معنی هنالک - جستجوی لغت در جدول جو

هنالک

لغت نامه دهخدا

هالک

هلاک شونده، نیست شونده، هلاک کننده، نیست کننده

فرهنگ فارسی عمید

هوالک

(هََ لِ)

جمع واژۀ هالک. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هنادک

(هََ دِ)

جمع واژۀ هندکی. مردان هند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هندکی شود

لغت نامه دهخدا

هالک

(لِ)

مرده و هلاک شده. (ناظم الاطباء). مرده و نیست شونده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، هلاّ ک، هلّک، هلکی ̍، هوالک که شاذ است.
- امثال:
فلان هالک فی الهوالک. (اقرب الموارد).
، مفازه هالک، مهلکه، من تعرض لها هلک، الهالک من السحائب، التی تصوب بالمطر ثم تقلع فلایکون مطر. (معجم متن اللغه)

مرده و هلاک شده. (ناظم الاطباء). مرده و نیست شونده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، هلاّ ک، هُلَّک، هَلکی ̍، هَوالِک که شاذ است.
- امثال:
فلان هالک فی الهوالک. (اقرب الموارد).
، مفازه هالک، مهلکه، من تعرض لها هلک، الهالک من السحائب، التی تصوب بالمطر ثم تقلع فلایکون مطر. (معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

هالک

(لِ)

ابن عمرو بن اسد بن خزیمه. مردی بود آهنگر و گویند اول کسی که کار آهن کرد او بود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا