معنی هنمه - جستجوی لغت در جدول جو

هنمه

فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از هیمه — تصویر هیمه

خار و خاشاک که به درد سوختن بخورد، هیزم، سرشاخۀ خشک درخت

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ینمه — تصویر ینمه

گیاهی با ساقۀ کوتاه، گل های زرد و برگ های زرد شبیه برگ کاسنی که برای معالجۀ جراحت به کار می رفت، منبل دارو

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از هامه — تصویر هامه

سر، سر هر چیز، سر انسان، رئیس و مهتر قوم، گروه مردم،
در علم زیست شناسی اسب،
جغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، بایقوش، مرغ حق، مرغ بهمن، چغو، کنگر، مرغ شباویز، پسک، کلک، پشک، پژ، شباویز، آکو، کوکن، کول، بوف، کوچ، کوف، بیغوش، پش، چوگک، کلیک، بوم، اشوزشت، مرغ شب آویز

سر، سر هر چیز، سر انسان، رئیس و مهتر قوم، گروه مردم،
در علم زیست شناسی اسب،
جُغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پَر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، بایقوش، مُرغ حَق، مُرغ بَهمَن، چَغو، کُنگُر، مُرغ شَباویز، پَسَک، کَلِک، پَشک، پُژ، شَباویز، آکو، کوکَن، کول، بوف، کوچ، کوف، بَیغوش، پُش، چوگَک، کَلیک، بوم، اَشوزُشت، مُرغ شَب آویز

فرهنگ فارسی عمید

(صَ نَ مَ)

ماشورۀ پر و هر قدر از آن که میان کاواک باشد. (منتهی الارب). قصبهالریش کلها. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، سختی، بلا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(رَ نَ مَ)

گیاهی است. (منتهی الارب). نباتی است نازک و یا نوعی است از درخت و یا همان رتمه است. (از معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

(کَ مَ)

زخم و جراحت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(غَ مَ)

ابن عدی بن عبدمناف بن کنانه بن جمهمه بن عدی بن ربعه. این نام مصحف عنمه به عین مهمله است و صحیح عنمه است. رجوع به الاصابه ج 3 ص 200 شود
ابن ثعلبه بن تیم الله. از اجداد عمرو بن عداء شاعر بود. (از منتهی الارب) (تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

(غَ نَ مَ)

میش. (دزی ج 2 ص 229)

لغت نامه دهخدا

(عَ نَ مَ)

یکی عنم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به عنم شود، شکاف لب مردم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). شکاف در لب انسان. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(قَ نَ مَ)

بوی بد روغن و چربش و زیت و مانند آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(قَ نِ مَ)

بوی گرفته از بوی بد روغن زیت و نحو آن. گویند:یده قنمه من الزیت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(زَ نَ مَ)

تره ای است. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). نوعی از تره. (ناظم الاطباء) ، دروش گوش گوسپند و شتر که پاره ای از گوش آن بریده، معلق گذارند و یفعل ذلک بالکرام من الابل و غیرها. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- زنمتاالاذن، دوتندی متصل نرمۀ خرک گوش. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
- زنمتاالفوق، هر دو طرف سوفار تیرو یسکن نونه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). هر طرف سوفار تیر و باین معنی به سکون نون هم آمده. (آنندراج).
- هو العبد زنمه، مانند هو العبد زلمه است، در لغات و معانی که گذشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به زلمهشود.
، زنمهالشجر، تندی که پیش از خوشه یا برگ پدید آید. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

تره ای است. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). نوعی از تره. (ناظم الاطباء) ، دروش گوش گوسپند و شتر که پاره ای از گوش آن بریده، معلق گذارند و یفعل ذلک بالکرام من الابل و غیرها. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- زنمتاالاذن، دوتندی متصل نرمۀ خرک گوش. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
- زنمتاالفوق، هر دو طرف سوفار تیرو یسکن نونه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). هر طرف سوفار تیر و باین معنی به سکون نون هم آمده. (آنندراج).
- هو العبد زنمه، مانند هو العبد زلمه است، در لغات و معانی که گذشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به زلمهشود.
، زنمهالشجر، تندی که پیش از خوشه یا برگ پدید آید. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(ظَ نَ مَ)

یک شربت از شیر که مسکه از آن نگرفته باشند

لغت نامه دهخدا

(خَ نَ مَ)

