معنی سوقه
- سوقه
- مردم فرومایه، مردم بازاری، رعیت
واژههای مرتبط با سوقه
سوقه
- سوقه
- رعیت، مردم فرومایه
سوقه
- سوقه
- رعیت، مردم فرومایه
سوقه
- سوقه
- رعیت، مردم فرومایه. واحد و جمع و مذکر و مؤنث در وی یکسان است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). عوام الناس. (مفاتیح) : محفل های سوقه و اوساط مردمان و موضعها می گشت. (کلیله و دمنه).
همومها لاتنقضی ساعه
عن ملک فیها و عن سوقه.
(سندبادنامه).
، مردم بازاری. (زمخشری)
سوده
- سوده
- نام شهری در نزدیکی بغداد
سویه
- سویه
- جنبه، وجه
بوقه
- بوقه
- رگبار
دوقه
- دوقه
- از لاتینی دوشس والاگاه میرو مونث دوق
روقه
- روقه
- خوبروی، اندک، برگزیده خوبرویی زیبایی
زوقه
- زوقه
- به گونه رمن بان نگاران نگارگربان (بان سقف)
