- والامنش
ویژگی آنکه طبیعت عالی دارد، بلندطبع
معنی والامنش - جستجوی لغت در جدول جو
- والامنش (مَ نِ)
کسی که طبیعت وی عالی بود. (ناظم الاطباء). عالی طبع. بلندطبع. صاحب طبع بلند. بلندطبیعت:
بفرمود خسرو که بنهید خوان
بزرگان والامنش را بخوان.
فردوسی.
والامنشی که پشت در پشت آگاه
بر شاه جهان عزیز و بر صاحب شاه.
منوچهری
بفرمود خسرو که بنهید خوان
بزرگان والامنش را بخوان.
فردوسی.
والامنشی که پشت در پشت آگاه
بر شاه جهان عزیز و بر صاحب شاه.
منوچهری
- والامنش
آنکه دارای طبیعت عالی باشد بلند طبع، بلند طبیعت
- والامنش ((مَ ن))
بلندطبع
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تعداد الکترون های یک اتم یا بنیان که می توانند در واکنش های شیمیایی شرکت کنند، ظرفیت
گروهی از پستانداران دریایی
رازیانه، گیاه علفی خوشبو دارویی با برگ های ریز و گل های چتری زرد رنگ که دانه های ریز و معطر آن مصرف چاشنی غذا دارد
بادیان، رازیان، وادیان، رازنج، رازیانج، رازیام، بادتخم، برهلیا
رازیانه، گیاه علفی خوشبو دارویی با برگ های ریز و گل های چتری زرد رنگ که دانه های ریز و معطر آن مصرف چاشنی غذا دارد
بادیان، رازیان، وادیان، رازنج، رازیانج، رازیام، بادتخم، برهلیا
از ادبای معروف فرانسه، وی بسال 1776 میلادی در لیون بدنیا آمد و بسال 1847 میلادی درگذشت، وی عضویت فرهنگستان فرانسه را نیز یافته است، و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود
(نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
ریش. جراحت. (رشیدی) (برهان قاطع) (آنندراج) (جهانگیری) (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا). خستگی. (فرهنگ خطی). ولانه. (سروری از حاشیۀ برهان قاطع)
جراحت، ریش، زخم
روستایی در نوزده کیلومتری جنوب باختری شهرستان علی آبادکتول