Q: معنی ویر در فرهنگ فارسی معین

هوش، فهم، یاد، ذهن

Q: معنی ویر در فرهنگ فارسی عمید

حافظه، بپرسید نامش ز فرخ هجیر / بگفتا که نامش ندارم ز ویر (فردوسی - ۲/۱۶۱) ، فهم، ادراک، هوش، یکی تیزویری ست و بسیار دان / کز او نیست احوال گیتی نهان (لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۸۸) ، بهره، نه گهواره دیدم نه پستان نه شیر / نه از هیچ خوشی مرا بود ویر (فردوسی - ۱/۲۲۹ حاشیه) ، ویل، وای، ناله، فریاد

Q: معنی ویر در لغت نامه دهخدا

دهی است جزء دهستان سلطانیۀ بخش مرکزی شهرستان زنجان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

Q: معنی ویر در لغت نامه دهخدا

نام دهی است از مضافات اردبیل، (برهان)، در رشیدی آمده:دهی است از مضافات اصفهان، غزالی گوید:، دل ز من بردند و دارندش به دام زلف بند، لاله رخساران ویر و سروقدان هرند، و همین صحیح است، یاقوت گوید: ویر به کسر اوّل و سکون دوم و راء، قریه ای است به اصفهان و بدان منسوب است احمد بن محمد بن ابی عمرو بن ابی بکر ویری، (حاشیۀ برهان قاطع از معجم البلدان)

Q: معنی ویر در فرهنگ فارسی معین

میل و هوس شدید به چیزی

Q: معنی ویر در فرهنگ فارسی معین

هوش، فهم، یاد، ذهن

Q: معنی ویر در فرهنگ واژه مترادف متضاد

فریاد، ناله، ادراک، استنباط، درک، فهم، هوش، به خاطرسپاری، حافظه، یادگیری، میل، ویار، هوس

Q: معنی ویر در فرهنگ گویش مازندرانی

خوی و عادت، اطوار، کار شگفت انگیز

ویر

فرهنگ فارسی عمید

ویر

لغت نامه دهخدا

ویر

لغت نامه دهخدا

ویر

لغت نامه دهخدا

ویر

فرهنگ فارسی معین

ویر

فرهنگ فارسی معین

ویر

فرهنگ فارسی معین

ویر

فرهنگ واژه فارسی سره

ویر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ویر

فرهنگ گویش مازندرانی

ویرا

(پسرانه)

شجاع (نگارش کردی: ورا)

فرهنگ نامهای ایرانی

آویر

(پسرانه)

آتش

فرهنگ نامهای ایرانی

ویراب

(پسرانه)

از نامهای امروزی زرتشتیان

فرهنگ نامهای ایرانی

ویرو

(دخترانه)

نام پهلوان و سپهداری در منظومه ویس و رامین

فرهنگ نامهای ایرانی

دویر

دبیر، آنکه در دبیرستان شاگردان را درس بدهد، نویسنده، منشی

فرهنگ فارسی عمید

لویر

پیش آمدگی زمین در کنارۀ گودال، پشته، تپه

فرهنگ فارسی عمید

غویر

(غُ وَ)

مصغر غار یعنی سمج خرد و کوچک. (ناظم الاطباء). مصغر غار. ’زباء’ گفته است: عسی الغویر ابؤساً. رجوع به منتهی الارب و معجم البلدان و غار و غویر (اخ، نام جایی بر فرات) شود، مصغر غور بمعنی زمین نشیب. (از معجم البلدان). رجوع به غور شود

مصغر غار یعنی سمج خرد و کوچک. (ناظم الاطباء). مصغر غار. ’زباء’ گفته است: عسی الغویر ابؤساً. رجوع به منتهی الارب و معجم البلدان و غار و غویر (اِخ، نام جایی بر فرات) شود، مصغر غَور بمعنی زمین نشیب. (از معجم البلدان). رجوع به غَور شود

لغت نامه دهخدا

غویر

(غُوَ)

نام جایی است در شعر هذیل، به عین مهمله نیز گفته اند. عبدمناف بن ربع هذلی گوید:
اءلا اءبلغ بنی ظفر رسولاً
و ریب الدهر یحدث کل حین
اءحقاً اءنکم لما قتلتم
ندامای الکرام هجرتمونی ؟
فان لدی التناضب من غویر
اءباعمرو یخر علی الجبین.
(از معجم البلدان)

نام جایی است در شعر هذیل، به عین مهمله نیز گفته اند. عبدمناف بن ربع هذلی گوید:
اءَلا اءَبلغ بنی ظفر رسولاً
و ریب الدهر یحدث کل حین
اءَحقاً اءَنکم لما قتلتم
ندامای الکرام هجرتمونی ؟
فان لدی التناضب من غویر
اءَباعمرو یخر علی الجبین.
(از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

خویر

(خَ)

قریه ای است به یزد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

غویر

(غُ وَ)

نام جایی است بر فرات. (از معجم البلدان). از این است مثل: عسی الغویر ابؤساً، یعنی غویر بلای جانکاه گشت. در حق چیزی گویند که از آن بدی و سختی متصور گردد. (منتهی الارب) (آنندراج). یاقوت از قول ابی علی وشانی آرد: کأنه قال: عسی الغویر مهلکاً، یعنی شاید غویرهلاک کننده است. و ابؤساً حال است. و غویر وادیی است. و ابن خشاب گوید: غویر مصغر غار، و ابؤس جمع بأس است، و معنی آن است که ’زباء’ پناهگاهی داشت و هنگام خطر بدان پناهنده میشد. چون در داستان ’قصیر’ بدانجا رفت ترسید و گفت: عسی الغویر ابؤسا، یعنی شاید این غار کوچک مهلک باشد. اما در این عبارت شذوذ است، زیرا خبر ’عسی’ اسم آمده، و می بایست گفته شود: عسی الغویر أن یهلک، یا نظیر آن، لیکن وی (زباء) در مورد مثل گفته است و مثل غالباً در اصل خود میماند. (ازمعجم البلدان). رجوع به العقد الفرید ج 3 ص 59 شود

نام جایی است بر فرات. (از معجم البلدان). از این است مثل: عسی الغویر ابؤساً، یعنی غویر بلای جانکاه گشت. در حق چیزی گویند که از آن بدی و سختی متصور گردد. (منتهی الارب) (آنندراج). یاقوت از قول ابی علی وشانی آرد: کأنه قال: عسی الغویر مهلکاً، یعنی شاید غویرهلاک کننده است. و ابؤساً حال است. و غویر وادیی است. و ابن خشاب گوید: غویر مصغر غار، و اَبؤُس جمع بأس است، و معنی آن است که ’زباء’ پناهگاهی داشت و هنگام خطر بدان پناهنده میشد. چون در داستان ’قصیر’ بدانجا رفت ترسید و گفت: عسی الغویر ابؤسا، یعنی شاید این غار کوچک مهلک باشد. اما در این عبارت شذوذ است، زیرا خبر ’عسی’ اسم آمده، و می بایست گفته شود: عسی الغویر أن یهلک، یا نظیر آن، لیکن وی (زباء) در مورد مثل گفته است و مثل غالباً در اصل خود میماند. (ازمعجم البلدان). رجوع به العقد الفرید ج 3 ص 59 شود

لغت نامه دهخدا

طویر

عبدالله بیک (1866- 1915 میلادی). صاحب روایه واقعه البرامکه. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1253)

لغت نامه دهخدا

زویر

(زُ وَ)

مهتر و پایگاه قوم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سید قوم و زعیم آنان. (از اقرب الموارد).
- یوم الزویر، روزی است مر عرب را. (منتهی الارب) (آنندراج). از روزهای تازیان است. (ناظم الاطباء). روزی است از روزهای حروب عرب که مشهور است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صویر

(صُ وَ)

موضعی است از عقیق مدینه. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

هویر

(هَُ وَ / وِ زِ)

دهی است جزء دهستان ابرشیوه و پشت کوه بخش حومه شهرستان دماوند. دارای 460 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

دویر

(دُ)

نویسنده و شاعر و منشی و دویر از آن گویند که به دو هنر آراسته باشد. (از آنندراج) (از انجمن آرا). و رجوع به دوویر و دبیر شود

لغت نامه دهخدا

تویر

(تُ)

دهی از دهستان کوهستان است که در بخش کلاردشت شهرستان نوشهر واقع است و 241 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

عویر

(عُ وَ)

نام جایگاهی است در شعر خالد بن زهیر هذلی. و آن را با غین معجمه نیز خوانده اند. رجوع به معجم البلدان شود

لغت نامه دهخدا

ثویر

(ثُ وَ)

ابن ابی فاخته سعید بن علاقه، مکنی به ابی الجهم. مولی جعده هبیره. تابعی است. تابعی به کسی گفته می شود که در قرن اول هجری زندگی کرده و موفق به ملاقات با صحابه پیامبر اسلام شده است، ولی پیامبر را ندیده است. این افراد، نخستین نسل از مسلمانانی بودند که دین اسلام را از طریق صحابه آموختند و نقش کلیدی در ثبت و ضبط قرآن و سنت داشتند. اعتماد علما به این طبقه به دلیل تقوا، علم و پیروی دقیق آن ها از سنت نبوی است.

لغت نامه دهخدا

ثویر

(ثَ)

ابرق الثویر. موضعی است بدیار عرب

لغت نامه دهخدا

ثویر

(ثُ وَ)

آبی است از منزلهای تغلب بجزیره. (مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا