معنی هواداری در لغت نامه دهخدا

دوستداری و محبت ورزی. (آنندراج). پشتی. هواخواهی. مظاهرت. مساعدت. معاضدت. (یادداشت بخطمؤلف) : امیر یوسف را هواداری امیر محمد از بهر نگاهداشت دل سلطان محمود بر آن جانب کشید. (تاریخ بیهقی). از روی سلامت نیت و استقامت عزیمت و استمرار هواداری در این باب... (تاریخ بیهقی). به قدم راسخ و عزم ثابت در هواداری و حفظ و حراست کریم ایده اﷲ تعصب نمود و حق گزاری کرد. (ترجمه تاریخ یمینی).، هواداری مکن شب را چو خفاش، چو باز جرۀ خود روزرو باش.، نظامی.، نه من انگشت نمایم به هواداری رویت، که تو انگشت نمایی و خلایق نگرانت.، سعدی.، من قلب ولسانم به هواداری صحبت، اینها همه قلب اند که پیش تو لسانند.، سعدی.، در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو، به هواداری آن عارض و قامت برخاست.، حافظ.، چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت، به هواداری آن سرو خرامان بروم.، حافظ.، رسید باد صبا، غنچه در هواداری، ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن.، حافظ.، از هواداری ما و تو چو مستغنی است یار، ای رقیب این چاپلوسی و نوندی تا به کی.، کمال خجندی

معنی هواداری در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آرزومندی، جانبداری، حمایت، طرفداری، طرف گیری، علاقه مندی، هواخواهی، متضاد: مخالفت

معنی هواداری - جستجوی لغت در جدول جو

هواداری

لغت نامه دهخدا

هواداری

فرهنگ واژه مترادف متضاد

هوادار

مشتاق، عاشق، طرف دار، هواخواه

فرهنگ فارسی عمید

هوادار

هواخواه. (آنندراج). دوست. طرفدار. مساعد. معاضد. (یادداشت بخط مؤلف) :
چو هم دل بود او را هم درم بود
هوادار و هواخواهش نه کم بود.
فخرالدین اسعد.
هرکه طلبکار اوست روی نتابد به تیغ
وآنکه هوادار اوست بازنگردد به تیر.
سعدی.
هوادار نکورویان نیندیشد ز بدگویان
بیا گر روی آن داری که طعنت در قفا ماند.
سعدی.
می سوزد و همچنان هوادار
می میرد و همچنان دعاگوست.
سعدی.
از صبا هر دم مشام جان معطر می شود
آری آری طیب انفاس هواداران خوش است.
حافظ.
، عاشق. شیفته. دلداده:
مرغ دل باز هوادار کمان ابرویی است
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد.
حافظ.
زلف دل دزدش، صبا را بند بر گردن نهاد
با هواداران رهرو حیلۀ هندو ببین.
حافظ