معنی پاکزن - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

زن پاک، زن پاک دامن، زن عفیف

بز کوهی، در علم زیست شناسی حیوانی علف خوار شبیه آهو با شاخ های بلند و ریش دراز که برای گوشتش شکار می شود، پاژن

(زَ)

اسیر، خدمتکار. (از فرهنگ شعوری)

میوه خوردنی شبیه به زیتون که درخت آنرا پاکانیه گویند و آن درختی بزرگ است از فصیلۀ ژوکلانداسه که در نقاط خنک و مرطوب مشرق اتازونی روید

(زَ)

رنگ. بز کوهی. (برهان). وعل فارسی. ایّل. تیس جبلی. بزل (مولّد پازهر حیوانی)

اسیر و خدمت

زن پاک زن پاکدامن عفیفه کریمه محصنه طاهره

بز نر کوهی رنگ وعل فارسی

اسیر، خدمتکار

((زَ))

بز نر کوهی

آردی که بر روی سینی ریزند تا خمیر به سینی نچسبد، بسیار نرم

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما