معنی وافل - جستجوی لغت در جدول جو

وافل

لغت نامه دهخدا

وافی

(پسرانه)

به اندازه لازم و مورد نیاز، کافی، وفا کننده

فرهنگ نامهای ایرانی

واصل

کسی یا چیزی که به دیگری متصل شود، رسنده، در تصوف عارفی که از جهان و جهانیان منقطع گشته و به حقیقت رسیده است

فرهنگ فارسی عمید

وابل

ویژگی باران تند و شدید

فرهنگ فارسی عمید

وافر

بسیار، زیاد، فراوان، به طور فراوان، اورت، معتدٌ به، بی اندازه، غزیر، مفرط، موفّر، جزیل، متوافر، درغیش، موفور، عدیده، خیلی، به غایت، کثیر
در علوم ادبی در علم عروض بحری که از تکرار سه یا چهار بار مفاعلتن حاصل می شود

بِسیار، زیاد، فراوان، به طور فراوان، اُوِرت، مُعتَدٌ بِه، بی اَندازِه، غَزیر، مُفرِط، مُوَفَّر، جَزیل، مُتَوافِر، دَرغیش، مَوفور، عَدیدِه، خِیلی، بِه غایَت، کَثیر
در علوم ادبی در علم عروض بحری که از تکرار سه یا چهار بار مفاعلتن حاصل می شود

فرهنگ فارسی عمید

غافل

آنکه در امری اهمال و غفلت کند، غفلت کننده، ناآگاه، بی خبر، فراموش کار
غافل شدن: غفلت کردن، برای مثال دریغا که مشغول باطل شدیم / ز حق دور ماندیم و غافل شدیم (سعدی۱ - ۱۸۴)، بی خبر ماندن، فراموش کردن

فرهنگ فارسی عمید

وافی

به اندازۀ کافی، وفا کننده به عهد، به سر برندۀ پیمان، کسی که به عهد و پیمان خود وفا می کند، تمام و کامل

فرهنگ فارسی عمید

کافل

پذیرنده، پذیرندۀ تعهد کسی، پذرفتار، ضامن

فرهنگ فارسی عمید

قوافل

جمع واژۀ قافله، گروهی از مردم که با هم به سفر بروند یا با هم از سفر برگردند، کاروان

فرهنگ فارسی عمید

نوافل

جمع واژۀ نافله، نماز مستحبی که پس از نماز واجب خوانده می شود، عبادتی که واجب نباشد، عبادت غیر واجب، عطیه، بخشش، غنیمت

فرهنگ فارسی عمید

سافل

پایین، فرود، نشیب، پست، فرومایه، زبون

فرهنگ فارسی عمید

قافل

بازگردنده، بازگردنده از سفر

فرهنگ فارسی عمید

نوافل

(نَ فِ)

جمع واژۀ نافله. عبادات مستحب. رجوع به نافله شود: و به ایفای نذور و نوافل قیام کرد. (سندبادنامه ص 279) ، جمع واژۀ نافله، به معنی نبیره و فرزندزاده: در میهنه در منزل خواجه مؤید که از نوافل شیخ ابواسعید ابوالخیر است نزول فرموده بودند. (انیس الطالبین ص 105)

جَمعِ واژۀ نافله. عبادات مستحب. رجوع به نافله شود: و به ایفای نذور و نوافل قیام کرد. (سندبادنامه ص 279) ، جَمعِ واژۀ نافله، به معنی نبیره و فرزندزاده: در میهنه در منزل خواجه مؤید که از نوافل شیخ ابواسعید ابوالخیر است نزول فرموده بودند. (انیس الطالبین ص 105)

لغت نامه دهخدا

قوافل

(قَ فِ)

جمع واژۀ قافله. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به قافله شود.
- خیل قوافل، اسبان باریک و لاغرشده. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

حافل

پر شیر پر بسیار

معنی وافل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما