- وقه (قُ رَ)
فرمانبرداری کردن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج)
معنی وقه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تکمۀ کلاه یا پیراهن و مانند آن، قوقو، برای مثال بر جیب و کله نهند پس تر / آن قوقۀ لعل و گویک زر (خاقانی۱ - ۲۴۵)
جای بی مو از سر انسان
جای بی مو از سر انسان
(اَ قَ)
لغت نامه دهخدا
جماعت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، مرد دراز و مرد فرومایۀ گول. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مرد دراز و احمق و گاه میگویند: عبد اوکع، یعنی لئیم. (اقرب الموارد)
(دَ قَ)
لغت نامه دهخدا
کین زاده مولی عثمان بن محمد رومی. متوفا به سال 1013 هجری قمری او راست: ازهار الجمائل فی وصف الاوائل. (یادداشت مؤلف)
(طَ / طُو قَ / قِ)
لغت نامه دهخدا
منطقۀ فاصله میان ریشه و کونه با ساقۀ گیاه، چرخه. قواره.
- طوقۀ چاه، حلقۀ آن.
- طوقۀ یقه، زه گریبان
- طوقۀ چاه، حلقۀ آن.
- طوقۀ یقه، زه گریبان
(قو قَ / قِ)
لغت نامه دهخدا
به فتح قاف دوم به معنی قوقو است که تکمۀ کلاه و پیراهن و امثال آن باشد. (برهان) (آنندراج) :
چتر زرین چرخ یعنی مهر
افسر و قوقۀ کلاه تو باد.
؟ (از آنندراج).
رجوع به قوقو شود
چتر زرین چرخ یعنی مهر
افسر و قوقۀ کلاه تو باد.
؟ (از آنندراج).
رجوع به قوقو شود
(عُ وَ قَ)
لغت نامه دهخدا
بازدارنده از حاجت، و درنگی کننده. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بمعنی عوق است. (از اقرب الموارد). رجوع به عوق شود
(قَ)
لغت نامه دهخدا
باران سخت و درشت که دفعهً ببارد. یقال: اصابتنا بوقه. جمع واژۀ بوق. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(عَ وَ قَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است به یمامه که بنی عدی بن حنیفه در آن سکونت دارند. (از معجم البلدان). و رجوع به منتهی الارب شود
از طوقه تازی چرخه، چنبره پر گر چنبر چرخه قواره، منطقه میان ریشه و گونه با ساقه گیاه. یا طوقه چاه. حلقه چاه. یا طوقه یقه. زه گریبان
((طُ قِ))
فرهنگ فارسی معین
حلقه، حلقه فلزی چرخ دوچرخه یا موتورسیکلت که لاستیک روی آن قرار می گیرد، بخش زیرین چاه که دارای قطر و گشادی بیشتر است
