- هکع (قَمْ بَ عَ)
ناشکیبا گشتن. (منتهی الارب). جزع، خوار شدن. (اقرب الموارد) ، فروتنی نمودن. (منتهی الارب). خشوع. (از اقرب الموارد)
معنی هکع - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سکسکه، انقباض ناگهانی و غیرارادی عضلۀ دیافراگم که به صورت صداهای پی در پی از حلق خارج می شود
زغنگ، هکچه، سچک، فواق، اسکرک، سکیله، اشکوهه، هکهک
زغنگ، هکچه، سچک، فواق، اسکرک، سکیله، اشکوهه، هکهک
قارچ، گیاهی چتری شکل، بدون ریشه و برگ و گل که فقط بدنه دارد و مادۀ کلروفیل در آن وجود ندارد و غالباً در جاهای مرطوب و یا در تنۀ درختان می روید، برخی انواع آن خوردنی است، گیاهی بسیار ریز و بدون کلروفیل که روی بعضی از مواد خوراکی مانند نان پیدا می شود و برای انسان مضر است، کفک، سماروغ، چترمار، خایه دیس، رچله، خله، اکارس
(هَُ بَ)
لغت نامه دهخدا
خر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس) ، شتربچه ای که در آخر نتاج زاده باشد. (منتهی الارب). شتربچه ای که در تابستان یا آخر نتاج زاده باشد. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) (تاج العروس) : ما له هبع و لا ربع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). ج، هباع
(تَ)
لغت نامه دهخدا
مشت بر بینی کسی زدن. (منتهی الارب) (آنندراج) ، گزیدن مار و کژدم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی) (آنندراج) ، فرونشستن ماکیان جهت گشنی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) ، از درد افتادن شتر، سرزنش نمودن کسی را به کاری. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) ، به دست زدن پستان را وقت مکیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، شکستن. (اقرب الموارد) : وکع انفه، کسره. (از اقرب الموارد) (آنندراج) ، انگشت ابهام پای بر سبابه نشستن چندانکه بیخش مانند گرهی بیرون برجسته باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج)
میل داشتن سینۀ قدم به طرف انگشت خنصر. (از اقرب الموارد). و این حالت بیشتر در کنیزکانی دیده می شود که کار زیاد می کنند. (ناظم الاطباء)
میل داشتن سینۀ قدم به طرف انگشت خنصر. (از اقرب الموارد). و این حالت بیشتر در کنیزکانی دیده می شود که کار زیاد می کنند. (ناظم الاطباء)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
چسبیدن چرک بر چیزی و لازم شدن. (منتهی الارب). شوخ گرفتن بر چیزی. (تاج المصادر). چرک چفسیدن بر اندام. لکد، لکاعه. ناکس گردیدن. (منتهی الارب)
گزیدن مار و کژدم، خوردن، نوشیدن، سر زدن بره پستان مادر را در وقت شیر مکیدن. (منتهی الارب) ، سستی کردن. تأخر
گزیدن مار و کژدم، خوردن، نوشیدن، سر زدن بره پستان مادر را در وقت شیر مکیدن. (منتهی الارب) ، سستی کردن. تأخر
(لُ کَ)
لغت نامه دهخدا
ناکس. بندۀ نفس خوار، بنده، گول، اسب، آنکه متوجه گفتگو و جز آن نشود، اسب کره، خر کره، کودک خرد، ریم و چرک. (منتهی الارب)
(ذُ لَ)
لغت نامه دهخدا
بامداد کردن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، خاموش گردیدن. (منتهی الارب) ، سر فرودافکندن از اندوه یا از خشم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(اِ تِءْ)
لغت نامه دهخدا
دردمند شدن و بسیار گردیدن بانگ و فریاد آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بنالیدن بیمار. (المصادر زوزنی) دردمند شدن. (تاج المصادر بیهقی) ، به خشم شدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). خشمگین شدن. (تاج المصادر بیهقی) ، بسیار دانه گردیدن کشت. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
برداشتن شتر را بامهارش. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
برداشتن شتر را بامهارش. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(شَ کِ)
لغت نامه دهخدا
بخیل و ناکس ترشروی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، دردگین. یقال: بات شکعاً، از بسیاری درد نخوابید. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
رفتن که نمیداند کجا خواهد رفتن، سرگشته گردیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج)
مسکن گرفتن زمینی را. (منتهی الارب) (آنندراج)
مسکن گرفتن زمینی را. (منتهی الارب) (آنندراج)
(اِ بَ)
لغت نامه دهخدا
پیش آمدن کسی را بمکروه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) (اقرب الموارد). پیش آوردن کسی را چیزی که ناخوش آید. (مؤید الفضلاء).
