآمدگی این مرد محمود شغل همه صنایع غزنی بدو مفوض کرد. (ایضاً ص 124)

لغت نامه دهخدا

کارآزمود

(دَ / دِ)

مخفف کارآزموده. تجربه دیده. از کار درآمده. مجرب. کارآزمای:
بجوئیم رخشت بیاریم زود
ایا پرهنرمرد کارآزمود.
فردوسی.
و رجوع به کارآزموده شود

لغت نامه دهخدا