معنی پرپول در لغت نامه دهخدا

غنی. ثروتمند. صاحب نفوذ بسیار

معنی پرپول - جستجوی لغت در جدول جو

پرپول

لغت نامه دهخدا

پرپول

فرهنگ لغت هوشیار

پرهول

بسیار ترس آور، مهیب، سهمناک

فرهنگ فارسی عمید

پرغول

(پَ)

گندم و جو نیم کوفته و خردشده. (برهان). گندم و جو پخته و خشک کرده و سپس نیم کوفته. بلغور. جریش، جرش، پرغول کرد و منه الجریش، آشی که از پرغول پزند، حلوائی هم هست که آنرا افروشه خوانند. (برهان). خبیص

لغت نامه دهخدا

پرهول

(پُ هََ / هُو)

مهیب. سخت سهمناک. سخت ترس آور:
میان دو کوه است پرهول جای
نپرد بر آن آسمانش همای.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

خرپول

(خَ)

صاحب پول بسیار. (یادداشت بخط مؤلف). صاحب مکنت بسیار. آنکه پول زیاد فراهم آورده است و استفادۀ شایان از آن نتواند کرد

لغت نامه دهخدا

پرپوز

(پَ)

گرداگرد کلاه و دهان انسان و حیوانات چرنده را گویند و منقار مرغان از طرف بیرون. (تتمۀ برهان قاطع). پتفوز. (شعوری بنقل شرف نامه). پوز. پوزه