تنگی نفس وقت انداختن آب بینی و کف سینه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

(حَ نَ مَ)

بومه. (اقرب الموارد) (محیط المحیط). و در بعض نسخ قاموس نومه آمده با نون و این غلط است. جمع واژۀ حنم. (از محیط المحیط). مؤلف منتهی الارب و ناظم الاطباء و پاره ای دیگر از لغت نامه ها آنرا نومه گرفته و به خواب ترجمه کرده اند

لغت نامه دهخدا

(دِنْ نَ مَ)

زن کوتاه بالا، مورچه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(رَمَ / رَ نَ مَ)

آواز نیکو. (منتهی الارب). له رنمه حسنه، ای ترنم حسن. تقول: ’نقرته بعنمه فانطقته برنمه’. (از اقرب الموارد). رجوع به رنم شود

لغت نامه دهخدا

(صَ نِ مَ)

ناقه که بهر دو نوبت یک بار دوشیده شود. ج، صنمات. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(سَ نَ مَ)

شکوفۀ گیاه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سرشاخ. (منتهی الارب) (آنندراج). سرشاخۀ گیاه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تصویری از رنمه — تصویر رنمه

آواز نیکو، گیاهی باریک

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هیمه — تصویر هیمه

هیزم: (کافران) هیمه سقراند سگان دوزخ اند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هرمه — تصویر هرمه

مونث هرم ماده شیر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هزمه — تصویر هزمه

نشیب سرازیر، مغاک گودی

فرهنگ لغت هوشیار

زهر دار چون مار، خرفستر، خزنده هامه در فارسی سر سر هر چیز، تارک، پیشوا سردودمان، گروه گروه مردم، اسپ، چغد کوچ سرحیوان یاانسان، سرهر چیز، کاسه سر، بالای پیشانی، پیشانی، فرق سر تارک: (رهامه رهروان کنم پای همت زوجود برترآیم) (خاقانی) -7 رئیس قوم مهتر، جماعت مردم، اسب فرس، جغد بوم. هرجانوری که دارای زهرکشنده باشد مانندمار، جانورخزنده وگزنده، هرحشره کشنده مطلقا: (این نامه هفت عضومرا هفت هیکل است کایمن کند زهول سباع وشرهوام) (خاقانی)، جمع هوام

زهر دار چون مار، خرفستر، خزنده هامه در فارسی سر سر هر چیز، تارک، پیشوا سردودمان، گروه گروه مردم، اسپ، چغد کوچ سرحیوان یاانسان، سرهر چیز، کاسه سر، بالای پیشانی، پیشانی، فرق سر تارک: (رهامه رهروان کنم پای همت زوجود برترآیم) (خاقانی) -7 رئیس قوم مهتر، جماعت مردم، اسب فرس، جغد بوم. هرجانوری که دارای زهرکشنده باشد مانندمار، جانورخزنده وگزنده، هرحشره کشنده مطلقا: (این نامه هفت عضومرا هفت هیکل است کایمن کند زهول سباع وشرهوام) (خاقانی)، جمع هوام

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نهمه — تصویر نهمه

حاجت، نیاز

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قنمه — تصویر قنمه

بوی چربی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از عنمه — تصویر عنمه

لب تراکی لب شکافی، شکاف لب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سنمه — تصویر سنمه

شکوفه، سرشاخه ها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از حنمه — تصویر حنمه

خواب

فرهنگ لغت هوشیار

گوشوارک در گیاهان، گوشور هر یک از دو برآمدگی کنار سوراخ گوش، سوفارو هریک از دو سوی سوفارتیر پاره ای از گوشت شتر یا گوسفند که بریده آویزان کنند تثنیه آن: زنمتان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هیمه — تصویر هیمه

((هِ مِ))

هیزم

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هامه — تصویر هامه

((مِ یا مَ))

سر هر چیز، پیشانی، فرق سر، تارک، رییس قوم، مهتر

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هامه — تصویر هامه

((مَّ))

هر جانوری که دارای زهر کشنده باشد، جمع هوام

فرهنگ فارسی معین

تصویری از زنمه — تصویر زنمه

((زَ نَ مَ یا مِ))

پاره ای از گوش شتر یا گوسفند که بریده آویزان کنند

فرهنگ فارسی معین