پراغه، (قاموس الاعلام)، اصل آن در زبان چک پراها پایتخت چکواسلواکی و بوهم است بر ساحل ملداو و 850000 تن سکنه و دانشگاهی معروف دارد و آرشوک نشین است، پراگ شهری صنعتی است، از آثار مهم آن پلی زیبا بر رود ملداو و قصر سلطنتی و کلیسای سن ویت است
پراغه، (قاموس الاعلام)، اصل آن در زبان چِک پراها پایتخت چکواسلواکی و بوهم است بر ساحل ملداو و 850000 تن سکنه و دانشگاهی معروف دارد و آرشوک نشین است، پراگ شهری صنعتی است، از آثار مهم آن پلی زیبا بر رود ملداو و قصر سلطنتی و کلیسای سن ویت است
پرنده، آنچه بپرد، برای مثال رها نیست از مرگ پرّان عقاب / چه در بیشه شیر و چه ماهی در آب (فردوسی - ۸/۱۰۷)، در حال پریدن پسوند متصل به واژه به معنای پراننده مثلاً سنگ پران، کبوتر پران، مگس پران
پرنده، آنچه بپرد، برای مِثال رها نیست از مرگ پرّان عقاب / چه در بیشه شیر و چه ماهی در آب (فردوسی - ۸/۱۰۷)، در حال پریدن پسوند متصل به واژه به معنای پراننده مثلاً سنگ پران، کبوتر پران، مگس پران
هر چیز که پرد. در حال پریدن. پرنده: چنان دید گودرز یک شب بخواب که ابری برآمد از ایران پرآب بر آن ابر پرّان خجسته سروش بگودرز گفتا که بگشای گوش. فردوسی. ز شاهین و از باز و پرّان عقاب ز شیر و پلنگ و نهنگ اندر آب همه برگزیدند فرمان اوی چو خورشید روشن شدی جان اوی. فردوسی. پی پشه تا پرّ پرّان عقاب بخشکی چو پیل و نهنگ اندر آب ز پیمان و فرمان او نگذرد دم خویش بی رای او [خدا] نشمرد. فردوسی. رها نیست از مرگ پرّان عقاب چه در بیشه شیر و چه ماهی در آب. فردوسی. دگر ره برانگیخت گلگون ز جای شد آن باره زیرش چو پرّان همای. فردوسی. نهان شدبگرد اندرون آفتاب پر از خاک شد چشم پرّان عقاب. فردوسی. فرود آرد از ابر پرّان عقاب نتابد بتندی برو آفتاب. فردوسی. برینسان بیامد بنزدیک مرو نپرّد بدانگونه پران تذرو. فردوسی. برانگیخت آن بارکش را ز جای تو گفتی شد آن اسب پرّان همای. فردوسی. زبازوش پیکان چو پرّان شدی همه در دل سنگ و سندان شدی. فردوسی. کنون گر تو پرّان شوی چون عقاب وگر برتر آری سر از آفتاب نبینی همی شاه را جز به روم که اکنون کهن شدبدان مرز و بوم. فردوسی. بباغ اندرون مرغ پرّان ز جای نشیند بر آن شاخ کآیدش رای. اسدی. رسن در گردن یوزان طمع کرد طمع بسته ست پای باز پرّان. ناصرخسرو. و هندوان [اسپ را] تخت پرّان خوانده اند. (نوروزنامه). پرّان خدنگ او به گه حرب و گاه صید از خون چنان شود که ندانی ز چندنش. سوزنی. تیرها پرّان کمان پنهان و غیب بر جوانی میرسد صد تیر شیب. مولوی. ، نامۀ پرّان (؟) : از در سیّد [پیغامبر] سوی گبران رسید نامۀ پرّان و برید روان. خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 347)
هر چیز که پرد. در حال پریدن. پرنده: چنان دید گودرز یک شب بخواب که ابری برآمد از ایران پرآب بر آن ابر پرّان خجسته سروش بگودرز گفتا که بگشای گوش. فردوسی. ز شاهین و از باز و پرّان عقاب ز شیر و پلنگ و نهنگ اندر آب همه برگزیدند فرمان اوی چو خورشید روشن شدی جان اوی. فردوسی. پی پشه تا پرّ پرّان عقاب بخشکی چو پیل و نهنگ اندر آب ز پیمان و فرمان او نگذرد دم خویش بی رای او [خدا] نشمرد. فردوسی. رها نیست از مرگ پرّان عقاب چه در بیشه شیر و چه ماهی در آب. فردوسی. دگر ره برانگیخت گلگون ز جای شد آن باره زیرش چو پرّان همای. فردوسی. نهان شدبگرد اندرون آفتاب پر از خاک شد چشم پرّان عقاب. فردوسی. فرود آرد از ابر پرّان عقاب نتابد بتندی برو آفتاب. فردوسی. برینسان بیامد بنزدیک مرو نپرّد بدانگونه پران تذرو. فردوسی. برانگیخت آن بارکش را ز جای تو گفتی شد آن اسب پرّان همای. فردوسی. زبازوش پیکان چو پرّان شدی همه در دل سنگ و سندان شدی. فردوسی. کنون گر تو پرّان شوی چون عقاب وگر برتر آری سر از آفتاب نبینی همی شاه را جز به روم که اکنون کهن شدبدان مرز و بوم. فردوسی. بباغ اندرون مرغ پرّان ز جای نشیند بر آن شاخ کآیدش رای. اسدی. رسن در گردن یوزان طمع کرد طمع بسته ست پای باز پرّان. ناصرخسرو. و هندوان [اسپ را] تخت پرّان خوانده اند. (نوروزنامه). پرّان خدنگ او به گه حرب و گاه صید از خون چنان شود که ندانی ز چندنش. سوزنی. تیرها پرّان کمان پنهان و غیب بر جوانی میرسد صد تیر شیب. مولوی. ، نامۀ پرّان (؟) : از درِ سیّد [پیغامبر] سوی گبران رسید نامۀ پرّان و بَریدِ روان. خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 347)
کاسۀ آبخوری، (لغت محلی شوشتر)، قوچ و گوسفند جنگی، (لغت محلی شوشتر)، رشتۀ سوزن، (لغت محلی شوشتر)، بلغت زندو پازند راه یا صراط، (لغت محلی شوشتر)، و رجوع به راک در همین لغت نامه شود، بهندی موسیقی و سرود، (لغت محلی شوشتر)، بزبان مردم هند نوعی سرود و لحن، (ناظم الاطباء)، مخفف رایگان که بی مزد و اجرت و مفت کار گرفتن باشد، (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی متعلق به کتاب خانه مؤلف)
کاسۀ آبخوری، (لغت محلی شوشتر)، قوچ و گوسفند جنگی، (لغت محلی شوشتر)، رشتۀ سوزن، (لغت محلی شوشتر)، بلغت زندو پازند راه یا صراط، (لغت محلی شوشتر)، و رجوع به راک در همین لغت نامه شود، بهندی موسیقی و سرود، (لغت محلی شوشتر)، بزبان مردم هند نوعی سرود و لحن، (ناظم الاطباء)، مخفف رایگان که بی مزد و اجرت و مفت کار گرفتن باشد، (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی متعلق به کتاب خانه مؤلف)
پاشیده پاچیده پریشان پخش بشولیده پشولیده پرت وپلا متفرق متشتت، تلف شده صرف شده، گوناگون متفرق، بیگانه غریب مقابل خویش، شیفته شوریده مجذوب، بیشعور کم عقل، بی بندوبار لاابالی بی حفاظ، مشهور، حق ناشناس پست، مطالب جدا و تاء لیف ناشده. یا بخت پراگنده. بخت بد. یا پراگنده بودن، پهن بودن گسترده بودن
پاشیده پاچیده پریشان پخش بشولیده پشولیده پرت وپلا متفرق متشتت، تلف شده صرف شده، گوناگون متفرق، بیگانه غریب مقابل خویش، شیفته شوریده مجذوب، بیشعور کم عقل، بی بندوبار لاابالی بی حفاظ، مشهور، حق ناشناس پست، مطالب جدا و تاء لیف ناشده. یا بخت پراگنده. بخت بد. یا پراگنده بودن، پهن بودن گسترده بودن
پس فردا، دو روز بعددر بعضی مناطق به سه روز بعد گفته شود، پرواز، فراری دادن، پراکندن، به هوا دادن، روستایی در دوانگه ی هزارجریب واقع در منطقه ی شهرستان ساری.، هر نوبت ازخواب کرم ابریشم، این همه، به این زیادی، نام روستایی در دودانگه ی ساری
پس فردا، دو روز بعددر بعضی مناطق به سه روز بعد گفته شود، پرواز، فراری دادن، پراکندن، به هوا دادن، روستایی در دوانگه ی هزارجریب واقع در منطقه ی شهرستان ساری.، هر نوبت ازخواب کرم ابریشم، این همه، به این زیادی، نام روستایی در دودانگه ی ساری
