معنی پنددهی - جستجوی لغت در جدول جو

درتاج المصادر بیهقی در معنی کلمه حجلان گوید: برجستن مرغ و پندی و شتر پی کرده در رفتن - انتهی. ظاهراً پندی زاغ و کلاغ باشد یا صورتی از پند بمعنی غلیواژ

لغت نامه دهخدا

پناهی

(پَ)

مولانا پناهی، درتذکرۀ مجمعالخواص آمده است: او از همدان و فرزند مرد آن ولایت خواجه میرم بیک کلانتر است. الحق خانوادۀ خوبی هستند و ارباب فهم و اصحاب طبع را رعایت میکردند و شعرا اغلب در مجالس ایشان میبودند. مولانا لسانی علیه الرحمه میگفته که شراب خواجه میرم از آب دیگر اکابر و اشراف حلالتر است. با مولانا پناهی سالها مصاحب بودیم: (و او راست:)
داغ جنون که بر سر سودائی من است
مجنون عشقم این گل رسوائی من است.
ای وای بر آن کشته که فردای قیامت
بسمل شدۀ تیغ جفای تو نباشد.
دو شیوه هست خوبان را که جانسوز است و عاشق کش
در اول آن رمیدنها در آخر آرمیدنها.
محنت زده های کوچۀ رسوائی
خونین جگران گوشۀ تنهائی
حاصل ز غم عشق نکردند بجز
بدنامی ورسوائی و بی پروائی
یکی از شعرای عثمانی است از اهالی روم ایلی در قرن دهم هجری. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

پناده

(پَدِهْ)

مخفف پناه ده. از بخش های گرگان است که پیشتر قان یوخمز نامیده میشد. (از لغات فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

پندره

(پِ رَ / رِ)

احمق و بی وقوف. (آنندراج). ظاهراً مجعول است

لغت نامه دهخدا

بندهی

(بَ دِ)

پنج دیه. فنج دیه. در نواحی مروالرود خراسان که نسبت است به پنج دیه از اعمال مروالرود خراسان. (یادداشت بخط مؤلف)