معنی وانگهی در فرهنگ فارسی عمید

پس از آن، از آن گذشته، به علاوه

معنی وانگهی در لغت نامه دهخدا

سپس. (یادداشت مرحوم دهخدا). پس. پس از آن. بعد:، بدو گفت شیرین که دادم نخست، بده وانگهی جان من پیش تست.، فردوسی.، چرخش ز زرِّ زرد کنی وانگهی در او، دندانۀ بلورین گردش فروکنی.، منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 129).، وانگهی بر طریق معذوری، خواست از شاه شهر دستوری.، نظامی.، وانگهی ترکتاز کرد به روم، درفکند آتشی در آن بر و بوم.، نظامی.، اول اندیشه وانگهی گفتار، پای بست آمده ست پس دیوار.، سعدی.،، وآنگاه. در آنوقت:، وانگهی فرزندگانت گازری سازد ز تو، شوید و کوبد ترا در زیر کوبین زرنک.، حکیم غمناک (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی).، وآنگهی گوئی من از شاه جهان شاکر نیم، گرنه ننگ آید ازین شه رخت رو بربند هین.، منوچهری.،، بعلاوه. علاوه بر این. از این گذشته. (یادداشت مرحوم دهخدا) : وانگهی مرگ دسته جمعی بی مزه نیست. (هدایت، سایه روشن)

معنی وانگهی در فرهنگ لغت هوشیار

آنگاه، وانگه: (فلسفه درسخن میامیزید وانگهی نام آن جدل منهیدا) (خاقانی)، بعلاوه

معنی وانگهی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

ازاین گذشته، بعلاوه، وانگه

معنی وانگهی - جستجوی لغت در جدول جو

وانگهی

فرهنگ فارسی عمید

وانگهی

لغت نامه دهخدا

وانگهی

فرهنگ لغت هوشیار

وانگهی

فرهنگ واژه فارسی سره

وانگهی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

روانگی

روان بودن، جریان

فرهنگ فارسی عمید

توانگری

توانایی، زورمندی، قدرت، کنایه از مال داری

فرهنگ فارسی عمید

وانگاه

آن زمان، آن وقت، با وجود این، برای مثال افسر خاقان وانگاه سر خاک آلود / خیمۀ سلطان وانگاه فضای درویش (سعدی۳ - ۷۳۸)

فرهنگ فارسی عمید

خوانگه

(خوا / خا گَهْ)

محل خوان. سفره خانه:
همان پنج تن را بر خویش خواند
بنزدیکی خوانگه برنشاند.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

توانگی

(تُ)

دولت و ثروت و مال و ملک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

توانگری

(تُ /تَ گَ)

پهلوی ’توان کریه’. مالداری. ثروت. (حاشیۀ برهان چ معین). ثروتمندی. مالداری. (فرهنگ فارسی معین). ثروت. (زمخشری). مکنت. تمول. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). وجد. وسع. (منتهی الارب) : و عیال نابکارآینده گرد مکن که کم عیالی دوم توانگری است. (قابوسنامه).
ماه بماه می کند شاه فلک کدیوری
عالم فاقه برده را توشه دهد توانگری.
خاقانی.
خلف در دارالملک خویش متمکن بنشست و اعوان و انصار که از حضرت منصور آمده بودند از توانگری بازگردانید. (ترجمه تاریخ یمینی). اگر توانگری دهمت مشتغل شوی، از من بمانی. (گلستان). توانگری به هنر است نه بمال. (گلستان). توانگری به قناعت است نه به بضاعت. (گلستان) ، توانایی. قدرت. زورمندی. قوت. (فرهنگ فارسی معین) ، (اصطلاح تصوف) نزد صوفیه جمع صفات کمال بود با وجود قدرت بر اظهار هر صفتی. (کشاف اصطلاحات الفنون). رجوع به توان و توانگر و دیگر ترکیبهای این کلمه شود

لغت نامه دهخدا

شانگهای

شهر و بندر معروف چین (کیانگ سو) نزدیک مصب رود خانه یانگ لشه کیانگ در ساحل اقیانوس کبیر، دارای 204000 تن سکنه، مرکز مهم صنعتی (فلزسازی، مصنوعات شیمیایی و نساجی) است

لغت نامه دهخدا

روانگی

(رَ نَ / نِ)

جریان. سیلان. (از اشتینگاس) (ناظم الاطباء) : تقطیر، پیوسته روانگی بول. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لانگنی

(لانْ نِ مِ)

نام کرسی بخش در ایالت (لزر) از ولایت مند فرانسه. دارای راه آهن و 3930 تن سکنه است

لغت نامه دهخدا

گانگری

(گانگری)

ناحیه ای کوهستانی است در کشور تبت جنوبی (آسیای مرکزی) که پیش آمدگی و امتداد (قراقوروم) را تشکیل داده است. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

وامدهی

(دِ)

عمل وامده

لغت نامه دهخدا

وانگه

(گَهْ)

آنزمان، بعلاوه:
وانگه بغلی نعوذ باﷲ
مردار در آفتاب مرداد.
سعدی

لغت نامه دهخدا

وارنگی

(رَ)

اول هر چیز را که رنگ کنند رنگ است و چون در جامۀدیگر سرایت کند وارنگی است. (آنندراج) :
صفای صبحدم آیینه وارش
شفق وارنگی گلگون عذارش.
محسن تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا