معنی پرسیاوش - جستجوی لغت در جدول جو

پرسیاوش

لغت نامه دهخدا

پرسیا

(دخترانه)

پرشیا

فرهنگ نامهای ایرانی

پرینوش

(دخترانه)

دارای نامی زیبا

فرهنگ نامهای ایرانی

پریوش

(دخترانه)

پری روی، فرشته روی، زیبا چون پری

فرهنگ نامهای ایرانی

سیاوش

(پسرانه)

دارنده اسب سیاه، فرزند کیکاووس پادشاه ایران و پدر کیخسرو پادشاه کیانی که ناجوانمردانه و بی گناه به قتل رسید، از شخصیتهای شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

پرکاوش

بریدن شاخه های زیادی درخت، پیراستن درخت

فرهنگ فارسی عمید

پریدوش

پریشب، شب پیش از دیشب، دو شب پیش، شب گذشته، پرندوش، پردوش، پرند، پرندوار

فرهنگ فارسی عمید

پرسیان

گیاهی فاقد شکوفه و گل که در حوالی کوفه می روید، عشقه، برسیان، سیان، پرشیان

فرهنگ فارسی عمید

برساوش

صورتی فلکی در نیمکرۀ شمالی آسمان که به شکل مردی با شمشیری در یک دست و یک سر در دست دیگر مجسم می شود

فرهنگ فارسی عمید

پریوش

مانند پری، پری وار، پری روی، پری پیکر

فرهنگ فارسی عمید

پرستاروش

پرستارمانند مانند پرستار مانند غلام و برده

فرهنگ فارسی عمید

پر سیاوش

پر سیاوشان، گیاهی پایا با ساقه های باریک و تیره رنگ و برگ های ریز که در جاهای مرطوب و سایه دار می روید، برگ هایش دارای اسید گالیک و اسید تانیک و ماده ای تلخ مزه است و مصرف دارویی دارد، سیاوشان

فرهنگ فارسی عمید

برساوش

(بَ)

برساووش. برشاوش نام صورتی از صور فلکیه از ناحیۀ شمالی و نام دیگر آن حامل رأس الغول است و آنرا بر مثال مردی توهم کرده اند بر پای چپ ایستاده و پای راست برداشته و دست راست بر سر نهاده و بدست چپ سری گرفته مکروه و زشت آنرا رأس الغول خوانند و آن بیست و شش ستاره است و خارج صورت سه ستاره است و در صورت برساوش کوکبی است روشن از قدر دوم و آنرا رأس الغول نامند. (جهان دانش) ، زیور بینی است که بممالک مشرقی زنان استعمال نمایند. (آنندراج) ، عروس. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دریاوش

(دَرْ وَ)

دریافش. دریاکردار. همانند دریا. بحرسان.
- دست دریاوش، کف بخشنده و کریم: امیر ارغون در راه دست دریاوش چون یاران نیسان گشاده گردانید. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

پریوش

(پَ وَ)

مانند پری. پری وار. چون پری:
گاه به الحان ثناسرای تو باشم
گاه غزل گوی بر بتان پریوش.
سوزنی.
عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم.
حافظ.
دانم که بگذرد ز سرجرم من که او
گرچه پریوش است ولیکن فرشته خوست.
حافظ

لغت نامه دهخدا

سیاوش

(وَ / وُ)

سیاوخش. (برهان) :
بگنجی که بد جامۀ نابرید
فرستاد پیش سیاوش کلید.
فردوسی.
بر آنم که پور سیاوش تویی
ز تخم کیانی و باهش تویی.
فردوسی.
سیاوش مرا همچو فرزند بود
که با فر و با برز و اورند بود.
فردوسی.
آن خون سیاوش از خم جم
چون تیغ فراسیاب درده.
خاقانی.
مدت عمر ار نداد کام سیاوش
دولت کاوس کامکار بماند.
خاقانی.
خوانده باشی ز درس غمزدگان
که سیاوش چه دید از ددگان.
نظامی.
رجوع به سیاوخش شود

لغت نامه دهخدا

پرسلاو

(پِ رِ)

شهری به روسیه نزدیک پلتاوا به ساحل دنیپر

لغت نامه دهخدا

پرسیاه

(پَ)

چای پرسیاه، رجوع به پر شود

لغت نامه دهخدا

پرشاوش

(پِ)

پرساؤش، شکلی است بر آسمان بطرف شمال منطقه مرکب از بیست و شش کوکب وآنرا حامل رأس الغول نیز گویند. از شرح چغمینی فارسی و شرح تذکرۀ نصیرالدین طوسی و غیره. (غیاث اللغات). رجوع به برساوس شود

لغت نامه دهخدا

سیاوش

(وَ)

پرنده ای که آنرا سرخاب گویند. (برهان). نوعی از مرغان. (فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

پریدوش

(پَ)

شب پیش از دوش. پریشب. این لفظ قیاساً باید چنین باشد. مرکب از دو جزء پری و دوش اما در فرهنگها پرندوش است و پریدوش دیده نشده است. مرحوم ادیب پیشاوری راست:
پریدوش چون جنبش چرخ سنج
بود پنجمین نوبت از هفت و پنج

لغت نامه دهخدا

پرکاوش

(پَ / پِ وِ)

بریدن شاخهای زیادتی است از درخت انگور و درختان دیگر. (برهان). بریدن و پیراستن شاخهای زیاده. (رشیدی)

لغت نامه دهخدا

پور سیاوش

(رِ وَ)

مراد کیخسرو است:
چو پور سیاوش شنیدش پیام
منم پیش رو، گفت بهرام نام.
فردوسی.
رجوع به پور سیاوخش و کیخسرو شود

لغت نامه دهخدا